Huh, wilgen drinken ecoline?
Tja, je hebt een raar idee en dan ga je het ook nog uitvoeren.
Wat is het idee? In de winter snoeien we onze wilgen. Deze steken wij of anderen dan weer in de grond. De wilgen drinken water door het afgesneden oppervlak. Dus heeft de tak goed contact met water dan overleeft ie het wel en maakt wortels en wordt een boom. Wat nou als je zo'n tak ecoline (gekleurde inkt) te drinken geeft. De verwachting is dat het dan opgezogen wordt. Maar wat dan? Ik ben nieuwsgierig.
En ik ben wel een beetje onzeker en ook een beetje zuinig, dus ik begin met een klein stukje wilg. En na een nacht in met zijn voetjes in de ecoline zien ik de situatie op de foto. Rondom het kernhout zie je heel goed de kanalen waarlangs de sapstroom naar boven gaat.
Een stukje verder naar buiten nog een ring met een opgaande sapstroom.
Mooi... Dat lukt dus. Dan kan ik verder denken en experimenteren met wat er met een langere tak gebeurd.
Ik neem 10 takken en verschillende kleuren ecoline... ik fabriek een soort bakjes zodat de ecoline met een zeker niveau in de bakjes blijft staan en ik vul bij want de takken zijn gulzige drinkers.
Ik zet ze stabiel weg in een vuilnisbak, want het is niet handig als de ecoline over de vloer gaat.
Dat deed ik in januari. En zo'n twee weken later was de ecoline op.
Na een aantal weken was ik nieuwsgierig hoever in de stammen de ecoline was opgetrokken. Nou dat was overal minstens een meter. En het trok niet hoger op omdat mijn inkt op was. Anders was het nog hoger gekomen.
En dan kun je een middag lang schijfjes zagen. En elk nieuw schijfje ziet er anders uit want is op een andere plaats in de tak geweest.
En je hebt een heleboel gekleurd zaagsel. Het levert feestelijke foto's op.
Experiment super geslaagd. En dan komt de onvermijdelijke vraag: wat ga je ermee doen?
Er volgen een heel aantal leuke maar zeer bewerkelijke ideeën. En in de Corona rust heb ik de afgelopen weken 1 daarvan tot uitvoering gebracht.
Ik had 1 dikke en onregelmatige stam ertussen gestopt. Die leverde mooie asymetrische schijfjes op.
Vernissen en eindeloos schuren en nog eens vernissen en nog eens schuren, maakte dat de blauwe schijfjes waar ik mee aan de slag was een parelmoerachtige uitstraling kregen. ik wilde ze als een wolk aan de muur hangen. Maar dan moet je eigenlijk niet kunnen zien hoe ze hangen. Dus kun je iets met dun touw? Maar dat blijft niet stug genoeg. En toen kwam ik van de week een pakje buddies tegen. Zouden die zo'n blokje gewoon houden?
Het antwoord bleek ja, en toen ging het afwerken heel snel.
Gisteravond heb ik ze opgehangen. Maar zo'n patroon maken is heel spannend, dus aan het eind van de rit bedenk ik dat ik nog niet tevreden (maar wel moe) ben. Ik slaap er een nachtje over een ga een dag aan het werk. Daarna (vandaar mijn rare klusjurkje) haal ik een aantal blokjes weg en verhang nog het een en ander. Toch handig die buddies.
Tja, en hoe ziet dat er dan uit:
En dan willen jullie natuurlijk mijn hele keuken zien! De blokjes weerkaatsen mooi in de spiegel achterin de keuken!
En nog één van dichtbij:
Ik ben best trots!
