Vandaag hadden we een bijzondere klus: compost verhuizen. Samen met mijn verre buurvrouw Margreet hebben we een deal gemaakt, dat zij vijftig kuub compost heeft geregeld. En wij nemen daarvan 12 kuub compost over.
Vijftig kuub is heel veel. Zo veel dat zo'n vrachtwagen dat niet zomaar in een tuin kan kieperen. Dus dat was in twee grote bergen bij Margreet voor het huis gedumpt.
Om het compost te verplaatsen zijn we te rade gegaan bij onze buurman Henk die als boer een uitgebreid machinepark heeft. Of hij ons niet kon helpen om 12 kuub compost te verplaatsen. Dat kon wel.

Dan zet hij zijn kraan in en een kiepwagen achter de trekker. En aangezien boer Henk maar één wagen tegelijk kan besturen, mocht ik in zijn trekker met reusachtige kiepwagen naar de Titus Brandsmaweg. Ik had als tiener wel eens op een oude trekker gereden, maar dit was wel een ervaring.
Uiteraard heb ik boer Henk de wagen laten keren, want draaien en achteruit draaien met zo'n gevaarte is aan mij niet besteed.
Vervolgens kon Henk met zijn kraan de kiepwagen vullen. Ondanks dat het gevroren heeft, blijft zo'n berg compost uit zichzelf warm, en terwijl Henk in de hoop schept, komen er flinke dampwolken vrij. Dat geeft wel een spectaculair schouwspel.

We hebben vooral de compost opgepakt die op de oprit lag, zodat er ook meer ruimte komt om te manoeuvreren.
Toen de 12 kuub was ingeladen, mocht ik de tractor weer naar het Paradijsvogelbosje rijden. Toch maar een foto'tje gemaakt vanuit de tractor cabine.

Maar toen begon de uitdaging eigenlijk pas goed. Want die tractor met bovenmatige kiepwagen moest achteruit over onze oprit naar de grote woning. De compost moet namelijk uiteindelijk belanden op het dak van onze grote woning.
Maar die tractor en kiepwagen zijn even breed als onze oprit, en dan zijn die bochtjes die erin zitten een hele toer.

Ik sta daar bij te kijken, en zie plotseling, dat een voorband van de trekker plat staat. Dan komt zo'n tractor niet meer voor of achteruit. We maakten ons zorgen dat er een reusachtige spijker of stuk staal door de band was gestoken, maar we konden niets vinden. Boer Henk moest naar huis om zijn tweede tractor te halen, waarmee hij perslucht kan regelen. Hij is niet voor één gat gevangen. En jawel, langzaam vulde de band zich weer. Blijkbaar zit die band, net als bij veel auto's tubeless om de velg, en als je een hele rare beweging maakt kan er lucht ontsnappen, en dan staat ie plat.

Maar na een kwartier modderen en pompen, konden we een hernieuwde poging doen. En ik moet zeggen dat ik diep respect heb voor de stuurmanskunsten van Henk.

Hij stuurde het gevaarte precies tussen de zeekcontainer en paaltjes en boompjes door, tot achter tegen het huis aan. Daar kon de lading gelost worden.Vervolgens mocht ik nog weer één van de tractors naar de boer toe rijden. En tenslotte de oprit bij Margreet schoon vegen. Mooie actie. Het volgende hoofdstuk is de uitdaging hoe we de compost op het dak krijgen. Maar de oplossing moeten we nog bedenken, dus dat houdt de spanning erin.