Vanochtend begon de dag in Oosterwold met een optimistisch zonnetje. Nadat ik een gietvloer in ons tuinhuisje had gemaakt, ben ik gaan zaaien. Ondertussen betrok de lucht en begon het te donderen. Toen vielen er plotseling knikker-grote hagelstenen naar beneden. Eerst als verdwaalde vogelpoepjes, maar vervolgens als een hoosbui. De eerste bui duurde maar kort, en daarna kon ik weer verder zaaien.
Maar toen het weer betrok, begon het vervaarlijk te donderen, met een enorme slag als hoogtepunt. Ik weet niet of die bij de buren was ingeslagen, maar dichtbij was het zeker.
Het was met die hagel en striemende regen op het metalen dak van de container toch spectaculair. Het levert zelfs bijzondere plaatjes op.