Dit weekend zou het mooi weer zijn (en dat was het!), maar zitten we midden in een Corona crisis. Dus het devies was: "Blijf thuis". En als je al mensen ontmoet: blijf op anderhalve meter afstand!
Nou is voor ons thuisblijven bij mooi weer geen straf. Klusjes genoeg. Genieten genoeg. Eigenlijk was het grootste probleem dat ik vorig jaar mijn klusjurk heb weggegooid. Daar kon je bijna doorheen kijken en dat is op mijn leeftijd niet meer interessant.
Vrijdag begon het weekend (na een week met lange dagen thuiswerken!) met het opruimen van de keuken. Daar kwam ik een tasje tegen met een heel oud kunstwerkje dat Marien heeft gemaakt. Toen we voor de verhuizing in Hoofddorp inpakten, hebben we het ingepakt. Het is een zelfgemaakte mobile die bestaat uit triangels van staal, allemaal met een verschillende maat. Maar... hij hing nog niet, omdat alle triangels los waren geraakt. En.... een mobile moet helemaal in balans hangen om goed te zijn. Dus gedurende het weekend zijn de triangels in verschillende volgordes opgehangen geweest. Maar nu hangt ie goed. Wij hebben een stalen plafond en constructie. Daar kan je heel handig met magneten dingen aan het plafond hangen zonder het plafond te beschadigen. We proberen een paar locaties maar dan hangt ie goed.
We proberen t
erug te rekenen wanneer Marien deze mobile heeft gemaakt. Dat moet ongeveer in 2005 zijn geweest. En met zo'n leuk kunstwerkje binnen probeer ik deze week toch een meubeltje te maken dat ik al een tijdje in mijn hoofd heb. Men neme 6 bezemstelen. Drie kort je in. De andere 3 rond je netjes af. En je zaagt een plateau met schuine gaten erin (das wel een kunststukje, want daar moeten de
bezemstelen in passen. Verder bestaan de verbinding uit houtje-touwtje constructies. De verbindingen zijn nl. gemaakt door kleine gaatjes te boren en deze via (niet vergaand, nylon ) touw bij elkaar te binden. En als dan bij de eerste keer passen van het model, het er zomaar op lijkt dat het kan werken, knutsel je nog even door.
Zo komen op de bovenkant 3 stokken. En dan wordt duidelijk waar het voor dient. We hebben nog altijd geen handdoekenrek in de badkamer! De bovenste stokken zijn om handdoeken op te hangen, het plateau voor de scheerzeep en andere (zwaardere) flessen die je bij de hand wilt hebben onder de douche.
Maar de draadjes en knoopjes zijn best een gepiel. Zeker als je de olie niet helemaal droog laat worden en alles dus ook een klein beetje glibberig is.
Dat laatste is natuurlijk gewoon eigenwijzigheid....
En dan ben ik over het tussenresultaat helemaal niet ontevreden. Ik heb hard gewerkt om de boel in balans te krijgen. Want een natte handdoek moet zo'n rek natuurlijk niet omver gooien! Maar dat doet het niet!
Ik schilder het plateau nog en gooi er een laagje vernis over. 
En dan hieronder nog een aantal foto's op locatie. De vernis moet nog even drogen. Daarom nog geen shampoofles op het plateau. Ik ben tevreden (en verbrandt) op deze fijne weekenddagen thuis!
