Ofwel: te water met roze broek.

Gisteren was Mick weer een dagje op het Paradijsvogelbosje, en dan kiezen we graag een klus in de tuin. Sinds vorig jaar zijn de Lisdoddes massaal gaan groeien, en belemmeren ze op sommige plekken het zicht op de vijver. Bovendien willen we ook andere oeverplanten een kans geven.

Dus gaan we de Lisdodde op een paar plekken uitdunnen. Maar omdat de planten merendeels in het water staan, moeten we zelf ook te water. Dan zijn zelfs kaplaarzen al gauw te laag. Vorig jaar hebben we al eens een waterdichte broek gekocht, die je over je schoenen aantrekt, en met elastiek over je schouders hooghout. Geheel in stijl is de kleur opvallend: roze. Laten we zeggen: stoer-roze! Het levert zeker sfeervolle plaatjes op die doen denken aan oude ambachten in de Biesbosch of andere Wetlands.

Gelukkig is Lisdodde makkelijker te verwijderen dan Riet. Het lijkt soms wel alsof de planten alleen met wortelstokken elkaar vasthouden en aan de oppervlakte drijven. Het groeit wel als kool, ofwel een soort Reuzenprei, die boven ons uittoornt. De Zeeuwen zeggen dan: Luctor et emergo: ik worstel en kom boven! Maar uiteindelijk moet de Lisdodde eraan geloven, en ligt er een berg van twee kuub planten op de wal.

Eerst hebben we in de grote vijver huis gehouden, en daarna in de Paddenpoel, die bijna helemaal dichtgegroeid was. Nu kunnen de andere planten zoals Krabbescheer, Watergentiaan, Lidsteng en Waterkers weer hun plekje terugveroveren. Als de Lisdodde tenminste niet te snel weer aangroeit.

Ondanks het water toch een warm klusje, dus we mochten van onszelf af en toe ook even op het terrasje een Radler drinken...

En genieten van het vernieuwde uitzicht. En toen stond ons nog een verrassing te wachten. Terwijl wij op het terrasje zaten, kwam er op de peilstok in het water zomaar een IJsvogeltje zitten. Hij schrok toen wel even van onze nabijheid (op vijf meter), en vloog toen als een blauwe vuurpijl over de vijver naar de overkant. Wow! Dat we die IJsvogel al een plekje kunnen bieden in Oosterwold! Helaas hadden we de fotocamera niet snel genoeg klaar. Hopelijk een volgende keer.

Verder zeggen plaatjes meer dan woorden, dus maken we er een beeldverslag van.