Iedere dag is weer een Oosterwolddag.
Met zulk mooi winterweer is dat zeker geen straf. Maar zeker een aangename verrassing als Mick de avond belt: Hallo Marien, het wordt morgen mooi weer. Zal ik weer een dagje buiten in de klei doorbrengen?
Dus zijn we met z'n tweeën aan de slag gegaan. Eerst een stuk wandelpad aangelegd met het nieuwe worteldoek over zand en daarna granulaat erover. Daarmee wordt het achterste deel van de tuin beter bereikbaar.
En daarna boompjes planten. Het is merkwaardig dat soms per meter de klei anders is. Wel, de klei in dat achterste deel is van de meest klevende soort. Het kleeft aan je schep en net zo goed aan je schoenen. Maar aan het einde van de dag zitten er toch weer ruim honderd boompjes in: groeien maar!

En het wordt bijna een traditie om bij een mooie avondzon een foto te maken van de meewerkende gasten. Thanx Mick.