In onze grote woning hebben we de Tuinkamer ontworpen als een multifunctionele ruimte, voor klussen, planten, muziek en ook als ontmoetingsruimte voor workshops en vergaderingen. Gelukkig maken we daar al lange tijd gebruik van. En niet wij alleen!

Maar de afscheiding met de woonkamer was nog altijd niet gemaakt. Er staat een grote kast in het midden, maar daaromheen moest de afscheiding nog gemaakt worden.

Op 23 september hebben we een reuze stap gemaakt door met vereende krachten glazen ruiten in de vier grote kozijnen te zetten. Daarover hebben we al eerder geblogd. Maar deze ruiten lieten nog vier ingewikkelde hoeken vrij, die niet zo makkelijk met glas waren in te vullen: Stalen profielen lopen dwars door deze tussenwand heen. We hebben gekozen voor Acrylglas oftewel plexiglas om deze hoeken in te vullen.

Maar de vormen van die hoeken zijn zo ingewikkeld, dat ik eerst mallen heb gemaakt van hout, om te passen. Niet alleen of de vorm past, maar ook hoe je de mal op z'n plek kunt krijgen, met al dat staal en scheve hoeken. Die mallen maken was al een hele puzzel. Toen ze eindelijk in hun plek pasten, waren ze natuurlijk op een paar plekken te klein gezaagd. Dus dat heb ik aangetekend op de mallen.

Vervolgens werden de Acrylglas platen van 12 millimeter dik gebracht. Gelukkig zijn ze minder zwaar en minder scherp dan glas. Er zit aan beide zijden folie op, omdat Acrylglas sneller krast dan glas. Toen de mallen erop gelegd, en de vorm afgetekend. En dan zagen! Ik heb nog wel bij de leverancier nagevraagd, en hij adviseerde een fijntandig blad in de invalzaag, en kleine stukjes met de decoupeerzaag. De plaat moet wel goed afgesteund worden, want Acrylglas kan wel barsten. Eigenlijk ging het zagen toen heel soepel.

Maar dan moet het glas nog wel op z'n plek getild worden, op een ladder met één arm. En natuurlijk is het dan nog een paar keer net niet passend. Gelukkig kon Marie-José helpen en aanpakken, want anders wordt het toch een hele circustoer.

En dan lukt het om ze er één voor een in te zetten. De folie moet eerst losgetrokken worden aan de randen, zodat het niet ingeklemd zit tussen de glaslatten.

Een laatste uitdaging is de hoge vertikale spleet tussen de stalen steunpaal en de glasgevel van het huis. Dat vullen we ook in met Acrylglas in twee delen. Tegen het plafond maak ik ook eerst een mal van hout. Je kunt er haast niet bij om dat stuk in te passen. En als het stuk dan eindelijk zit, geef ik het net een te hard duwtje, en valt het stuk aan de andere kant naar beneden, in twee stukken op de grond. Gelukkig is dit maar een klein stuk, en kan ik het vervangen. Dit langgerekte vertikale stuk zet ik alleen met kit vast aan de stalen paal en de aluminium strip langs de glaspui.

De Acrylglas ruiten passen goed, en zien er wonderbaarlijk doorzichtig uit, misschien nog wel helderder dan het glas. In de aansluiting met de stalen profielen zitten nog een aantal kieren, en die kit ik dicht met speciale transparante Acrylglas siliconenkit.

En dan is de tussenwand ineens dicht! Je kunt het vooral merken in de woonkamer, waar het nu veel minder galmt. Er zitten nu alleen nog een paar kieren bij de aansluiting van de tussendeuren. Als het nodig is kunnen we daar met tochtstrips wellicht nog een eind komen.

De laatste actie is om de ruiten te kitten. Er zit wel overal kitband, maar kit zorgt voor een betere steun en afdichting. En ook voor een strakker gezicht. Alhoewel. Kitten is niet mijn grootste specialiteit. Dan komt toch wel in mij op: Kitten is K*tten..... Dus gesmeer blijft het toch. Maar proberen een beetje met een raamkrabbertje te fatsoeneren, en een laatste kwast verf erop.

Van een afstand ziet het er best strak uit! Weer een grote klus geklaard! Nog een paar te gaan.

Oh, ja, er komt ook een bijzonder fenomeen aan het licht: Wat zijn toch deze gemarmerde patronen op het Acrylglas??

Behalve kunstwerken en een prima Rorschach test is het ........

Stof! Met dank aan de statische electriciteit die dat Acrylglas opwekt. We hebben wel speciale antistatische schoonmaakvloeistof bijbesteld. Moeten we toch wat meer schoonmaken misschien?