Het heerlijke van het hebben van een landgoed is dat je er bij de activiteiten die moeten gebeuren zo heerlijk mensen bij kunt ontmoeten. Natuurlijk is het snoeien van de rozen een klus die moet gebeuren, maar het is in je hoofd zo heerlijk simpel. En je mag genieten van wat je ziet. Afgelopen week kwamen eerst Bert en daarna Mick helpen! En dat was heel gezellig en waardevol.

Bert komt bijpraten en het Paradijsvogelbosje voor het eerst zien. En hij komt wilgenknotten! Samen met Marien knot hij de wilgen aan de hazelaarpad. Lekker in het winterzonnetje, want het is best fris.

Bharat komt nog een aantal wilgen halen in de loop van de middag. En als Bert weg gaat moeten alleen de laatste staken nog van de eendenkooi gezaagd worden.

En dan slaat deze week het weer ineens om. Het voorjaar hangt in de lucht.

Bij het concert van de Barock Winter zagen we MIck. We moesten elkaar weer eens wat uitgebreider zien... Toen Marien deze week zag dat het weer zo lekker zou worden, maakte hij met Mick een afspraak. En als Mick komt, dan buffelt ie gewoon twee dagen in de buitenlucht.

Mick bijt zich vast in het rijden van de snippers over de moestuin. Een heel groot aantal kruiwagens worden door hem naar de moestuin gereden.

Onderwijl draai ik dit jaar voor het eerst een was die ik ook buiten uit kan hangen. Wat heerlijk (vooral omdat ie ook nog voor de avond droog is... ;-) )

En in de looop van de middag kan zelfs de trui uit, zo warm is het.

Ik hoor de kinderen in de buurt spelen. Je hoort aan hun geluid dat ze blij zijn dat ze voro het eerst dit jaar zonder jas buiten mogen spelen. Een beetje zoals koeien die na de winter weer de wei in mogen.

En dat geldt ook voor het bijenvolk van Marije! Ze dartelen er lustig op los! Marien heeft gisteren in de voortuin van het grote huis een paadje gelegd.

Die voortuin is een van de eerste plekken waar we merken dat we onze eerste invulling echt bij moeten stellen. Ik hade wilde rozen in een ovaal geplant. In de verwachting dat ik die aan de kant van het huis wel klein zou kunnen houden..... Dat bleek niet te kunnen. Dus zijn de rozen aan de kant van het huis naar een andere plek verhuisd. Een deel van de gevlochten haag mag blijven en vormt een mooie beschutting. Verder willen we uit ons huis vrij direct naar de moestuin en boomgaard kunnen lopen. Dus daarom: een paadje! De komende dagen gaan we onze voortuin verder inrichten (en het hout dat ervoor ligt opruimen...)

Maar het mooiste van vandaag is toch wel dat als je pauzeert, je gewoon buiten in de zon kunt zitten!

Dank voor jullie gezelligheid en werken Bert en MIck! En tot ziens!