Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 02 april 2018

Pasen markeert altijd zo heerlijk het echt van start gaan van de lente. De afgelopen week was het vaak heerlijk weer. En het lukte Marien om zijn dagelijkse portie zand, compost en grond het dak op te rijden. Hij had met zichzelf een norm van vijf per dag afgesproken, maar afgelopen week waren het er regelmatig meer. En nu beide kinderen (kuikens) het hele weekend thuis zouden zijn ... Daar hoorde het inzaaien van het dak bij.

Ik vind dat het dak er met grond al mooi uitziet. Niet meer dat "slordige" EPDM, maar een mooi egaal dak zoals we bedacht hadden. Over het talud gaat straks het dak helemaal het verlengde zijn. We hebben er zin in.

Pasen markeert altijd zo heerlijk het echt van start gaan van de lente. De afgelopen week was het vaak heerlijk weer. En het lukte Marien om zijn dagelijkse portie zand, compost en grond het dak op te rijden. Hij had met zichzelf een norm van vijf per dag afgesproken, maar afgelopen week waren het er regelmatig meer. En nu beide kinderen (kuikens) het hele weekend thuis zouden zijn ... Daar hoorde het inzaaien van het dak bij.

Ik vind dat het dak er met grond al mooi uitziet. Niet meer dat "slordige" EPDM, maar een mooi egaal dak zoals we bedacht hadden. Over het talud gaat straks het dak helemaal het verlengde zijn. We hebben er zin in.

Zaterdag middag is iedereen al thuis en ineens bedenken we... we doen dat zaaien niet met Pasen, maar nu al... Dus we verzamelen de zaden die voor het dak hebben gekocht. Soorten die het enerzijds op zo'n dak goed kunnen doen, niet teveel grond nodig hebben, maar ook fijne eenjarigen die zichzelf steeds uitzaaien, meerjarige planten, zodat de grond mooi bedekt en doorwortelt blijft. Daarnaast zaaien we een aantal sedum en gras soorten die specifiek op een dak passen. We kiezen voor wat kleinere soorten, omdat die ook  minder verdampen als het warm is.

Zaaien is een mooie klus. We verzamelen de zaden in twee emmers zand en grond die we goed mengen. Elk van de emmers gaat door een hele kruiwagen vol zand en compost. We mengen het goed. De kruiwagens worden door Roy en Marien naar boven gereden, zoals zoveel kruiwagens hiervoor...

En dan begint het feest van het strooien. Doordat ze met grond erbij strooien, kun je veel gelijkmatiger strooien. Ik vind het een groot feest. En na twee kruiwagens ligt het erop. Het paadje dat naar het dak is ontstaan mag weer begroeien! We gaan de komende weken natuurlijk de plantjes uit het dak kijken. 

Voor we naar de sauna gaan zet Marien nog even de beregeningsinstallatie aan... Zaadjes moeten water...

En dan rijden we naar de sauna, onderweg is het beeld zo mooi dat we uitstappen voor het fotograferen van die (vier) potten goud die we aan de horizon verwachten in verband met de dubbele regenboog! Staat ie nou op onze kavel? (vervolg na de foto) 

En terwijl we in de sauna zijn, begint het te druppelen.... En 's nachts hoost het immens. 34 mm regen en het water in de vijver stijgt 20 centimeter.....

Maar lekker voor de plantjes... En gelukkig blijft de (losse) grond op het dak goed liggen. Als het eenmaal doorwortelt is, zal het zo'n vaart niet lopen, maar nu met de losse grond en de zaadjes... Gaat het ook goed! Groeien maar!

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 28 maart 2018

Omdat één van onze buren uiteindelijk een kleinere kavel wil/neemt/kan, is ineens toch nog een kavel in onze kavelweg vrij gekomen. Kavel M op de kaart van de gemeente.

En met zoveel leuke buren als we op de kaart (die buurman Jan heeft gemaakt) zien, wil iedereen hier toch wonen?

Op de site van de gemeente staat dat de kavel ruim 1500 m2 groot is, maar dat klopt niet, omdat de nieuwe (wel goedgekeurde) grenzen van de buren nog niet correct zijn ingetekend.

De kaart hieronder en naast zijn perfect noord zuid. De kavel heeft zo'n 25 meter langs de weg, is 63 tot 74 meter lang en aan de achterkant ruim 30 meter breed.

Totaal is het oppervlak daarmee 1828,8 m2. Je mag zo'n 228 m2 BVO realiseren.  

De buren om je heen zijn volop aan het ontwikkelen. Op 2 a 3 kavels na worden alle kavels naar verwachting nog dit jaar geleverd. Voor deze kavel moet je een geluidonderzoek doen. Er is al een geluidonderzoek gedaan, dat is goedgekeurd, dichter bij de weg. De kabels en leidingen voor dit tracé worden op dit moment in de weg gelegd. Je persoonlijke aansluiting moet je (natuurlijk en helaas) zelf nog regelen.

Omdat onze weg rechtstreeks aan de Paradijsvogelweg zit,  heb je alleen met onze kavelwegvereniging te maken. Wij zijn natuurlijk de gezelligste kavelweg van heel Oosterwold (vinden wij). Iedereen bouwt voor zichzelf of laat dat doen. Er zijn in onze wijk geen ontwikkelaars actief.  Regelmatig houden we een buurtborrel en kun je snel iedereen leren kennen.

Wanneer schuif jij aan?

Voor vragen kunnen via de contactpagina contact met ons opnemen. De kavel reserveren kan alleen bij team Oosterwold (nadat je bij een kennismakingsbijeenkomst bent geweest) Wij weten wel graag wie onze buur wordt, dus vinden we het fijn als je je ook bij ons meldt.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 27 maart 2018

Dit keer een visuele blog. De afgelopen maanden hebben we een aantal keer bijzondere luchten gezien. En een kleine hobby van mij is om panoramafoto's te maken. Een viertal mag tonen hoe mooi de luchten in Oosterwold zijn.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 27 maart 2018

Vorig jaar zijn twee groepen studenten van de Aeres Hogeschool begonnen met een inventarisatie van planten, insekten en vogels in en rond het Paradijsvogelbosje.

Het doel is om te onderzoeken, hoe planten en dieren zich vestigen en ontwikkelen in Oosterwold. Omdat we in 2016 zijn begonnen op een kale akker, is het nog een heel nieuw landschap. Ondanks dat we zelf veel invloed hebben uitgeoefend door grond te verzetten, vijvers te graven, bomen te planten en planten te zaaien, moet er toch een ecologisch evenwicht gaan ontstaan. En te verwachten is dat dat ecosysteem zich de komende jaren verder blijft ontwikkelen.

Vandaar dat dit jaar twee nieuwe groepen studenten de opdracht hebben gekregen om niet alleen te inventariseren, maar ook de resulten te vergelijken met vorig jaar.

Eind februari zijn alle studenten al eens wezen kennismaken.

Vandaag is de groep voor plantenonderzoek begonnen. De insektengroep start iets later. Het is ook nog iets te koud voor die koudbloedige beestjes. We hebben gezamenlijk weer een ronde gelopen. Langs de bosrand heb ik de Studenten ook een vraag gesteld: Er groeit een woekerend soort gras, dat hele zoden vormt, en waar ontelbaar muizenholletjes in zitten. Welke gras is dat? Wellicht dat we moeten wachten tot het gras bloeit, want dat is best lastig determineren. Hopelijk leer ik dan ook hoe we het gras iets meer in toom kunnen houden.

Hopelijk levert het onderzoek ook inzichten en adviezen op voor nieuwe initiatieven die zich de komende jaren gaan vestigen in Oosterwold. Ook kunnen we met de inzichten wellicht beter verbindingen maken tussen verschillende initiatieven en bestaande natuur, zoals de bosstroken van Staatsbosbeheer.

Ik ben benieuwd naar de bevindingen en resultaten. Die kunnen we aan het eind van de zomer voor het eerst verwachten. In de tussentijd zullen de studenten een aantal keer op het Paradijsvogelbosje aan de slag gaan. Leuk dat zo ook voor studenten een ontmoetingsplek kunnen bieden. Welkom Bo, Nathan, Max, Myrthe, Abram, Dennis, Stephan, Tiemen.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 26 maart 2018

In de grote woning hebben we de kozijnen voor de binnendeuren zelf gemaakt. Dat heeft als voordeel dat het precies past bij de afmetingen van de kamers.

Een nadeel is, dat je alles zelf percies pas moet zien te maken. En dat lukt altijd min of meer. We hebben standaard deurmaten gekocht. Maar de deur voor de badkamer konden we niet op de juiste maat krijgen, dus moesten we daar onder en boven twee centimeter hardhout aan vastzetten.

Ik heb de kozijnen zo precies gemaakt, dat ze toch wat te krap blijken. Er zit al gauw een paar millimeter werking in de kozijnen, dus moet er wat bijgeschaafd worden aan de deuren een een beetje aan de kozijnen. En dan moeten de scharnieren nog vastgezet. Niet helemaal mijn favoriete klusje. Ik heb ook geen bovenfrees, dus doe ik het handmatig met beitel en hamer, en een beetje hulp met de Multitool. En het komt heel nauw. Er mag eigenlijk niet meer dan een millimeter speling in zitten om de spleet tussen deur en kozijn goed te krijgen. Maar nu is ook deze klus geklaard.

En in de avonduurtjes hebben we ook nog een houten lijst gemaakt om de beide dakramen in de slaapkamer en badkamer.

Weer een klusje van het lijstje gestreept.

De foto's zijn gemaakt toen de deuren alleen gegrond waren. Marie-José heeft nu alle deuren ook nog mooi afgelakt.

Ondertussen heeft Marie-José ook nog een spannende kleur verf gekozen om het oude bed een nieuw leven te geven. Het klinkt gek, maar met de deuren erin voelt het toch alsof de ruimte in de kamers verandert. Het wordt een beetje een huis.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 26 maart 2018

We hebben sinds de start van onze bouw twee jaar zonder afvalcontainers geleefd. Daarom moesten we uiteraard afval tijdens de bouw naar het Recycleperron brengen, en voor het gewone afval van met name papier, glas en plastic konden we terecht op het brengparkje bij Nobelhorst.
Maar dat is natuurlijk niet een permanente oplossing. Afgelopen maanden is een werkgroep Oosterwolders actief gaan zoeken naar een oplossing voor Afvaldiensten. Er zijn offertes opgevraagd bij particuliere dienstverleners, en we zijn ook met de gemeente in gesprek gekomen.
Onze wijk ligt direct aan de Paradijsvogelweg, en we de Vuilniswagens rijden al over de Paradijsvogelweg om het afval bij de woningen aan het einde op te halen. Dus daarom stelde de gemeente voor om bij initiatieven langs de bestaande wegen containers, ofwel kliko's te plaatsen.
Voor het Tureluurveld is het ingewikkelder, omdat de Containers dan waarschijnlijk op privé terrein moet worden opgehaald. En dat is nog niet een-twee-drie geregeld.
Buurvrouw Marjon heeft de werkgroep getrokken, en zij regelde ook een informatieavond afgelopen woensdag 22 maart in de Burgerzaal in het Stadhuis. Daar is voor iedereen toegelicht hoe ver het nu staat, en wat er te kiezen is voor individuele initiatieven en voor Verenigingen. Marjon, hulde, en bedankt.
Bij onze wijk moeten er nog wel opstelplaatsen worden gemaakt. Gelukkig biedt de gemeente aan om de opstelplaatsen te maken aansluitend op de afslag, met stelcon platen. Omdat er door de Nutsbedrijven ook leidingen langs de afslag worden aangelegd, kunnen we met de gemeente regelen, dat de opstelplaatsen aan de kant van de afrit komt als de leidingen.
Er is nu een flink pleintje gemaakt. Vanavond hebben we voor het eerst de container voor papier klaargezet. Ruimte genoeg, zo te zien. Aangelegd op de groei van de wijk. Fingers crossed, of ie ook geleegd wordt.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 13 maart 2018

De afgelopen week heb ik een lang uitgestelde klus opgepakt. Vorige week hadden we na maanden van nattigheid en daarna vorst eindelijk weer een paar mooie voorjaarsdagen.
Die kon ik goed gebruiken. Voor mijn dak dus.

Het dak van de grote woning is opgebouwd uit industriele dakplaten. Die zijn waterdicht, maar om daarop een groendak te realiseren, moeten de platen toch beschermd worden tegen de inwerking van grond, zuren en wortels.
Daarom hebben we twee grote lappen EPDM folie op het dak gelegd. Maar dat hebben we in het najaar niet helemaal vast kunnen zetten. En toen kwam de winter. De EPDM heb ik met stenen en opgerolde viltmatten zoveel mogelijk tegen de stormen vastgelegd. Je moet er niet aan denken dat honderd vierkante meter EPDM wind gaat vangen. Dan ligt mijn hele dak bij de A27. Ondanks dat we bij de stormen de stenen soms heen en weer hoorden waggelen is er geen schade ontstaan. Maar het dak was wel heel nat. Ook onder het EPDM. En met regen en met vorst kan je niet lijmen. Bovendien glibber je dan van je eigen dak.
Dus van de paar mooie dagen optimaal geprofiteerd, waarvan deze lichtelijk mislukte selfie met gevaar voor eigen leven op het dak gemaakt.

Het EPDM is overigens heel zwaar, dus het valt niet mee om dat recht te trekken op het dak. Zeker niet als het dak schuin is, en het damwandprofiel van de dakplaten maakt, dat het EPDM in golfjes moet liggen. Maar dat is uiteindelijk wel gelukt, en kon ik het EPDM vastplakken op de stalen nokplaten die ik eerder bevestigd had. De meest ingewikkelde operatie was misschien wel aan de oostzijde, waar het dak het laagste is en al het water blijft staan in de damwand richels. Dat heb ik eerst maar zo goed mogelijk schoon gemaakt, het water opgedweild, en daarna met een haarföhn opgewarmd totdat het water van het dak was verdampt. Daarna kon het EPDM over de boeidelen worden geplooid, en heb ik de boeidelen afgedekt met Cortenstaal platen die op maat waren gebogen. zodat ze passen om de houten boeidelen en gevouwen EPDM.

Een leuk voordeel van werken op het dak is, dat je mooi uitzicht hebt op de bouwactiviteiten van mijn buren: Ron die aan het heien is, en Bert en Beatrijs, die hun kozijnen aan het plaatsen zijn.

Wij hebben in onze grote woning een gevlinderde betonvloer laten aanleggen, en bij het drogen van het beton heeft de leverancier Viltmatten gebruikt. Die hadden we dus over, en die geven we een tweede leven als anti-worteldoek en vochtreguleringsmat.
Vervolgens moest er nog één onderdeel worden aangebracht voordat de grond kon worden opgebracht: een beregeningsslang die ervoor moet zorgen, dat als het straks droog is in de zomer, ik niet met gietertjes mijn dak moet bewateren: nu is het genoeg om de kraan open te draaien en krijgt mijn dak automatisch water. Overigens kan ik hiervoor ook water uit de vijver of regenwater opvang gebruiken als ik er een filter tussen zet. Zo'n beregeningsslang heeft iedere 50 cm een gaatje, waardoor water kan druppelen. Daarvan ligt 100 meter op het dak, met negen vertakkingen.
De laatste fase is vooral een kwestie van geduld en conditietraining: 12 kuub compost met kruiwagentjes op het dak rijden. Dat gaat dus niet in een paar dagen. Dat is iets van 5 kruiwagens per dag, en dan eerst weer andere klusjes verzinnen. Maar na een paar dagen begint het er toch een beetje als een dak met grond uit te zien. Binnenkort kunnen we hopelijk inzaaien met kruiden om er een groendak van te maken, en ervoor te zorgen, dat de wortels de grond vasthouden.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 04 maart 2018

De afgelopen twee jaar is het Waterschap een veelgeziene gast bij het Paradijsvogelbosje. Enerzijds om te kijken wat wij met water, hoogte en landschap doen. Anderzijds zijn de bestuurders van het Waterschap bij menig bestuurlijk bezoek aanwezig.

We hebben daarbij weleens laten vallen dat wij graag de fluctuatie in de waterstanden ook zelf in de gaten te kunnen houden. Daarbij hebben we weleens een houten paal in het water gezet, met een centimeter erop. Maar da's toch een beetje nep. Beheerder Jan van het Waterschap kwam begin januari kennismaken en kondigde aan dat zij graag een waterpeil in de grote vijver wilden zetten en een in de moestuin (niet in het water en tussen de drainage buizen). Half januari kwam een kraan de paal in het water zetten en de peilbuis in de moestuin plaatsen. 

Deze week (tijdens de vorst) stapte Jan opnieuw binnen. De schaal voor het waterpeil is binnen. En als je over het water naar de paal kan lopen is het natuurlijk veel eenvoudiger om de schaal op de paal te schroeven, dus neem je bij de vorst de gelegenheid te baat om de schaal op de paal te schroeven.

Maar als de schaal erop zit, vinden we de paal toch een beetje kaal. Met Sinterklaas heeft Marien een aantal cortenstaal dieren gekregen. De specht zit op ons informatiebord en vanaf nu zit er een vlinder op de waterpeil paal.

En dan loop ik al een paar dagen met het voornemen deze blog te maken en zie ik vanavond een mooi filmpje met een mooie maquette/spel van onze vriend de watermanager, Guido van Belle: beter bekend van belevenisonderwijs.

In het filmpje hieronder komt het model hiernaast voor..:

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 25 februari 2018

In ons grote huis hebben we al langer een toilet bij de tuinkamer. Bij onze slaapkamer hebben we ook een klein kamertje. Dat duurde wat langer omdat de machinekamer eerst afgerond moest worden. Daarom zitten in het toilet een aantal luiken om bij de installatiekamer te kunnen. Het toilet is inmiddels betegeld. Dan kan ook het toilet opgehangen. We hebben lang getwijfeld hoe we de wand met de luiken af zouden werken. Uiteindelijk hebben we de luiken NIET met tegels afgewerkt. Dat had wel gekund, maar dan waren de luiken heel zwaar geworden. Dus heb ik iets anders verzonnen. Oude wandelkaarten boden uitkomst. Ik heb een mozaiek van deze kaarten op de wand gemaakt. Door het met watervaste houtlijm te bewerken, kun je ook gewoon de wand nat afnemen en een dweil over de vloer halen. 

Marien loopt tegen een wc bril aan bij de LIDL, die precies de juiste kleur heeft. En vandaag lukt het ons (na een hele serie gedoe dingen, het was zo'n dag....) om het wasbakje op te hangen, de kraan aan te sluiten en de afvoer aan te sluiten. Het toilet heeft nog geen deur en er moet nog wat afgelakt, maar wij zijn niet langer de weg kwijt in het kleinste kamertje!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 24 februari 2018

Afgelopen zondag hebben we in de Tuinkamer een groep van zes cursisten ontvangen met Johan Smits van de Stadsbomerij als cursusleider.

Het onderwerp was: zelf fruitbomen enten. Afgelopen week waren we druk met andere zaken zoals de bomenplantactie, dus vandaar nu pas deze blog.

Het past heel goed bij onze plannen om activiteiten zoals deze entcursus een plek te bieden in onze Tuinkamer en met onze Stichting Paradijsvogelbosje. We hopen immers dat dergelijke activiteiten bijdragen aan de ontwikkeling van het landschap van Oosterwold. En zelf je fruitbomen enten, dat vind ik bij uitstek Stadslandbouw in de praktijk.

Als tegenprestatie voor het gebruik van de Tuinkamer mocht ik deelnemen in de cursus.

Johan had de cursus fantastisch voorbereid met een boekje, en met oefenmateriaal om te leren snijden. En ook bossen met verschillende onderstammen en takken om op de onderstam te enten.

Er zijn verschillende soorten van enten, en wij hebben mogen oefenen op de zogenaamde 'verbeterde' plakent, of zoals het op internet genoemd wordt: Verbeterde plakgriffel.

Op de cursus konden we ook een speciaal zakmes kopen, waarmee je goed een schuine snede kunt maken in het plantgoed.

Doel van het enten is om een boom te laten groeien met de gewenste fruitkwaliteit op een onderstam met het gewenste groeivermogen.

Als Johan het voordoet ziet het er eenvoudig uit, maar het valt helemaal nog niet mee om een goede rechte snede te maken. Bovendien moet de tak die je wilt enten dezelfde dikte en snede hebben om te passen op de onderstam. Met een extra snede in de ent kan je de beide delen in elkaar haken zodat ze beter blijven vastzitten. Een rekbaar stukje buddytape zorgt ervoor dat de ent blijft zitten, en dat uitdrogen van het topje minimaal is.

Het was ook nog fantastisch weer, dus konden we de takken buiten uitstallen, en binnen in het zonnetje werken.

Nadat we geoefend hadden, mochten we zelf proberen om eigen boompjes te enten. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken, en vier boompjes geent. Nu maar hopen dat ze iets gaan doen. Omdat het gaat vriezen heb ik de boompjes in bloempotten geplant en laat ik ze overwinteren in het tuinschuurtje. Fingers crossed.

Volgende week komt Johan nog een keer de cursus geven met zes andere cursisten.

Een foto impressie

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 23 februari 2018

Vandaag hebben we de vierde levering van de boomplantactie voor Oosterwold van Stichting Heg en Landschap tot een goed einde gebracht.
En gisteren hebben we het grootst aantal bestellingen verwerkt. Gelukkkig hadden we fantastisch weer.
Een beetje koud, en het was van tevoren nog spannend of de levering door zou gaan. Als het te koud is, kan de kweker het plantgoed de bomen niet oogsten, en is transport ook niet mogelijk.
Gelukkig was het woensdag, donderdag en vrijdag overdag boven nul, zodat oogst, transport en afleveren lukt.
Wel is het belangrijk dat alle ontvangers hun plantgoed nog voor de nachtvorst inkuilen, zodat de wortels goed beschermd zijn. De inheemse bomen en struiken zelf zijn goed winterhard.
Donderdag hebben we de lading weer bij het Paradijsvogelbosje laten afleveren, en dat was maar goed ook, want er waren niet alleen ruim 9000 bomen en struiken, maar ook heel veel bestellingen met veel verschillende soorten.
En dat betekent dat we eerst alle bomen moeten uitsorteren op soort, en vervolgens alle bestellingen op hoopjes bij elkaar leggen.
Gelukkig hoefden we dat niet alleen te doen. Donderdag waren Sander en Stanford (met dochter en vriendinnen) er vanaf het begin bij. In de loop van de ochtend kwam er een grotere groep. En vandaag waren Mieke, Rikkert en Linda van grote hulp.
En tussendoor is er dan tijd om even samen koffie en thee te drinken met veel koekjes.
Omdat er gisteren zoveel bestellingen zijn, is het spannend of je alles kloppend krijgt. En dat gaat nooit in een keer goed. Een enkele keer wordt aan een bos een verkeerd label gehangen. En soms wordt een soort vergeten bij de bestelling. En soms denk je dat een bos 25 stuks heeft, en dan blijkt dat het er maar 10 zijn, omdat de planten groot zijn.

En de rozen, dat is weer een verhaal apart. Want dat zijn zulke onregelmatige struiken, dat we alle bossen uit elkaar hebben gehaald om de struikjes per bestelling uit te tellen. Maar dan lijken rozen soms zeer op elkaar, zoals de Bosroos, de Heggeroos, en beklierde Heggeroos. Ja sorry, ik heb het ook niet bedacht.

Vandaag was een grote bestelling met weinig soorten, maar die moesten wel op het land van Ecomeerhof worden ingekuild. Gelukkig lag er al zand klaar, en nadat wij het plantgoed op rijen hadden gelegd, konden de anderen alles inkuilen.
Dus nu hebben we nog een staartje nazorg, om de laatste correcties te doen, vooral mensen die nog iets moeten ophalen.
De kruisbessen waren deze week uitverkocht, dus hopelijk worden die binnenkort nog nageleverd.
We waren gisteren en vandaag ook nog bezig met deze laatste restjes. En je wilt het graag kloppend hebben. Het lijkt toch een beetje op het werk van een penningmeester, die zich suf piekert over een cijfer achter de komma.
Want van die 30.000 bomen en struiken dit jaar is er vooral heel veel goed gegaan.
En het geeft een heel goed gevoel, dat nu de ruim 60 of 75 deelnemers (verschillende bestellingen zijn voor meerdere kavels en woningen) aan de slag gaan om Oosterwold vol te planten. En ook een beetje genoegelijk als wij bedenken dat die grootscheepse plantactie voor onze kavel al twee jaar achter ons ligt. Niet dat er voor ons niets te doen is, want onze moestuin schreeuwt om aandacht.
Dank dus vooral iedereen die mee heeft gedaan en meegewerkt. Van dit soort evenementen krijgen wij energie. En we hebben veel gezellige mensen ontmoet en leuke gesprekken gevoerd. Sorry dat we soms wat streng waren, als we moesten vasthouden aan de administratie. We komen vast binnenkort nog eens langs om het plantgoed te zien groeien.
En een berichtje van de deelnemers met een paar foto's zijn ook zeer welkom. Die wil Stichting Heg en Landschap ook graag gebruiken om toe te lichten wat er van het plantgoed is terechtgekomen. Als de sponsor Yves Rocher Foundation ook enthousiast blijft, dan komt er wellicht volgend jaar weer een gelegenheid.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 16 februari 2018

Vandaag was het zover! De eerste grote levering van de 30.000 bomen en struiken van dit jaar was vandaag! In december hadden we geoefend met zo'n 3000 boompjes, 10.000 is toch een extra maatje...

Het is prachtig weer. Ik kan zelfs zonder winterjas werken en heb het daarbij niet koud. Bij het begin van de dag hadden we  (naast natuurlijk Annemarie en Walter, die mee organiseren) Tjalf en Myra uitgenodigd. En dat was maar goed ook.... De bomen werden rond 9 uur gebracht door dezelfde chauffeur als in december. Hij dacht even snel met zijn kooi aap (een driewieler heftruck) uit te kunnen laden, maar nam de bocht een beetje kort. Gelukkig had Tjalf zijn "Rode hoekje terreinwagen" bij zich en kon (als Marien en ik het gewicht van de kooiaap naar voren brengen door op de vorken te gaan staan) de kooiaap los trekken. We lossen echt op de Frederik van Eedenweg. De pallets mogen tot in de middag blijven staan, zodat we rustig uit kunnen pakken. Dat levert natuurlijk de eerste komische plaatjes van de dag op!

We verspreiden de pallets over de oprit, want alle bomen op de pallets moeten eerst uitgesorteerd, waarna alle bestellingen (vandaag ruim 25) kunnen worden gesorteerd. Tegen de koffiepauze is het ons gelukt om de bomen te sorteren. Inmiddels is het dan een drukte van belang! Omroep Flevoland is gearriveerd, maar ook fotograaf Theo Baart die een fotoboek over de verschillende woonmilieus in de grote regio Amsterdam maakt, is inmiddels foto's aan het maken. 

Na starten we met het rapen van de bestellingen. Als dat op gang is, vraagt de verslaggever van Omroep Flevoland of hij mij mag interviewen.  Voor de camera is dat best spannend. Hiernaast een link naar het interview op Omroep Flevoland. Je kunt in beeld goed zien met hoeveel mensen we aan het werk zijn.

Of het rapen van de bestellingen goed gaat weet je altijd pas als er aan het eind niet van alles "kwijt" is of juist overblijft. Er zijn een paar kleine foutjes, maar die kunnen we prima herstellen. Goed gedaan dus alle vrijwilligers. En als het een uur of één is rijden de eerste bestellingen het terrein af.

Dan gaan de vrijwilligers weg en eten wij nog een broodje met AnneMarie en Walter. In de loop van de middag worden alle bestellingen opgehaald. Marien plant op ons talud heel snel kruisbessen tussen de fruitbomen.

Stiekem ben ik toch wel nieuwsgierig wat de verslaggever van Omroep Flevoland er nou van gemaakt heeft. Dus om 17 uur schiet ik toch even achter de tevee....

Ik verstuur het filmpje van omroep Flevoland trots aan een aantal vrienden, waarbij Franc terecht terugappt:"... en hoe gaaf... je staat aan de 'wortel' van groenstructuren die er over 100 jaar nog steeds zijn" en precies dat is wat ons motiveert.

En ik, ik zit inmiddels voldaan op de bank en denk dat ik mijn eerste verkleuring in mijn gezicht van dit jaar binnen heb. Het was een heerlijke dag! Veel succes met planten initiatiefnemers in Oosterwold. Ik droom nog even verder over hoe mooi het wordt.

Alle vrijwilligers: dank voor jullie inzet en gezelligheid!

Hieronder nog een aantal beelden

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 15 februari 2018

Gisteren hebben we een bijeenkomst in onze Tuinkamer gehad, waarbij besturen van Kavelwegverenigingen in Oosterwold bijelkaar kwamen.

Er spelen vele zaken in Oosterwold die niet alleen individuele initiatieven maar ook Verenigingen treffen, en veel problemen treffen vele, zo niet alle Verenigingen. In de afgelopen jaren zijn de Verenigingen een voor een opgericht. Vooral de laatste maanden groeit het aantal bewoners en bouwers hard.

Omdat het ons zinvol leek om met Verenigingen uit te wisselen, hebben we de afgelopen maand alle Verenigingen geprobeerd te benaderen. Dat viel nog niet mee. Zo is het lijstje met verenigingen op de website MaakOosterwold.nl alles behalve compleet. Daar staan acht Verenigingen. Uit onze inventarisatie kwamen er 22 boven water!

Gisteren zijn we niet diepgaand op onderwerpen ingegaan, maar hebben we kennisgemaakt, ervaringen uitgewisseld, en onderwerpen geïnventariseerd, die we de komende tijd willen bespreken en aanpakken.

• Dat gaat o.a. over:
• vertragingen bij vergunningen
• de extra bijgekomen geluidstoetsing met onduidelijkheid, ongelijkheid en vooral vertraging en kosten tot gevolg.
• De traagheid bij de nutsen, en gebrek aan afstemming.
• Afval ophalen en duurzaam verwerken

Dit overleg werd door alle aanwezigen zeer gewaardeerd. We hebben een aantal onderwerpen gekozen die worden voorbereid door een paar trekkers. Hierover zullen we binnen twee maanden een vervolgoverleg beleggen.

Ook zullen we gegevens inventariseren van alle aanwezige Verenigingen en vervolgens rondsturen. Verenigingen die nog niet betrokken zijn of nieuw worden opgericht kunnen zich ook aanmelden bij Marien.

Hoe noemen we dit 'Gremium'? Uit de groep kwam de prozaische naam: Verenigd Overleg Oosterwold. VOO voor intimi.

Na afloop hebben we nog een drankje aangeboden, waarbij de informele uitwisseling gewoon doorging.

Een vruchtbare avond en mooie start van dit Verenigd Overleg Oosterwold.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 12 februari 2018

Vorig jaar hebben al twee groepen studenten van de Aeres Hogeschool op het Paradijsvogelbosje onderzoek gedaan naar planten en dieren.

Dit jaar komen er weer twee groepen. Vier studenten richten zich op de inventarisatie van planten: Stephan, Tiemen, Dennis en Abram.

En vier andere studenten richten zich op vogels en insekten: Bo, Max, Myrthe en Nathan.

Deze groepen komen komend seizoen verschillende keren langs om onderzoeksgegevens te verzamelen.

Vandaag kwamen ze kennismaken en heb ik ze rondgeleid over de kavel. Gelukkig werkte het weer een beetje mee met zonnestralen tussen de hagelbuien door. Leuk om de beide groepen tegelijk te ontvangen, omdat we ook konden verkennen hoe de inventarisatie van planten en dieren samenhangt. Dat kunnen ze afstemmen door dezelfde biotopen te onderzoeken. Bijvoorbeeld de moerassige delen tegen de vijvers, of de hoger gelegen aardwal. Of de delen van de kavel die het dichts bij de bosrand liggen.

De reden om de studenten weer van harte uit te nodigen, is dat we verwachten, dat de vegetatie en aanwezigheid van vogels en insekten in de eerste jaren sinds de beplanting van de kavel gaat veranderen. De bomen gaan groeien, en planten gaan zich vestigen. Hoe ontwikkelt het landschap?

Hopelijk levert dat ook inzichten op die van belang zijn voor de verdere ontwikkeling van kavels in Oosterwold. En vooral: hoe verbinden we de vormgeving van individuele kavels tot een samenhangend geheel, dat ook een meerwaarde krijgt, gezien vanuit ecologie en biodiversiteit. We zijn benieuwd.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 07 februari 2018

Vandaag hadden we een bijzondere klus: compost verhuizen. Samen met mijn verre buurvrouw Margreet hebben we een deal gemaakt, dat zij vijftig kuub compost heeft geregeld. En wij nemen daarvan 12 kuub compost over.
Vijftig kuub is heel veel. Zo veel dat zo'n vrachtwagen dat niet zomaar in een tuin kan kieperen. Dus dat was in twee grote bergen bij Margreet voor het huis gedumpt.
Om het compost te verplaatsen zijn we te rade gegaan bij onze buurman Henk die als boer een uitgebreid machinepark heeft. Of hij ons niet kon helpen om 12 kuub compost te verplaatsen. Dat kon wel.

Dan zet hij zijn kraan in en een kiepwagen achter de trekker. En aangezien boer Henk maar één wagen tegelijk kan besturen, mocht ik in zijn trekker met reusachtige kiepwagen naar de Titus Brandsmaweg. Ik had als tiener wel eens op een oude trekker gereden, maar dit was wel een ervaring.
Uiteraard heb ik boer Henk de wagen laten keren, want draaien en achteruit draaien met zo'n gevaarte is aan mij niet besteed.
Vervolgens kon Henk met zijn kraan de kiepwagen vullen. Ondanks dat het gevroren heeft, blijft zo'n berg compost uit zichzelf warm, en terwijl Henk in de hoop schept, komen er flinke dampwolken vrij. Dat geeft wel een spectaculair schouwspel.

We hebben vooral de compost opgepakt die op de oprit lag, zodat er ook meer ruimte komt om te manoeuvreren.
Toen de 12 kuub was ingeladen, mocht ik de tractor weer naar het Paradijsvogelbosje rijden. Toch maar een foto'tje gemaakt vanuit de tractor cabine.

Maar toen begon de uitdaging eigenlijk pas goed. Want die tractor met bovenmatige kiepwagen moest achteruit over onze oprit naar de grote woning. De compost moet namelijk uiteindelijk belanden op het dak van onze grote woning.
Maar die tractor en kiepwagen zijn even breed als onze oprit, en dan zijn die bochtjes die erin zitten een hele toer.

Ik sta daar bij te kijken, en zie plotseling, dat een voorband van de trekker plat staat. Dan komt zo'n tractor niet meer voor of achteruit. We maakten ons zorgen dat er een reusachtige spijker of stuk staal door de band was gestoken, maar we konden niets vinden. Boer Henk moest naar huis om zijn tweede tractor te halen, waarmee hij perslucht kan regelen. Hij is niet voor één gat gevangen. En jawel, langzaam vulde de band zich weer. Blijkbaar zit die band, net als bij veel auto's tubeless om de velg, en als je een hele rare beweging maakt kan er lucht ontsnappen, en dan staat ie plat.

Maar na een kwartier modderen en pompen, konden we een hernieuwde poging doen. En ik moet zeggen dat ik diep respect heb voor de stuurmanskunsten van Henk.

Hij stuurde het gevaarte precies tussen de zeekcontainer en paaltjes en boompjes door, tot achter tegen het huis aan. Daar kon de lading gelost worden.Vervolgens mocht ik nog weer één van de tractors naar de boer toe rijden. En tenslotte de oprit bij Margreet schoon vegen. Mooie actie. Het volgende hoofdstuk is de uitdaging hoe we de compost op het dak krijgen. Maar de oplossing moeten we nog bedenken, dus dat houdt de spanning erin.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 07 februari 2018

Vorige week hebben we nog bericht dat we met Stichting Buitengewoon Almere bieten hebben geoogst. Toen hebben we nog zorgvuldig alleen geoogst op de kavel van buurman Jeroen, omdat we bang waren de boer Stichting ERF te beroven. Die bieten hebben vorige week een goede bestemming gevonden bij diverse adressen waar ze worden bereid voor mensen die een steuntje kunnen gebruiken. En daarmee wordt verspilling van voedsel tegengegaan.
Vandaag moest ik helaas met lede ogen toezien, hoe een grote Tractor van Stichting ERF alle bieten over tientallen hectaren aan het verhakselen was. Blijkbaar zijn deze biologisch gekweekte bieten nu waardeloos, of althans niet meer verhandelbaar. Al die doorgehakte rode bieten roepen ook een bloederige associatie op. Het lijkt wel een slachtveld. Je zou er vegetariër van worden....

Ook de andere boeren in de omgeving hebben blijkbaar pech met hun oogst. Langs de Paradijsvogelweg liggen bergen met uien en aardappelen.
Vanwege de vorst zijn ze nu zeker niet meer consumeerbaar.
Misschien zouden we daar toch betere manieren voor moeten vinden om voedsel dat we produceren zo goed mogelijk te gebruiken en verspilling te vermijden.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 06 februari 2018

We hebben al enige tijd zonnepanelen, op de kleine woning al ruim een jaar en op de grote woning sinds 31 oktober. Eerst hadden we een probleem met de kleine woning, omdat de teruglevering van de stroom bij zonnig weer afbrak als de weerstand van de tijdelijke kabel naar de bouwstroomkast te hoog werd. Dat is opgelost toen we de definitieve stroomaansluiting kregen.

Het is de bedoeling dat wij, en ook de leverancier Zonnefabriek de prestaties van de zonnepanelen kunnen monitoren. Dat kan doordat de omvormer van de installatie wordt aangesloten en aangemeld op het internet, op een portaal dat SunnyWeb heet.

Maar.... het heeft even geduurd voordat we internet hadden, en dus was het aanmelden van deze installatie nog niet gelukt.

Dat is nu wel gelukt, en nu kunnen we de prestaties van de panelen ook monitoren. Per huisje, want het zijn twee onafhankelijke installaties. Met een mooi dashboard met metertjes en cijfertjes kan je zo de prestaties zien.

Helaas missen we de informatie over de periode tot gisteren. Maar gelukkig wordt ook de meterstand weergegeven, en kunnen we uit die totaaltelling wel opmaken wat het oplevert.

Fijn ook dat het nu zulk mooi weer is, want nu kan de installatie ook laten zien wat ie waard is. Op de grafiek is te zien dat het geleverde vermogen oploopt vanaf 9.00 uur 's ochtends. Ja toen lag de panelen nog onder een witte laag rijp van de vorst. En bij de kleine woning hebben de zonnepanelen nog tot een uur of 10 schaduw van de bomenrij langs de Paradijsvogelweg. Ook zien we dat de opbrengst toeneemt als de zon meer recht op de panelen schijnt. Met een beetje Googlen vind ik dat de zon om ongeveer 12.40 op z'n hoogst staat. Dat zou ook het zuiden moeten zijn en we hebben de beide huizen geprobeerd perfect op het zuiden te richten. Daarvan de twee grafiekjes hieronder. Bij de leverancier is de kleine woning het 'Vijverhuisje' gaan heten. Daar kunnen we wel mee leven.

Behalve het monitoren van het vermogen biedt deze techniek uiteraard de mogelijkheid om te controleren op storingen. Dus niet de hele tijd, maar wel met enige regelmaat bekijken.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 05 februari 2018

We proberen de grote woning zo veel mogelijk zelf af te bouwen. Ik heb zelf nog lang gespeeld met de geachte om zelf de badkamers en WC te gaan tegelen, maar ik zag wel tegen de klus op, met name om alles mooi recht te krijgen. Het doemscenario dat je tien tegels tegelijk probeert recht te duwen en dat ze dan een voor een van de wand af komen zeilen kan dan als een nachtmerrie gedachte oppoppen.

En eerlijk gezegd, het bouwproces vraagt ook wel om een versnelling. Dus zocht ik een tegelzetter uit de omgeving. We vonden Menno en hebben afgesproken dat hij op uurtarief aan het werk zou gaan. Hij is twee weken geleden begonnen. Hij verwachtte nog dat de klus in een paar dagen geklaard zou zijn. Maar ja, bij ons huis is alles scheef, en de muren zijn behoorlijk hoog. Uiteindelijk is Menno nog ruim zeven dagen bezig geweest. Scheve muren betekent, dat alle tegels op een andere maat schuin gezaagd moeten worden. En er lopen metalen profielen langs het dak, waar de tegels omheen moeten worden geplakt. Dat is bepaald een puzzelwerkje.

Mooi is dat de tegels gezet zijn met een een heel dun kruisje, waardoor de voegen ook smal zijn. We hadden nog enig meningsverschil over de kleur van de voeg, maar we hebben toch voor wit gekozen. Tenslotte zijn alle overgangen tussen de tegels en de vloer, wanden en dakplaten gekit, zodat alles waterdicht is.

Als Menno klaar is met de klus, kunnen wij na het drogen van het voegsel de tegels gaan schoonvegen, en ..... kranen ophangen.

Dat lijkt een simpel klusje, maar simpele klusjes zijn bij mij soms toch ingewikkeld. Ten eerste moet je de druk van het water halen, en als je dan de afdichtdoppen eraf haalt, dan stroomt het resterende water eerst uit de leiding. En als je een boiler van 120 liter hebt, dan is dat een flinke stroom water.

En hoe ver moet je de S-bochten in de muur draaien, zodat ze precies passen met de rozetten en de kraan past? Dat betekent bij mij dus twee keer proberen, en de derde keer, dan zit het!

En dan de douche-stangen nog. Dat leek ingewikkeld, maar gelukkig bleek dat goed genoeg voorbereid. Ik had namelijk al eens door een waterleiding heen geboord, en dat wilde ik niet herhalen. Op de plek van de douchestangen heb ik achter de cementtegels een extra multiplex-plaat geschroefd, waarin we de schroeven voor de douche-stang kunnen vastschroeven.

We kunnen douchen! Weer een stap dichter bij een bewoonbaar huis.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 04 februari 2018

Vorige week vrijdag hebben we het genoegen gehad om met Kees van der Vaart van Staatsbosbeheer en Louis Dolmans van Stichting Heg en Landschap en Stichting Van Akker naar Bos van gedachten te wisselen over de meerwaarde van het ontwikkelen van Voedselbos in bestaande bossen, en de het idee van een pilot in de bosstrook bij de Paradijsvogelweg.
We hebben met de Stichting Heg en Landschap contact vanwege de grote plantactie, maar we delen ook een gezamenlijk streven naar ontwikkeling van meer Voedselbossen in Nederland. Hiervoor heeft Staatsbosbeheer zich ook uitgesproken met een 'Green Deal Voedselbossen'. In Oosterwold wordt ook een plan uitgewerkt voor een nieuw aan te planten Voedselbos. Maar het omvormen van een bestaand bos naar Voedselbos vraagt een andere aanpak.

De ideeën van Voedselbos sluiten mooi aan bij de ontwikkeling van Oosterwold, omdat je daarmee de functies van natuur, stadslandbouw, recreatie, biodiversiteit en duurzaamheid mooi kan verbinden. Dat staat ook centraal in onze motivatie om de Stichting Paradijsvogelbosje op te richten.
Aanleiding van dit gesprek was ons voorstel om de bosstrook aansluitend aan onze wijk Frederik van Eedenweg en de John Lockeweg aan de andere zijde gezamenlijk met Staatsbosbeheer en omwonenden te beheren. En Stichting Heg en Landschap ziet daarin ook een mooi proefproject om ervaringen op te doen met de omvorming van bestaand bos naar Voedselbos.

We hebben toen ook een kijkje genomen in de bosstrook. Daar was te zien dat de storm aanzienlijk schade heeft toegebracht aan de essen. Daarvan zijn we wel geschrokken. Dat maakt de vraag naar een aanpak komende tijd zeker relevant, anders dreigt de hele bosstrook verloren te gaan. Hopelijk kunnen wij als omwonenden hierbij een rol spelen, door nieuwe bomen als ondergroei te planten en de ontstane gaten op te vullen.
De term Voedselbos zou erop kunnen lijken dat we het hele bos willen omgooien. Maar dat is niet zo. De ideeën achter Voedselbos gaan juist in eerste instantie uit van het behoud van de kwaliteiten in het bos, en planning met het oog voor lange termijn en duurzaamheid. En het gaat niet alleen om voedsel voor mensen, maar ook om voedsel voor dieren: besdragende struiken voor vogels, bloeiende planten en bomen voor insekten, voedingsbodem voor schimmels en paddestoelen. Leuk om te zien overigens dat er ook mooie paddestoelen aanwezig zijn, zoals deze Rode Kelkzwam en Gewone glimmerinktzwam en een klein exemplaar van de gele trilzwam, de Elfenwasplaat, en een groep trechterzwammen of ridderzwammen (daar kom ik qua determinatie niet helemaal uit). En ondanks alles zien die omgevallen en met dik mos bedekte stammen er toch ook sprookjesachtig uit. Wat zal het fantastisch zijn als we met Staatsbosbeheer en omwonenden hier een hoogwaardig en duurzaam Voedselbos van kunnen maken!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 02 februari 2018

Een grapje met Millicent Schepman van Buitengewoon Almere over de bieten van buurman Jeroen, leidde vandaag tot een oogstcampagne. Voor de organisatie Buitengewoon Almere kwamen Millicent, Leo en Vera bieten oogsten bij de nieuw verworven grond van Jeroen Muijsson.

De stichting ERF heeft de bieten niet van het land gehaald. Jeroen wil er graag vanaf en Buitengewoon Almere voedt er weer veel mensen mee. Het zag er naar uit dat het de hele middag pet weer zou zijn. Gelukkig werd het in de loop van de dag lekker weer. Uiteindelijk hebben we lekker in de zon staan oogsten. En dat ging zo snel, dat de tweede ploeg die een uur later zou komen, kon worden afgebeld.

 De bus gaat naar huis met 10 kratten bieten...

Dus volgende week geldt: heel Almere eet.... BIETEN!

Dank aan Jeroen Muijsson voor het beschikbaar stellen van de bieten. Dank aan Millicent en crew voor het oogsten.

Mocht je ook oogst overhebben in de toekomst, neem dan contact op met  Buitengewoon Almere

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 01 februari 2018

Vandaag was de uitreiking van de groene spelden. 23 April 2016 kregen wij zelf als één van de eerste initiatiefnemers van Oosterwold (met alle eerste initiatiefnemers) een groene speld. Wij schreven er een blog over.

Dit keer hadden we twee andere initiatieven genomineerd. Bart Corduwener van de Speelwildernis hebben we met de volgende tekst genomineerd:

Wij willen graag Bart Corduwener nomineren voor een groene speld. 

Bart Corduwener is acteur die zijn spel met (vooral) kinderen in de natuur laat plaatsvinden. Waar kinderen zich veel achter beeldschermen vermaken, weet hij de kinderen mee te nemen in zijn vertelkunst en zijn spel, naar buiten, naar de natuur. Daarmee laat hij Almeerse kinderen (en hun ouders) mooie plekken in Almere zien, kennen en waarderen. Zo speelt hij zijn voorstelling Land van Liam in Almere Poort hout. 

Zijn grote droom, het maken van een speelwildernis is een plek waar kinderen buiten in de natuur als vanouds kunnen ravotten en buitenspelen. Hij is hiermee genomineerd om een deel van de Nieuwe Natuur in Flevoland (subsidie Provincie Flevoland) te realiseren. Hiervoor heeft hij een locatie in Oosterwold op het oog. De samenwerking die hij hiervoor heeft opgelegd gekregen met Staatsbosbeheer maakt het werken niet altijd makkelijk. Om zijn doorzettingsvermogen te waarderen en te hopen dat hij kan doorzetten om de speelwildernis werkelijkheid te maken, willen wij hem nomineren voor de groene speld. Wij hopen dat hij daarmee gebruik kan maken van dat netwerk om zo de speelwildernis dichterbij te brengen. Meer informatie: www.speelwildernis.nl

De organisatie van Growing Green Cities was het met ons eens en nomineerde vandaag Bart. Zoals je rechts kunt zien is Bart blij met de nominatie (en de bloemen).  

Met alle genomineerden knoopt wethouder Herrema een kort gesprekje aan, zodat duidelijk wordt hoe de genomineerden bijdragen aan een groene en gezonde stad.

Vorige week nomineerden we Millicent Schepman middels deze blog.

Vandaag krijgt ook zij een groene speld:

Millicent licht haar initiatief toe. Veel supermarkten dragen met "bijna over datum" producten bij. Helaas doet Albert Heijn niet meer mee. Na afloop legt Millicent uit dat hier een heel ingewikkeld juridisch (aansprakelijkheids) gedoe onder ligt. Mooi om te zien hoe Millicent (en haar team!) desondanks dit gedoe gewoon doorgaat! Keep up the good work!

En natuurlijk moet je even met z'n allen op de foto!

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 29 januari 2018

Oosterwold blijft voortdurend groeien

Daarom heb ik weer een avondje zitten knippen en plakken waarmee hieronder dan een actuele Oosterwoldwegenkaart. Ik plaats 'm in een resolutie dat je nog precies alles kunt lezen. Als je doorklikt op de kaart, opent zich een pdf waarin je alles kunt lezen.

We zijn heel trots dat de Frederik van Eedenweg nu in zijn definitieve vorm is opgenomen.

Ook de Auguste Comteweg is op de kaart doorgetrokken. Ik weet eigenlijk niet of ie er al helemaal ligt. Verder is bij het kathedralenpad de Reimslaan toegevoegd..

We gaan m ook maar weer in het informatiebord hangen.

Hieronder een knop naar de website waar je zelf je eigen (recent bijgewerkte) straat kunt opzoeken:

Wil je de kaart als pdf bekijken, kijk dan Hier

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 27 januari 2018

Soms heb je bijzondere ontmoetingen met bijzondere mensen op bijzondere momenten.
Zo'n moment was woensdagavond na afloop van de bijeenkomst met de gemeente over Van Bouwen naar Leven in Oosterwold.

Er waren door omstandigheden wat veel broodjes gebracht bij de soep die geschonken werd. Hierdoor waren er aan het eind van de avond veel broodjes, fruit en melk en karnemelk over. Ik hoorde dat Carla Vriend een verwoede poging deed deze broodjes bij Buitengewoon Almere te laten belanden, zodat ze alsnog opgegeten konden worden. Een goed streven, dat vast leek te lopen op de regels van de catering die broodjes wel of niet terug in de koeling zou mogen stoppen en vervoer dat pas de volgende dag beschikbaar was.

Ik hoorde dat de broodjes naar Almere Butien moesten en dacht, ach wat dan zijn wij 10 minuten later thuis. Ik meldde dat wij met de auto waren en dat als wij ze konden inladen, we best even via Almere Buiten konden rijden.
De broodjes werden ingeladen en Marien haalde lief de auto om 'm voor de trouwingang van het stadhuis te parkeren, klaar om de "bruidsschat" in ontvangst te nemen, grapten wij.

De tocht leidde naar Millicent Schepman. Een naam die ik al veel heb gehoord, foto's gezien en op een of andere manier dacht ik haar al te kennen. Dat bleek niet het geval (of we gaan het nog ontdekken). Snel en vakkundig werden de etenswaren in goede koelingen gestopt. "Wat fijn, dat jullie het hebben gebracht. Hier gaan morgen veel mensen van eten, die anders niet zouden kunnen ontbijten. Ik stuur je morgen een paar foto's." Okee heb ik daarop gezegd, dan zal ik er een blog van maken.

Toen ik dat beloofd had, stuurde Millicent mij een aantal berichten en appjes, met een voordurende stand van zaken:

Zoals beloofd stuurt Millicent me een aantal foto's, waarvan je een enkele bij deze blog ziet staan.

Eigenlijk dacht ik dat ik Millicent had gezien bij de uitreiking, waarbij de eerste initiatiefnemers van Oosterwold (ons incluis) een groene speld kregen. Een waardering voor het groener maken van de stad. Millicent gaf daarop aan nog geen groene speld te hebben ontvangen, omdat ze nooit genomineerd was.
Groene spelden worden uitgereikt door de gemeente Almere, aan hen die door anderen (dus niet de gemeente) worden voorgedragen, omdat ze bijdragen aan een groenere stad. Ik was helemaal verbaasd. Een organisatie die zich zo inzet om verspilling van voedsel tegen te gaan, moet hiervoor gewaardeerd te worden. Wij reden even tien minuten om, maar Frank en Millicent stonden om half elf 's avonds ineens nog 150 broodjes te sorteren.....  En ik denk dat dit zeer regelmatig gebeurd.  En de blijdschap dat ze het mogen doen, werkt op mij (en ik denk op meer mensen) aanstekelijk.
Om te weten wat ze precies doen, zocht ik op youtube een filmpje op:

Ik vind dat daarmee de organisatie Buitengewoon Almere maar zeker ook Millicent Schepman in het bijzonder, maken dat we met elkaar echt iets kunnen betekenen in de wereld. In ontmoeting, in het verminderen van afval en in ondersteuning van mensen die het even of langdurig niet goed voor hun eigen voedsel kunnen zorgen. Gewoon een topwijf.

Nominatie
Daarom willen wij met deze blog als Paradijsvogelbosje Oosterwold, Millicent Schepman, als projectleider van de organisatie Buitengewoon Almere aanmelden voor de eerstvolgende uitreiking van de groene spelden op 1 februari aanstaande. Millicent, deze nominatie is je van harte gegund en hoop dat de organisatie van Growing Green de nominatie overneemt! Keep up the good work!

Mogelijkheden in Oosterwold

Millicent gaf aan dat Buitengewoon Almere met het verstrekken van maaltijden aan allerlei regels moet houden. Daarom worden kant en klare maaltijden of maaltijd-onderdelen alleen van organisaties aangenomen (in bovenvermeld geval de catering van de gemeente Almere). Maar verse groenten en fruit kunnen ook van particulieren worden aangenomen. Dus: heb je in de komende jaren (grote) hoeveelheden oogst over? Dan is de organisatie Buitengewoon Almere daar blij mee! Het lijkt erop dat de komende week langs de Frederik van Eedenweg met een ploeg nog bieten geraapt worden! Dat zou toch een leuke samenwerking zijn!

Contact gegevens Buitengewoon Almere:

Je kunt via de website van Buitengewoon Almere contact met ze opnemen.

Wil je contact opnemen met Millicent Schepman dan vind je haar gegevens in haar LinkedIn Profiel

Wil je zelf ook iemand aanmelden voor een groene speld?

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 25 januari 2018

Onze Frederik van Eedenweg is een lusvormige kavelweg, die met een paar bochten weer terugkomt op de Paradijsvogelweg. De lus is nog niet klaar, maar aan de andere kant is buurman Jeroen begonnen met zijn bouwproject, dus is daar ook een weg aangelegd. Daar hoort ook een straatnaambordje bij.

Omdat er veel zwaar verkeer over de halfverharde weg rijdt, zoals vrachtwagens met heipalen en beton, komen er snel kuilen in de weg. Dat werd met alle regen erbij zo veel, dat er kans bestond dat personenauto's diep door de plassen rijden en met de bodemplaat op de grond terecht komen. Nu hebben de meeste auto's niet zoveel te zoeken op de weg, maar er wordt soms toeristisch rondgereden, of tot het einde om makkelijker te keren.

Daarom hebben we de weg een flinke opknapbeurt gegeven met een volle vrachtwagen met 23 m3 puien bovenop de weg over lengte van ongeveer 50 meter.

Om duidelijk te maken dat het geen toeristische snelweg is, hebben we nu een bordje staan: 'eigen weg, betreden op eigen risico'.

Wij hadden ons straatnaambordje nog aan een boom gebonden. Nu we ook aan de andere kant een bord plaatsen, hebben we meteen maar twee serieuze palen gekocht. Met aan de onderzijde aangelaste dwarspijpjes die er voor zorgen dat de paal ook bij storm niet gaat ronddraaien.

Samen met Jeroen heb ik de tweede paal ingegraven en bordjes bevestigd. Net een echte woonwijk. Misschien handig om bij de weg te vermelden welke huisnummers vanaf welke afslag te bereiken zijn. Nu moet Jeroen zijn huisnummer 80 nog met de hand omhoog houden.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 24 januari 2018

Vandaag hebben we er officiëel weer buren bij gekregen. Johan en Anneke hebben bij de notaris de grond overgedragen gekregen. Dat had ook bij hen nog heel wat voeten in aarde, dus ook een mijlpaal als het moment daar is!

En volgens de traditie proberen we dan met de buurtjes een vlag te planten op de nieuw verworven grond. Johan en Anneke zijn bescheiden, dus zij noemen hun plekje: De Kleine Johannes. Voor hen was er natuurlijk maar één wijk goed genoeg in Oosterwold: De Frederik van Eedenweg.

En als een herkenningsbaken is ritueel het bordje op twee stevige palen geschroefd. 

Johan en Anneke bloggen op hun Facebook pagina. Nadat ik wat compromitterende foto's had toegestuurd, en gevraagd had of hij zou bloggen, antwoordde hij: nee, doe jij het maar. Bij deze! Maar binnenkort zal er vast meer nieuws komen van De Kleine Johannes. Bloggen dus, en volgen!

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 22 januari 2018

We proberen het afbouwen van onze grote woning grotendeels zelf te doen. Maar we kunnen niet alles zelf. Dat geldt zeker ook voor het stucen van de muren rondom de kachel. Dat is zo'n beetje het hart van de woonkamer. De schoorsteen hebben we met metalstud en brandwerende platen (Promatect) opgetrokken, en dat sluit aan op de houtskeletbouw binnenwand en het deurkozijn naar het halletje richting WC en slaapkamer.

Rondom de kachel willen we de wand uiteraard niet met hout afwerken, maar met stucwerk.

Daarvoor hebben we Dino met een maat uitgenodigd, die afgelopen zaterdag deze klus heeft opgepakt. Dat gaat niet alleen over het stucwerk, maar vooral ook over de voorbereiding: insmeren met hechtmiddel (in vieze kleurtjes die een beetje doen denken aan jodium waarmee je been wordt ingesmeerd voordat de chirurg je te lijf gaat). Gaas over alle oneffenheden, alsof je wordt ingezwachteld. En versteviging met hoeklijnen, zodat de hoek en randen rondom de kachel stevig blijven.

Vervolgens wordt het gips aangebracht in een flinke laag. Dat is zo gebeurd, maar dan begint het afsmeren, waardoor het helemaal glad wordt. Dat moest wel vier gedaan worden met een spons en spachtelmes.

Wat een verschil als je anderhalf uur bent weggeweest! Grappig dat het stucwerk over het hout anders droogt en daardoor anders kleurt dan over de brandwerende plaat. Nu moet het eerst drogen (een dag per millimeter, dus een klein weekje), voordat we kunnen schilderen en de kachel weer aan kan.

Toch weer een klein mijlpaaltje.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 16 januari 2018

Soms ben je er even een dagje niet. Lekker repeteren! Maar is het wel mooi weer en zijn buurbouwers heel trots op nieuwe stappen, dus komt Simon langs om filmpjes met zijn drone te maken en foto's. En op de foto hiernaast ben ik wel heel trots, omdat ie het dak zo mooi laat zien! Een beetje verliefd.

Dank Simon!

Wil je meer foto's zien? kijk dan op oosterwolduitdelucht.blogspot.nl

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 14 januari 2018

Zelf houden wij inmiddels al zo'n drie en een half jaar een blog bij. Binnenkort schrijven we onze 500 ste blog. Ik moet mezelf altijd inhouden om niet steeds te berekenen hoeveel tijd dat kost (veel) en of ik in die tijd niet iets beters had kunnen doen (Een huis bouwen bijvoorbeelid) 

Toch is/was het belangrijk om te doen. Enerzijds om buren te trekken, je wilt immers een buurt worden, anderzijds om de voortgang van de bouw inzichtelijk te maken. En dat laatste wordt langzamerhand een mooi verhaal. Lange tijd zijn we ook een informatie plek geweest, omdat de gemeente zelf digitaal z'n informatie niet op orde had. Inmiddels zou dat een baan op zich geworden zijn en is de gemeentelijke site best adequaat.   Maar we doen het uiteindelijk vooral omdat we het zelf leuk vinden om te doen. 

Het verbaast ons dan ook niet als buren ook een website en of blog bijhouden.  Door op de foto's te klikken, word je naar de betreffende blog verwezen!

De eersten die ook een blog bij gingen houden waren Marjon en Bertel van nummer 7. Zij bouwen (nadat zij hun fundering hebben laten storten) hun huis helemaal zelf met hulp van de nodige vrienden. 

Het is een hout skeletbouw huis, met een douglas houten afwerking. 

Onze buren van nummer 13, Albert en Janneke, bouwen een strobalen huis, dat aan de onderkant afgewerkt is met leem en aan de bovenkant afgetimmerd is met douglashout. 

Meer lezen: 

Oosterwold.waninge.org

Zilla en Eduard zijn nog niet aan het bouwen en gebruiken hun websiteop dit moment niet als een bouwblog.  Dat doen ze op de facebookpagina Duursaam Dromen.  Hierop is hun verbazing, verwondering en blijdschap over wat het realiseren van een droom inhoudt, regelmatig onderwerp van de blog DuurSaam Dromen. 

Buurman Simon maakt met zijn drone filmpjes over de voortgang in de wijk Frederik van Eedenweg. Hij publiciteert deze filmpjes op: Oosterwolduitdelucht.blogspot.nl

En last but not least: houden Anneke en Johan hun vrienden en kennissen op de hoogte van hun wel en wee om een woning in Almere Oosterwold te realiseren, in een blog met de titel De kleine Johannes. En aan de Frederik van Eedenweg kan natuurlijk "De Kleine Johannes" naar het boek van Frederik van Eeden uit 1884 dat op veel middelbare scholen is gelezen. Wie zijn de elf Windekind, kabouter Wistik, Robinetta of dokter Pluizer in deze evolutieroman die we Oosterwold noemen? 

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 13 januari 2018

Vandaag beginnen we de dag rustig. Irene is thuis, maar studeert lekker door. Onderwijl is het buiten heerlijk weer. 's Ochtends drinken we koffie met  Bart en Hadewych (jullie kennen ze van de Speelwildernis). We lopen nog een rondje op de tuin en als je speelwildernis wilt, moet je natuurlijk even op de wapperbenenbank klimmen! En er weer af springen.

Wanneer we net naar buiten gaan komen Nadine en Jasper net binnen (of buiten eigenlijk). Ze komen een middagje meewerken en wilgen "oogsten", om ze zelf te gaan planten.

Jasper en Nadine snoeien de wilgen bij de grote vijver. Onderwijl snoeit Marien de wilgen langs de Singel. En snoeien is één ding, maar vervolgens moeten alle takken verzameld worden. Nadine en Jasper zoeken uit welke soorten wilgen ze willen hebben en halen alle kleine takjes van de wilgen af. Die moeten er toch af en het vervoert wel veel makkelijker als ze er niet meer aan zitten.

De grote snoeitangen komen hierbij goed van pas!

En als de takken zijn verzameld en geordend, hebben we toch een berg takken. Help! De berg moet wel opgeruimd, want Irene moet naar de trein gebracht vanavond. Jasper en Nadine helpen fijn om de boel weer begaanbaar te krijgen.

Wie nog belangstelling heeft: er zijn nog tenen over, maar overleg even als je wat wilt komen halen. Marien roept optimistisch dat alle wilgen al zijn geknot, maar da's nog niet waar. Dus wie nog een keer een dagje zijn kop los wil gooien is van harte welkom!

 En dan laden ze langzaam de auto (en wat voor auto) vol. En ik vind het er spectaculair uitzien als ze wegrijden:

 Succes met planten Nadine en Jasper!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 13 januari 2018

Eind vorig jaar heeft Jeroen zijn kavel geleverd gekregen. En als je een kavel hebt, wil je er ook graag kunnen komen. Wel zo handig natuurlijk. Daarom heeft Jeroen Gert-Jan Bon een weg laten aanleggen naar zijn kavel.

Op de kaart hiernaast kan je zien dat de Frederik van Eedenweg twee uitgangen heeft op de Paradijsvogelweg. Met de blauwe lijn heb ik aangegeven welke delen van de weg er nu dus liggen. Veel van de andere initiatiefnemers kunnen daarmee nu zien hoe de weg gaat lopen. Overigens moeten de kavels 258, 268 en 356 inmiddels dus paars zijn. En dat ziet er dan zo uit:

En tussen de iepen kijken we dan het veld in. De gemeente had al eerder de afrit aangelegd. Jeroen heeft inmiddels een aantal wilgen op zijn landje geplaatst. En ook het eerste landverzet (een bergje klei) heeft vorm gekregen. Ondanks het mistige weer is het mooi om te zien. Ik kan me nog zo goed herinneren hoe bijzonder het was om voor het eerst over een weg naar je eigen land te kunnen rijden!

Jeroen gefeliciteerd!

Marien heeft snel een nieuw straatnaambordje besteld (en we maken een onderbord welke nummers via welke ingang bereikt kunnen worden).  Post voor Jeroen: Frederik van Eedenweg 80, 1349 CN Almere! Maak de postbode maar gek!

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 11 januari 2018

Half december meldden wij in onze blog dat de Paradijsvogelweg ineens Frederik van Eedenweg heette in Google maps. Dit was het resultaat van een melding van ons, die bij google niet juist is verwerkt. Natuurlijk hebben we daarna google maps onmiddelijk een bestand met alle straatnamen in Oosterwold gestuurd.

Vanavond dacht ik: laat ik even kijken of het hersteld is. Dat blijkt inmiddels het geval. Dus iedereen op de Paradijsvogelweg is tevreden. Wij zijn minder tevreden want de Frederik van Eedenweg is hiermee nog steeds niet in google te vinden. Grumpf.... 

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 07 januari 2018

Zaterdag was het opeens zacht weer met een waterig zonnetje. Waterig, maar toch, en bijna windstil. Dan gaan de handen jeuken om buiten aan de slag te gaan. De wilgen die we twee jaar geleden als staken in de grond hebben gezet of als kleine plantjes geplant, hebben zich op hun plek gevoeld, zijn het eerste jaar aangeslagen, en hebben het afgelopen groeiseizoen hun kans gegrepen. Vooral de wilgen die iets lager staan, met hun voeten dicht bij het grondwater. Het is erg leuk om te zien dat de verschillende soorten wilgen allemaal hun eigen vorm aannemen. De ene meer struikvormig, de andere schiet recht omhoog: heet niet voor niets schietwilg. De derde heeft geel glanzende takken. Bij de vierde staan de katjes al in de aanslag om in het voorjaar te gaan bloeien.

Maar wat twee jaar geleden gezet is als meer dan 300 wilgjes, zijn nu bijna een bos geworden. En wij zijn er gedurende twee jaar aan gewend geraakt, maar nu staan de bomen hoog. Als we gaan zagen, zien we pas hoe hoog. De meeste wilgen knotten we af op twee tot 2,5 meter hoog. En dan halen we regelmatig ruim vier meter hout eraf!

De grootste wilgen zijn tegen de zeven meter! De stammen zijn op de bodem bijna tien centimeter dik.

Als we het eerste laantje min of meer geknot hebben, zien we pas weer wat het verandert!

Maar dat is precies wat we wilden: Dat de wilgen wel voor windvang zorgen, maar geen schaduw gaan geven aan andere bomen en struiken. Door te knotten blijven ze relatief klein: beknot. En de knotwilg is een echte Hollandse cultuurboom.

En dan moeten we er 300 knotten! Heeft er iemand zin om te helpen? Je kunt gratis wilgen meenemen om zelf op je kavel te planten. En wij vinden het leuk als er meer mooie wilgen in Oosterwold komen.

Laat maar weten als je belangstelling hebt.

Mensen die helpen met knotten, krijgen voorrang.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 05 januari 2018

We hadden op facebook al onze ongelukkige kleine schade laten zien omdat een Container van Liander was omgevallen op onze struiken.
Des te ongelukkiger was het dat de container hier helemaal niet in de wijk en buurman Ron z'n kavel hoorde te staan. Dat konden medewerkers van Baas ons al twee maanden geleden vertellen. Er zaten alleen twee verbindingsstukjes in, bedoeld voor een hoofdleiding. In de Titus Brandsmaweg dus. Maar ja, die kon de chauffeur toen blijkbaar niet vinden. En Liander was de container ook nog niet kwijt geweest voordat ik belde na de storm, dat het toch niet de bedoeling was dat de container plat op onze struikjes lag.
Welnu, vanmiddag kwam een grote vrachtwagen om de container container op te halen. En weer kon de chauffeur niet zo goed de weg vinden. Althans, niet waar de afslag van de Paradijsvogelweg begint en ophoudt. Dus belandde hij een meter naast de StelCon-platen diep in de blubber. Na veel gefoeter heb ik hem de tip gedaan, dat buurman Henk ons al eens heeft geholpen om een vrachtwagen los te trekken.
Hij bellen dus, en ja, binnen tien minuten kwam buurman Henk met zijn zoon aan, met een reusachtige trekker. Gelukkig ziet onze buurman wel de humor in van dergelijke situaties. Een soort TrekkerTrek spelletje. Zo kwam de vrachtwagen dus weer min of meer op de weg.
Toen probeerde de chauffeur het opnieuw, van de andere kant; deze keer met achterwiel sturing erbij. Dat helpt.
Vervolgens kon hij met de kraan de container rechtop zetten, en op de wagen zetten.
De schade: een wilg, een beuk en een vlier platgewalst. Toch maar even een klacht indienen bij Liander. Nu moet ik zeggen dat ik daartoe ben uitgenodigd door uiterst vriendelijke medewerkers van Liander.
Wel jammer dat ik de blubber weer van de weg moet scheppen. En die gaten aan twee kanten naast de weg die krijg ik niet dicht.

En een uurtje bellen, en een uurtje opzichter spelen.....

Maar wel weer een sterk verhaal erbij....

noot achteraf: Liander heeft de kosten om de bomen te vervangen keurig vergoed!

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 04 januari 2018

Zo rond de jaarwisseling hebben we de gelegenheid om een aantal overwegingen langs te komen. Eens te kijken naar filmpjes waar we anders niet aan toe komen.

Er zijn twee filmpjes die ik je graag onder de aandacht zou willen brengen. Ze zijn van en over mensen die ik dankzij Paradijsvogelbosje (weer beter) heb leren kennen. En jullie hebben nu volop tijd om te kijken nietwaar?

De eerste is een filmpje dat gemaakt is door Gerda Lenselink bij de TEDX Almere dit jaar. Gerda is ook bestuurslid van onze stichting Paradijsvogelbosje. Gerda vertelt in haar verhaal (ze is inmiddels 100 jaar geworden...) over hoe het Markermeer IJmeer zou kunnen ontwikkelen. Hoe we dat bestuurlijk kunnen regelen, maar ook hoe we daar zelf aan bij kunnen dragen. Wij hebben naar haar geluisterd en onze voor-, zij- en achtertuinen aangepast, een beetje chaos gecreëerd. We proberen verbindingen te leggen, ruimte te bieden om elkaar te ontmoeten.  Doen jullie dat ook?

Een andere nieuwe kennis die ik tegenkwam dit jaar, ontmoette ik op een diner van Growing Green Cities. En hoewel een beetje kritisch was op de formule van de avond heb ik een aantal mensen leren kennen die ik anders nooit had ontmoet. Ik sprak met Safi Graauw en zijn levenspartner Maxime Tevreden. Zij heeft in Nobelhorst een eterij Tea da di date, waar je veganistisch kan eten. Ik ben nog niet geweest, maar het staat hoog op mijn verlangljstje. Safi vertelde op die avond over de film die hij heeft gemaakt over het programma Just Diggit. Ik kende het programma zelf alleen van een tamelijk irritante reclame op radio 4. "We maken de aarde weer groener, just diggit." (juist als er irritatie ontstaat blijft de boodschap hangen heb ik begrepen) Maak de aarde groener door bomen te planten. De film is gemaakt in Kenia, bij de Massai. Safi: ik liet het je met de kerst al weten: wees trots op het programma en de film.  

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 30 december 2017

Vanmorgen vind ik een kaartje terug dat we eind 2014 meesturen met onze kerstkaart naar vrienden en kennissen. We vertellen waarover we voor 2015 dromen. We dromen over het ontwikkelen van een eigen kavel in Almere Oosterwold, waar natuur en cultuur hand in hand gaan.

We waren op dat moment één van de eerste initiatiefnemers in Oosterwold en de allereerste in onze wijk. We hebben een landbouw/landschapskavel kunnen kopen, waar we naast natuur die toegankelijk is ook cultuur kunenn realiseren. Dat we ons voor natuur op onze kavel, het aanliggende bosje en voor heel Oosterwold willen inspannen zal jullie niet zijn ontgaan. (of misschien wel maar dan hoop ik dat jullie het voorlopige resultaat op onze kavel kunnen waarderen en dat jullie glimlachend kunnen kijken naar de dertigduizend bomen en struiken (en nog veel meer want wij leveren niet alles)  die komend voorjaar in Oosterwold worden geplant.

Maar daarnaast hopen wij ook cultuur vorm te gaan geven. Daarvoor is ruimte nodig en zijn mensen nodig. Komend jaar wordt het eerste jaar dat wij daar ook in Oosterwold volop de ruimte kunnen geven. We zijn dan ook vereerd (en vinden het ook een beetje logisch) als Bas van Klompenburg ons eind november belt om een afspraak te maken. "Ik ben cultuurscout in Almere Hout en daar hoort Oosterwold bij. Ik ken graag de actieve mensen in mijn wijk, dus ik wil graag met jullie kennismaken." Daar zijn we wel voor in. De afspraak moet een paar keer verzet worden, maar in de kerstvakantie lukt het dan toch. 

Het leuke van zo'n afspraak is dat je zelf ook weer even gaat nadenken over wat je ook weer wilt. Wij zijn namelijk van groot en veel dromen, maar dan moet je soms ook weer even terug naar wat de eerste stap daar naartoe ook weer is. Dat wij ensembles en koren ruimte willen bieden (al dan niet met onze eigen inbreng) zal wel duidelijk zijn. Maar er kan veel meer: het amfitheater moet nog afgebouwd, maar biedt daarna een leuke ruimte voor... vul maar in. In de tuin dromen wij naast het verder ontwikkelen van de tuin van ruimte  voor buitententoonstellingen. Een buurman suggereerde daar ook de wijk bij te betrekken (doorwaadbare stroken) . Ook binnen zijn tentoonstellingen mogelijk. 't Moet natuurlijk allemaal groeien. Maar komend jaar gaan we daarvoor de eerste stappen zetten.

Met Bas spreken we over waar hij al dan niet ondersteuning kan bieden. Vooral geen permanente ondersteuning, maar juist om de boel in gang te zetten. Soms financieel, maar soms juist ook door mensen bij elkaar te brengen of publiciteit te genereren. We knopen onze netwerken aan elkaar. Dat gaat goedkomen!

Op dit moment komen we nog niet tot concrete afspraken, maar er zijn ideeën genoeg, en bij de verwezenlijking ervan gaan we zeker nog een vraag bij je neerleggen. 

Dank Bas voor een inspirerend bezoek! Natuurlijk nodigen we ook anderen met vragen of ideeën die bijdragen aan onze doelstelling uit om in gesprek te gaan.

Mocht je zelf contact met Bas willen zoeken dat kan via facebook!  (klik hier)

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 29 december 2017

We zijn nog maar een kleine vereniging, met veel aspirant leden. Tot nog toe konden we als bestuur handelen binnen de statuten en het huishoudelijk reglement. Wanneer iets onduidelijk was, hebben we daar of een brief over gestuurd of het kort in de buurtborrel besproken.

Nu wilden we even goed met de (aspirant) leden stilstaan bij een onderwerp waarover we als bestuur graag de beelden in de groep wilden horen. Een aantal wegstukken worden vooruit geleverd aan een initiatiefnemer, omdat sommige iniatiefnemers sneller gaan dan andere initiatiefnemers. De gemeente heeft hierin in de contracten onduidelijkheid gelaten over uiteindelijk levering en de kosten voor doorlevering (notaris en kadaster) zijn hoog. De eerste wegstukken zijn al overgedragen. We moeten het dus ook nu bespreken. We nemen uitgebreid de tijd om uit te leggen waar we tegenaan gelopen zijn, hoe we hiermee om willen gaan en hoe we denken de kosten te kunnen marginaliseren. Met vrijwel iedereen aanwezig kunnen we het voorstel bespreken. We zien elkaars belangen en er is consensus over hoe hiermee om te gaan. Ik ben trots dat we het zo hebben kunnen bespreken.

Om vijf over half tien (vijf minuten later dan ik Albert had beloofd ;-)) gaan we met elkaar aan de borrel. In plaats van de nieuwjaarsborrel houden we een oudjaarsborrel!

Tijdens het borrelen realiseer ik me hoe bijzonder het is om deze groep zo bij elkaar te hebben. Vorig jaar rond deze tijd waren we met zo'n  10 initiatieven, waren er nog grote gaten langs de weg. Nu hebben we het uitzicht dat op twee na, alle kavels van de wijk mogelijk komend jaar geleverd worden....  

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 29 december 2017

Net voor het nieuwe jaar begint sluiten toch weer twee nieuwe leden bij de vereniging aan. Op 27 december passeren de aktes van Jeroen en Ronald bij hun notarissen. De Geo dienst komt vandaag de kavels inmeten. En als vereniging heten we ze van harte welkom! Het ritueel dat we daarvoor hebben is dat we de nieuw verworven "landjes" markeren met een wapperende vlag.

Dat er nu twee nieuwe buren waren, leidde bij de bestuursleden tot consternatie. Want een vlag hebben we hiervoor klaarliggen, maar waar is de tweede. Gelukkig vinden we op meerdere plekken vlaggen. Dat gaat dus lukken!

We lopen naar de geodienst als ie aankomt om de kavel van Jeroen op te meten.  We hebben inmiddels een routine in hoe een vlag in de eenzame akker gepland kan worden. Marien slaat de stok met een hamer in de grond, waarna de vlaggemast in de buis kan.

Jeroen staat uitgebreid te bellen als we aankomen. De landmeter blijkt namelijk geen opdracht te hebben om de weg uit te meten. Een half uur bellen later... heeft hij wel opdracht en komt 's middags (als ie bij Ronald moet uitmeten) terug om de weg uit te zetten. Gelukkig maar anders weet Gert Jan Bon volgende week niet waar de weg moet komen...

De akker van Jeroen is dit jaar nog in de pacht geweest. De rode bieten die erop zijn gegroeid zijn nog altijd niet geoogst. Daarom zijn er allemaal rode stoppels op het land. Jeroen heeft in de besloten facebook groep Oosterwold een bietenfeestje georganiseerd om bieten te komen oogsten. Een aantal Oosterwolders komt daarom gezellig bieten oogsten. Het resultaat (een lege akker) wordt helaas niet bereikt. Terwijl bieten haring salade natuurlijk een ultiem oudejaarsgerecht is....

Zo is Jeroen met zíjn kavel van 1000 m2 toch een grootgrondbezitter!

En deze week zijn wij begonnen met het knotten en kappen van wilgen. Er liggen dus een aantal wilgentenen klaar. Jeroen wil ze graag planten! Ik kan me nog goed herinneren hoe belangrijk het was om verticale markeringen in het landschap achter te laten.

Ronald komt 's middags. Ook voor hem zetten we een vlag in het veld! En samen met Liesbeth en Gerard die bij ons op bezoek zijn, zetten we bij Ronald ook een bankje neer, zodat hij kan uitrusten van het harde werkern dat hij (natuurlijk!) de komende weken gaat doen.

En dan genieten ook de ganzen van de vlaggen die wapperen:

's Middags zetten we ook bij Jeroen nog een bankje neer. Dat heeft iets meer voeten in aarde omdat Jeroen nog geen weg naar zijn kavel heeft. En met een een grote kruiwagen en vereende krachten brengen we bij Jeroen ook een wijkbankje....

En dan kijk je als grootgrondbezitter naar je akker:

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 27 december 2017

We kunnen het haast niet geloven, maar we zijn aangesloten! We hebben internet, TV en vaste telefoon. Wat een luxe!

Nadat we in november 2016 onze aansluiting hebben aangevraagd, en in mei bleek dat er nog drie kilometer kabel ontbrak, is de lijn nu toch open.

Reggefiber heeft het nog even spannend gemaakt, want toen de monteur van Telfort vanochtend kwam, kon hij geen signaal krijgen. Bij nabellen bleek dat ze bij Reggefiber ofwel het KPN netwerk waren vergeten de lijn aan te melden. Wij zouden teruggebeld worden. Ja, ja, dat kennen we!

De monteur heeft zoveel mogelijk alles klaar gemaakt en is vertrokken.

We hebben sinds juni gebruik gemaakt van een dongel (Mifi-modum) van Reggefiber. Op zich een mooie dienst omdat we tenminste iets konden op internet. Maar half december hebben ze het contract beëindigd, in de veronderstelling dat nu de aansluiting wel geregeld zou zijn. Vervolgens kreeg ik wel weer een nieuwe dongel aangeboden. Dus ik maar weer Reggefiber bellen, en boos regelen dat ik nog een dongel hoop te ontvangen omdat de lijn het niet doet. Ik denk dat we morgen twee dongels krijgen toegezonden......

Maar Marie-José zag plotseling wat lichtjes branden in de modem. En toen we stekkertjes in de computer staken, konden we ineens het internet op.

Toen nog even snel in de winkel een switch kopen om de ethernet kabel naar zowel de computer als de televisie te sturen.

Dan het ritueel van het installeren van de interactieve TV. Geslaagd voor deze test. Net op tijd voor het jaaroverzicht van de NOS.

Toch gek als je bijna een jaar geen TV hebt gekeken.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 27 december 2017

Wij wensen je prettige feestdagen en een heel mooi 2018! Wees welkom bij het Paradijsvogelbosje Oosterwold. We hopen weer veel samen te gaan doen.

Voor de volgers van onze facebookpagina wellicht dubbel, maar goede wensen kun je niet teveel krijgen toch?

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 24 december 2017

Afgelopen vrijdag heeft Jan Kooy zijn verjaardag gevierd met een concertje van zijn Vocaal Octet Kamer 2.04 onder leiding van Rene Domen.
Jan vond zijn sta-caravan niet geschikt voor zijn verjaardag, dus hij heeft ons gevraagd of hij van onze Tuinkamer gebruik kon maken. Onder onze ideeën van een multi-functionele ruimte valt zeker het houden van concertjes, dus we hebben graag ingestemd met zijn voorstel.En daarmee wordt het ons eerste concertje in de Tuinkamer.

Jan stuurde uitnodigingen naar al zijn kennissen en ook in de facebookgroep van Oosterwold.

Jan heeft zich goed voorbereid. Hij huurde 50 klapstoeltjes, Een buffet met zelfgemaakte soep, veel soorten brood, kaas, taart en drankjes completeerde het geheel.
Wij moesten uiteraard de Tuinkamer leegvegen, want doorgaans is het een klus ruimte. We zijn nu bezig met kastdeuren naar de bergruimte, dus het was ook bijzonder voor ons dat we de houten wand, al is het provisorisch konden sluiten. Dat maakt veel uit voor het zicht.
's Middags hebben we met Jan de ruimte ingericht. En dan is het wachten op de gasten.
Die moesten eerst een hindernis nemen, want het was juist rond een uur of zes 's middags plotseling mistig geworden. En vooral bezoekers uit Amsterdam zijn dat niet gewend. Een aantal hebben er ook achter op het erf van de boer naast ons gestaan, voordat ze door Jan telefonisch naar onze Frederik van Eedenweg werden gedirigeerd.
Terwijl de eerste bezoekers binnendruppelden vanaf een uur of zes, kwamen er even na acht uur nog een aantal groepjes, en toen zat de Tuinkamer ineens vol!

(tekst verder onder de foto's)

Jan kon met zijn Octet inzingen in de kleine woning. Toch handig, een gespitste woning!
Octet Kamer 2.04 bracht een programma met Kerstmuziek, en een paar bijpassende stukken in de kerstsfeer.

We sluiten het concert toe door de jarige met ons allen toe te zingen. Voor ons was het ook heel leuk om de akoestiek van de ruimte te horen. En dat werkte heel goed uit. De stemmen mengen goed, en de zangers vinden het zelf ook prettig om te zingen. Je hoort voldoende geluid terug komen uit de ruimte, en je kunt elkaar goed horen. Na afloop werd er met een drankje erbij nagepraat, en met een kleine kring liep de nazit tot in de kleine uurtjes. Het lijkt ons super als de Tuinkamer komend jaar nog een paar keer ruimte kan bieden aan concertjes en repetities. Hopelijk met het nieuwe Oosterwold Koor, Verjaardag en feestjes erbij. Kom maar op, Oosterwold!

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 23 december 2017

Gisteren hebben we de eerste Aflevering van het plantgoed van de Stichting Heg en Landschap gehad.
Een zevental mensen heeft de voorkeur aangegeven om nog in December het plantgoed te ontvangen.
Dat waren 3537 stuks plantgoed. Daarbij kwamen nog eens 885 boompjes en struiken die door drie andere bestellers bij Heg en Landschap waren aangevraagd, en die het plantgoed in Oosterwold wilden ophalen.

De vrachtwagen kwam al om 7.30 vroeg. Laadpunt was ditmaal op de Max Weberweg. De chauffeur belde al om kwart over zeven, want hij kon de route toch niet helemaal vinden. Nadat wij hem hadden toegelicht, kwam ie keurig aanrijden. Dus stonden we met de eerste aanwezigen al om half acht uit te laden. In het donker dus. Gelukkig had de vrachtwagen een kraan, en konden de pallets eerst op de grond worden gezet.
Toen begon het grote sorteren.

Want dit bosplantsoen is een dag eerder nog in de kwekerij uit de grond gehaald. Dan wordt er één bos gelabeld, en stoppen ze de overige bossen er zonder label bij. Dat wisten we al van de vorige keren, dus waren we op onze hoede. Met de bestellijst erbij turven, en de ongelabelde bossen bij de gelabelde leggen. Als je goed kijkt, kan je zelfs aan boompjes zonder bladeren wel zien wat het is, aan de kleur van het hout en vorm van de knoppen.
Vervolgens hebben we alles soort bij soort uitgelegd langs de zijkanten van de Max Weberweg. Fijn dat die een brede grasstrook aan de zijkanten heeft.
Het klopte bijna. Alleen ontbraken Kruisbessen. Bij navraag bleken die op de verkeerde vrachtwagen terecht zijn gekomen, aan de andere kant van Nederland. En een bosje Hazelaars, die we hopelijk nog in februari kunnen bijleveren.
Omdat Eloïne, Marjolijn, Jacqueline, Floris, Akke, Anne-Marie en Walter er bij waren werkte het snel.
En gezellig om bij Eloïne tussendoor koffie te drinken met gebakjes van Marjolijn.
Toen alles gesorteerd was per soort, konden we de bestellingen groeperen.
Dat leverde nog een puzzeltje op, want soms bleken de boompjes niet per 25 gebundeld, maar per 10. Of per vijf. En bij rozen kan je dat bijvoorbeeld aan de buitenkant van de bos niet zien. Dat betekent dus de bos opensnijden en tellen.
Even na elf uur was alles gesorteerd per bestelling en ging het op aanhangwagentjes naar de kavel waar het planten verder gaat.
Dit was een prima vingeroefening voor begin februari als we de overige 27000 boompjes en struiken gaan verwerken.
Dat wordt ook nog wel een logistieke operatie om een beetje voor te bereiden.
Wordt vervolgd. Iedereen succes met planten!

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 15 december 2017

Oeps! Ik heb een poging gedaan door te geven aan google, dat er bij ons een nieuwe weg was. Handig voor bezorgdiensten enzo...

Die gaan nu echt verdwalen... De paradijsvogelweg heet nu namelijk Frederik van Eeden weg. Jaja, ik ga vanavond mailen met ze. Ik wilde toch de kaart even laten zien. Update: melding heeft inmiddels plaatsgevonden voor alle straten op de kaart van 5 oktober. Verwerking is nu aan google.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 11 december 2017

Omroep Flevoland heeft een artikeltje gewijd aan het leveren van zo'n groot aantal bomen en struiken door stichting Heg en Landschap en Stichting Oosterwold. Klik op de foto en lees het artikel.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 10 december 2017

Vandaag was het prachtig winterweer. Daarom bezondig ik mij aan een te groot aantal foto's voor een blog:

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 09 december 2017

En na de eufore dag van gisteren, vandaag weer een gekke dag. 't Is langzamerhand bijna kerst. En in de tuin willen we echte kerstbomen hebben. Dus vanochtend togen we naar Nijkerk waar we bij een idylisch kasteeltje twee kerstbomen aanwezen, die terplekke voor ons werden uitgespit. Lekkere kluit. Nu gaan ze in tonnen, na de kerst gaan ze de tuin in en zijn dit de laatste kerstbomen die we kopen (denken we nu).

Als we terug zijn drinken we koffie met Marion en Bertel die voorzichtig langzaam steeds verder binnen (en dus beschermd) komen te zitten, maar toch bij deze kou even rustig een kopje koffie drinken.

En dan komt de groep van 12 initiatiefnemers die vandaag Oosterwold onveilig maken langs... Vol ideeën gaan ze vast een mooi project van gezamenlijk 2,2 ha realiseren. Je ziet de dromen en waarom wordt ingestapt. Oosterwold is vast een goede plek voor jullie!

We starten met een wandeling buiten, maar moeten door de natte sneeuw al snel naar binnen. Een wonderlijk ontvangst in onze bouwplaats, waar ik ook de was nog had hangen.... Maar ja, soms moet je het nemen zoals het gaat. Dan komt ook Jan (beetje nat geregend) de laatste dingen voor zijn verjaarsfeest/concertje regelen. Fotograaf Eva komt binnen voor een project over leefstijl van bouwers in Oosterwold (nou tamelijk ongeorganiseerd dus..), ze blijft de middag. En dan schiet ook nog een van de afnemers van bomen en struiken binnen met een bedankje voor het organiseren van (29.000 bomen en struiken). Een bijzondere middag.

In aanwezigheid van Eva klussen we nog even door en zetten we de dennebomen in hun pot.

Als ze weg is, gaan we toch nog even snel met de lichtjes door.

We hangen net als vorig jaar ook weer lichtjes op het huis.

En net voor het echt donker wordt zet Marien alles nog even op de foto.

Wat ziet het er weer gezellig uit hè! Kunnen jullie weer zwaaien vanaf de A27.

Laat de kerst nu maar komen! 

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 08 december 2017

 Het was een spannende week. Alle bestellingen voor Heg en Landschap zouden binnenkomen!

Bij de avond waarin we uitleg over de boom- en struiken actie van Heg en Landschap gaven, waren ruim 40 mensen aanwezig. Het enthousiasme was groot. Dat hadden we wel in de gaten. Zondag deden we een oproep om iedereen nog op tijd in te laten leveren. En dat deed met massaal! Zondagavond liep onze mailbox over!

Daarvan hebben we een verzamellijst gemaakt met alle informatie, project omschrijvingen, persoonsgegevens en bestellingen. Het viel nog niet mee om alle informatie in één keer bij iedereen te krijgen, maar dat is toch aardig gelukt.

Zo'n zestig initiatieven en groepen van initiatieven bestelden. En dat leidt tot een totaalbestelling van meer dan 29.000 stuks plantgoed! Wat een enorme hoeveelheid!

Dat heeft ons verbaasd, maar ons niet alleen.

Lex Groeneveld van de Stichting Heg en Landschap was ook totaal overvallen door deze hoeveelheid. Dit is meer dan de helft van alle plantgoed dat zij dachten uit te geven dit jaar. We hebben dan ook meermalen deze week contact met Lex gehad, over of dit zou kunnen, hoe dit zou kunnen etc. Hij moest hierover vanochtend met zijn bestuur overleggen. Zouden we aan het succes van de actie ten onder gaan?

Maar nu heeft Lex aangegeven dat ze gaan proberen de hele bestelling te honoreren. Hulde! Wellicht nemen zij zelfs een voorschot op de bestelling van volgend jaar, om de korting op het plantgoed door Yves Rocher ook op al deze aantallen te kunnen bieden.

Lex gaat nu bij alle leveranciers nabellen om het plantgoed te reserveren. Dan krijgt hij ook definitief te horen of alle aantallen van alle plantgoed beschikbaar is.

Daarover hoopt Lex ons volgende week te informeren.

Vooralsnog is het natuurlijk fantastisch dat het er naar uit kan zien dat we de hele bestelling ontvangen! We zijn trots dat we dit als stichting Paradijsvogelbosje samen met Anne-Marie Tholen dit jaar kunnen faciliteren.

Op 22 december hopen we de eerste 3112 stuks te ontvangen voor zeven deelnemers. De rest komt begin februari.

Dat zal nog een aardige organisatie vergen, om in februari 26.000 stuks plantgoed te sorteren en te verdelen.

Die zorg komt later. Voor nu kunnen we toch van een groot succes spreken: Oosterwold wordt groen!

Om een en ander in perspectief te plaatsen:

in de pers geeft het initiatief Eemvallei van Staatsbosbeheer, voedselbos en Stadsboer aan gezamenlijk zo'n 25.000 bomen te planten. Particuliere initiatieven maken de wijk dus minstens even groen!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 03 december 2017

Vandaag hebben we het Hoornaarnest uit het Tuinhuisje verwijderd. Het heeft zijn functie vervuld. Met de laatste regenweken en nachtvorst zijn de laatste overgebleven hoornaars vertrokken. Vast en zeker hebben enkele nieuwe koninginnen ergens een beschut plekje gevonden, en kunnen ze volgend jaar aan een nieuw seizoen en nieuwe generatie beginnen.
Net zoals we dit voorjaar een hoornaar hadden zien vliegen, die ik 31 mei op de foto kon krijgen. Zeker weet ik het niet, maar grote kans dat dit de koningin is, en deze was ook zeer indrukwekkend van afmeting. Ik schat toch wel zo'n 4 cm.
Het nest was gemaakt in een hokje dat we aan onze tuinschuur hebben gebouwd, en dat dienst deed als eco-toilet. Omdat we er sinds begin van dit jaar niet meer terecht hoeven voor onze behoefte, merkten we pas 14 juli dat hoornaars een bijzondere belangstelling voor het ingezaagde hartje van het hok hadden.

 Toen konden we ook de eerste fase van de bouw van het nest zien: een kom ter grootte van een flinke soepkom, met daaronder een raat met broedcellen. (zie hierboven)

Medio augustus heb ik nog een keer de moed gehad om de deur van het hokje te openen. Toen was het nest gegroeid tot formaat kleine schoenendoos, en kon je een groep hoornaars zien zitten rond de broedcellen.

17 november, dus een twee weken geleden heb ik het nest ook gefotografeerd. Het was toen nog helemaal heel, en toch nog niet helemaal onbewoond.

Nu na de vorstnachten en regen durfden we het aan. Aan de buitenkant is nu zichtbaar dat er veel schilfers afvallen.

Een mooie gelegenheid uiteraard om de indrukwekkende bouw van het nest te inspecteren. Daphne en Hajo wilden er ook graag bij zijn. Dus eerst het ecotoilet verwijderd, en een tafel neergezet om het nest te verplaatsen.
Bij de eerste inspectie bleek er geen leven meer zichtbaar. Met een broodzaag ben ik toen het nest aan de randen voorzichtig gaan loszagen. het voelt papier achtig aan, maar het zijn allemaal losse velletjes met holtes ertussen.
Met enig wrikken kwam het nest los, en kon het op de tafel verplaatst naar de oprit.

Het schouwspel heeft wel iets weg van de anatomische les van Rembrandt.
Eerst hebben we uiteraard het nest van alle kanten bekeken, gefotografeerd, en ook opgemeten. Omdat de rand al wat was ingestort schatten we de maat op 60 cm hoog, en 40 x 30 cm in de breedte.

Vervolgens hebben we de rand weggesneden. Eigenlijk zit die grotendeels los van de raten. En die raten die zijn als een flatgebouw boven elkaar geplaatst. Het gebouw telt wel elf verdiepingen!

Op het internet lees ik dat een Hoornaarnest doorgaans vijf verdiepingen heeft. Dit is dus niet een doorsnee nest.

Ook is goed te zien dat er allerlei zij ingangen en gaten in de omhulling zit, die ongetwijfeld zijn om de hogere verdiepingen te bereiken, en wellicht ook voor ventilatie.
We hebben de raten één voor één losgesneden. Bijzonder is om te zien dat de raten met een soort pilaartjes aan elkaar vastzitten, en deze pilaartjes zijn behoorlijk sterk. Ik moest aardig zagen om ze door te krijgen. Eigenlijk hangen alle verdiepingen natuurlijk aan deze vertikale verbinding, dus het vraagt ook een robuste structuur. Maar heel anders dus dan de omhulling, die zo zacht is als papier.
Het nest heeft ook een bijzondere kleur met allemaal lagen die variëren in kleur tussen bijna wit en donkerbruin. Het lijkt wel een archelogische doorsnede van een geplooide rotspartij. Wel krijg ik de indruk dat de wespen een flink stuk van mijn houten huis hebben afgeknaagd en in dit nest hebben verwerkt....De raten hebben we gefotografeerd en los bewaard. Van het omhulsel was natuurlijk niets meer over.
We kwamen ook nog dode hoornaar en een gewone wesp tegen. Dan kan je mooi het verschil in grootte zien, als ze naast elkaar liggen.
Ook hebben een aantal lieveheersbeestjes en een spinnetje de beschutting van het nest gezocht (wellicht nadat de hoornaars vertrokken waren). Helaas, hun plekje is ook verstoord.

En ik moet zeggen dat de hoornaars best ook nogal wat troep maken. Blijkbaar laten ze ook ontlasting vallen of zo, want langs de wanden onder het nest zitten grote vlekken met zwarte aanslag. Gelukkig wordt het met wat schoonmaken en boenen wat minder.
We zullen alle informatie die wij in de loop van het seizoen verzameld hebben verzamelen en op een aparte pagina uitwerken. Voor nu past het verslag van deze anatomische les prima in de blog.

Daphne en Hajo, leuk dat jullie erbij waren.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 03 december 2017

Als bekende Oosterwolders worden we met enige regelmaat gevraagd om mee te werken aan films, artikelen en dergelijke. Vaak proberen we de bal door te spelen: er moet immers ook gebouwd worden! Deze keer werd de vraag elegant gesteld en een aantal van de andere bouwers die wij hadden aangeraden wilden niet. Dus trad Marien zelf op in de film waarin ze op zoek waren naar invulling van het begrip duurzaamheid. Naast Marien zijn Bertel en Marjon en Egon en Noortje gefilmpd. Ik vind dat het een mooie film geworden. De titel: Dutch the builder.

Op een of ander manier is de film in Mozzilla Firefox en Safari wel te zien. IE 11 heeft er bij ons moeite mee...

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 01 december 2017

Met de Sint in aantocht is het verstandig om de haard en de ombouw van de haard op te bouwen. Zolang we de kachel nog niet hadden proefgedraaid, durfden we de schoorsteen nog niet dicht te bouwen. En eindelijk is de "doos in de doos" in deze industriele hal goed te zien. En onze slaapkamer en badkamer (die in dit blok zitten) voelen ineens heel erg "privé". Bijzonder hoe dat werkt. Je bedenkt dat wel op papier, maar dan moet het wel zo werken.

En als Marien naar het kleine huis komt lopen omdat we gezellig gaan eten, maar hij de foto hieronder. De Sint moet ons nu toch kunnen vinden?

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 28 november 2017

We hebben er een jaar op gewacht, dus als het er nu naar uitziet dat we glasvezel krijgen, is dat toch een soort happening.

Toen onze huisaansluiting met vertraging in mei werd gelegd, bleek, dat er nog een paar kilometer kabel ontbrak. Dat was toen minstens een onaangename verrassing.

Reggefiber had een tracé uitgekozen over grond van Staatsbosbeheer, en het regelen van die afspraken heeft blijkbaar meer dan een half jaar geduurd.

Maar nu komt het eraan. We zagen afgelopen week al drukke bezigheden langs het houtsnippad. Er liggen enorme haspels op de oprit, waar de kabels blijkbaar af zijn gerold. Dat maakt op zichzelf wel een bijzondere indruk.

En gisteren lagen er lange kabels langs de weg, die vandaag weer zijn ingegraven.

Die kabel moet verbonden worden met die dunne kabeltjes voor onze huisaansluiting, dus die moesten ze weer opgraven.

Nu is alles weer dichtgemaakt, maar of het aangesloten is??? wordt vervolgd.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 28 november 2017

Sinds een paar weken hebben ook onze buren Bert en Beatrijs hun kavel, en nu kunnen ze eindelijk beginnen. Ze konden er helaas niet bijzijn bij het slaan van de eerste heipaal, dus hebben we maar een burenverslag gestuurd via WhatsApp met wat foto's.

De heipalen zijn keurig met krijt gestreept om bij het slaan te kunnen kalenderen, zodat je precies weet hoe stevig de paal in de grond zit.

Het was de afgelopen dagen niet echt weer om buiten aan de slag te gaan. De grond is zo verzadigd met water, dat ook de pas aangelegde weg slap wordt. De gigantische heimachine heeft dan ook flinke sporen achtergelaten.

Als ik op mijn eigen dak aan het werk ben, kan ik mooi zien hoe de heipalen gebracht worden, en hoe bij het oogsten van de bieten de grond zo is aangereden, dat alle water op de akker blijft staan.

Vandaag kon na het heien de grond worden weggegraven om de lokatie bouwrijp te maken. Gertjan Bon graaft, en de medewerker van Waninge Bouw mag in de regen het graafpeil in de gaten houden. De kanaalplaten liggen al klaar om de vloer te leggen, zodra de fundering gereed is.

Bij de andere buren Albert en Janneke en Marjon en Bertel zijn ze op beide huizen dakpannen aan het leggen. Gelukkig zijn de daken met folie al waterdicht gemaakt. Maar het vraagt wel geduld om tussen de buien door te werken, en met natte jassen op een nat dak te werken. Petje af. (of eigenlijk capuchon op)

Aan het einde van de middag komt toch plotseling nog de zon door. Bijna te laat om nog in het zonnetje te werken, maar toch even hartverwarmend.

En als de zon zo laag staat, kan je mooi zien hoe ver de zon in onze tuinkamer schijnt. Zelfs de onderkant van het dak wordt beschenen!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 28 november 2017

We hebben gisteren de houtkachel in de grote woning uitgeprobeerd. Die kachel wordt ingebouwd in een hoek die centraal in de woonkamer zit.

De installatie is al een tijdje aangesloten, inclusief de verbinding van de Houtkachel met het Buffervat. Maar we moesten nog een thermische afscherming maken om de hitte van de kachel weg te houden bij de CV-buizen (met kunstof isolatie).

De Houtkachel is een hoekkachel van het mer Kratki, Pools dus. We hebben een RVS rookkanaal gemaakt, dat alleen in de dakdoorvoer dubbelwandig en geisoleerd is. Dus als de kachel aangaat, wordt dat rookkanaal heel heet.

Nu hebben we met onbrandbare en brandwerende plaat Promatect het Rookkanaal afgeschermd.

Aan de buitenkant van de kachel moet de plaat nog worden aangebracht, maar als je dat gedaan hebt, kan je ook nergens meer bij.

Dus eerst maar eens proberen. De eerste test is geslaagd. Hij brand!

En er lijkt niets te smelten of te gaan stinken :-)

Maar dan wordt er nog niet zomaar energie opgeslagen in het buffervat. Er zit eerst een thermostaat, die aan de waterbuis moet voelen dat het ongeveer 45 graden is, voordat de pomp gaat werken. En dan is er een thermostaatklep ingebouwd, die het water pas naar het buffervat brengt als het water meer dan 55 graden is. Daarvoor moet je dus best stevig stoken. Dat komt een volgende keer. En hopelijk zijn we dan ook verder met de afwerking van de schoorsteenmantel en wanden.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 25 november 2017

Nu eens een blogje van iets anders dan de bouw van onze woningen.Vandaag ben ik ontsnapt uit de bouw voor een workshop zingen met Bob Chilcott.
Het is sowieso druk met concerten, de laatste weken iedere week een ander project. Vandaag een lekker informele workshop.
Deze voormalige zanger van de fameuze King's Singers is nu een van de meest gevraagde koorcomponisten.
Althans overzee, in Engeland en Amerika. In Nederland dus nog minder bekend, alhoewel veel koren bewerkingen van zijn Carols zullen hebben gezongen.
Hij heeft zeker het koorrepertoire uitgebreid en vernieuwd met geraffineerde koorwerken op de grens tussen klassiek, close harmony, jazz en volksmuziek.
Veel van zijn muziek, zoals Fragments from his Dish zijn behoorlijk veeleisend, maar er zijn ook zeer zingbare stukken bij, zoals de Fabels van Aesopus, waarvan we begin van dit jaar met Amuse Vocale een hebben gezongen op het Flevoland koorfestival.
Paul Snoek heeft Chilcott naar Soest gehaald, waar we in de Petrus en Pauluskerk, waarvoor hulde!

Vandaag stonden alleen Carols op het programma van Chilcott zelf en van John Rutter en enkele anderen.
's Ochtends is een groep van ruim 30 dirigenten en semi-professionele zangers op de workshop afgekomen, en 's middags zijn we met meer dan 60 mensen. Het doel van zo'n workshop is vooral kennismaken met de muziek en de werkwijze van de dirigent, in dit geval dus ook componist.
Er zijn goede zangers bij en makkelijke lezers, zodat we de muziek al snel kunnen zingen. Heerlijk om weer eens zelf een dagje te zingen. Ik ben wel wat overmoedig geweest om bij de tenoren te gaan zingen, want daarvan waren er te weinig, en dan wordt je als bariton lief aangekeken of je .....
Dus een beetje schor.
Aan het einde van de dag heb ik Bob Chilcott om een 'favour' gevraagd: of hij niet bij wijze van groet aan het koor Amuse Vocale zijn handtekening wilde zetten boven de Fabel van Aesopus die we van hem hebben gezongen. Bij deze:

Het zou fantastisch zijn als we volgend jaar een paar keer muziekworkshops kunnen houden in onze Tuinkamer of in het Amfitheater van het Paradijsvogelbosje. Kleinschaliger dan deze uiteraard. Misschien toch een Oosterwoldkoor?

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 24 november 2017

Vandaag werkt Marien gestaag verder aan de laatste delen van de boeien langs het huis. Ook die moeten oranje van het Cortenstaal gaan kleuren. Op het dak (waar een grasdak op moet komen) ligt het EPDM (rubber) nu nog deels los. Wanneer Marien een deel van het doek wegtrekt, omdat daar een boeideel moet komen, doet hij de ontdekking links op de foto. De lieveheersbeestjes zijn voor de winter op een warm plekje bij elkaar gekropen... Brr wat zullen die het ineens koud hebben gehad. 

We hopen dat ze nog wakker genoeg waren om een nieuw warm plekje te zoeken. Maar eerst zijn ze nog even vastgelegd op het beeld... Mooi hè 

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 23 november 2017

Twee weken geleden op de laatste echt mooie herfstdag (toen je zonder jas buiten kon werken), zou Ronald komen werken. Maar ja, toen schoot het in mijn rug.... Gaat het altijd goed, maar pak je een lege boodschappentas uit de auto.... En ineens is doorwerken er even niet meer bij. Frustrerend, maar het is niet anders. (klinkt simpel he als je het opschrijft...)

Vandaag was het dan toch weer zover. Ronald komt ruim op tijd voor de koffie tegen de wind in gefietst. Want hoewel de zon regelmatig doorbreekt, is het bij tijd en wijle regenachtig, maar vooral winderig. Vandaag gaan we aan de slag met het Corten-staal. We hebben het een aantal weken geleden opgehaald. Het is bij de fabriek voor ons gevouwen, maar het moet nog wel op maat gezaagd worden.

We zagen het staal met een haakse slijper. Het duurde tot in de middag voordat we ontdekten dat als je de slijper op z'n kop houdt, je niet alle spetters tegen je benen aan komen... Een beetje buurman en buurman dus...

En dan moeten de zware nokstukken het dak op.... Da's een zware klus. Fijn om dit met z'n tweeën te kunnen doen. En dan is het passen en meten om ze mooi in lijn met de zonnepanelen te krijgen. Kleine afwijkingen leiden op zo'n groot dak ineens tot grote afwijkingen die zichtbaar zijn... Een precisie werkje dus.

En ook de boeidelen en dakgoot worden in de cortenstaal gezet... Gedeeltelijk is het staal al fors geroest (gecorrodeerd..), dat is omdat het al even ligt. Zo ziet alles er over een paar weken uit! Marien zet de laatste stukken er komende weken zelf op..En dan mooie beelden:

En met zo'n mooi resultaat geldt vooral: Ronald bedankt!

Aan het eind van de dag komen de heipalen van buren Bert en Beatrijs ook nog aan. Morgen zal het een oorverdovend lawaai zijn. En gelukkig kunnen Bert en Beatrijs zelf bij de eerste paal zijn... 

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 23 november 2017

Verslag van de informatieavond en informatie voor het aanmelden en bestellen

Woensdagavond 15 november hebben we een informatieavond gehouden in de Tuinkamer van het Paradijsvogelbosje.

In dit verslag na de algemene inleiding:

1. Wat is de Boomplant actie van Stichting Heg en Landschap

2. Hoe aanmelden en bestellen?

3. Welke informatie wil de Stichting Heg en Landschap krijgen?

4. Het assortiment.

5. Wat is bosplantsoen

6. Hoeveel bomen kan je planten?

7. Ruilbeurs voor verdelen van bundels.

8. Aanplanten: Levering van het plantgoed

9. Verrijken van de grond

10. Aanvullingen van het assortiment en aanvullende informatie

Inleiding

Samen met Anne-Marie Tholen hebben we een oproep geplaatst voor een gezamenlijke bestelling voor de Boomplantactie van de Stichting Heg en Landschap voor initiatieven in Oosterwold. Het is zinvol om dit gezamenlijk te doen, omdat we daarmee kunnen regelen dat het plantgoed hier in Oosterwold wordt afgeleverd.

Bovendien hebben we gezamenlijk een sterker verhaal waarom het planten van inheemse bomen en struiken bijdraagt aan een mooier landschap. lees meer onder "landschap/boomplant actie 2017/18"....

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 21 november 2017

Wij hebben gastimkers op onze kavel, die twee bijenvolken beheren: Marije en Dennis. Het is nu langzaamaan te koud voor bijen om buiten hun voedsel te zoeken, dus er is al enige tijd geleden wat extra voedsel in de kasten gebracht om de bijen 'in te winteren' zoals het wordt genoemd.

Wat nog ontbrak was een afdak voor wat meer beschutting tegen wind, sneeuwstormen en strenge vorst (als we het ooit nog eens meemaken).

En de afgelopen tijd regende het zoveel, dat we geen gezamenlijk moment vonden om een afdakje te timmeren.

Maar vandaag is het gelukt. Soms zit de kracht in de eenvoud. Dennis heeft een paar balkjes meegebracht waarmee we vier palen in de grond kunnen maken.

Een restplaat stevig multiplex als dak, iets schuin voor het afwateren. En dan met een paar restplanken de zijkanten betimmerd. Niet helemaal dicht, want dan kan je er niet meer bij. En dat is ook niet nodig, wat met een beetje beschutting kan zo'n bijenvolk zichzelf prima vermaken in de winter.

Nou, winter, daar dachten de bijen anders over. Toen Dennis de kast ging verzetten, kwam er toch een kleine delegatie dappere strijders uit de kast, en moest Dennis dat bekopen met een paar bijensteken. Ik kon nog net wegspringen. Maar bij het zagen van de plaat, binnen in huis, bleek een bij ons gevolgd, die nog zo vol met strijd-hormoon zat, dat hij mij direct in mijn hand prikte. Gelukkig kon ik de bij snel afslaan. Ja helaas overleeft zo'n bij zo'n steek zelf niet.

Hopelijk dat de rest van de twee volken comfortabel door de winter zal doorbrengen om in het voorjaar weer het Paradijsvogelbosje te heroveren.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 21 november 2017

Vanmiddag is de Deltacommissaris Wim Kuijken op bezoek geweest samen met de Dijkgraaf Hetty Klavers, gedeputeerde Jaap Lodders en medewerkers van de provincie en het Waterschap Zuiderzeeland. Tot we een paar weken geleden benaderd werden, wist ik niet dat er een Deltacommissaris bestond. Deze is aangesteld door het rijk om het zogenaamde Deltaprogramma uit te voeren. Dat is de voortzetting van het ooit revolutionaire Deltaplan om overstroming na de watersnoodramp voor eens en altijd te voorkomen.
Dat Deltaprogramma gaat niet alleen over waterveiligheid, maar ook over hoe we het zoetwater van goede kwaliteit houden. En het nieuwste onderdeel heet Ruimtelijke adaptatie, en gaat over hoe we in de toekomst het beste kunnen omgaan met wateroverlast of droogte, en welke aanpassingen daarbij nodig zijn in iedere regio.
Daarvoor kwam de Deltacommissaris Wim Kuijken dus naar Flevoland, en is er een gesprek met een aantal initiatiefnemers uit Oosterwold opgenomen in het strakke dagprogramma. Vanuit Oosterwold waren Jacqueline, Melanie, Wiebren, Jennifer, Marjon en ik als gesprekspartner aanwezig.

We hebben dus de tuinkamer weer schoongeveegd (het blijft een huis in aanbouw) en tafels klaargezet met koffie en thee. De organisator vanuit de provincie had een lunch geregeld bij Pizza en zo, dus daar hoefde ik gelukkig niets aan te doen, behalve mij tafel leegruimen.

Er zijn terloops een aantal onderwerpen de revue gepasseerd die raken aan watermanagement en hoe we hier in Oosterwold proberen de zaken van de grond te krijgen.

Op welk vloerpeil moet of mag je nu bouwen, en wat zijn nu de steekhoudende argumenten om lager of hoger te gaan bouwen?

• afstemming met het waterschap, verenigingen en initiatieven bij het schoonhouden van sloten en het repareren van duikers is soms nog zoeken.
• Als de bodem in Oosterwold nog gaat zakken, wat gaat er dan gebeuren met het bemalingsniveau?
• Als initiatiefnemers zelf alles moeten regelen, is ook specifieke informatieuitwisseling nodig tussen alle partijen. Bijvoorbeeld als nutsbedrijven een leiding aanleggen, en daarbij een drainagebuis moeten kruisen.
• Als sommige initiatiefnemers een terp rond hun huis gaan bouwen, krijgen de buren dan geen wateroverlast?
• Als het in de zomer droog is, hebben initiatiefnemers geen waterkanon om hun land te besproeien.

Er zijn meer vragen gesteld en aandachtspunten benoemd dan oplossingen aangedragen. Maar dat was te verwachten.

Het is altijd afwachten wat zo'n Deltacommissaris meeneemt uit overleg, en wat er in het grote plan Ruimtelijke Adaptatie terechtkomt. Maar ik denk dat zo'n gesprek wel bijdraagt aan het begrip voor de bijzondere situatie die wij in Oosterwold hebben, en waarvoor we ook in de toekomst in samenwerking met andere partijen onze verantwoordelijkheid willen nemen.
Na het kringgesprek is er maar kort gelegenheid om een lunch met soep en broodjes te eten. Gelukkig kan dan het geprek nog informeel worden voortgezet.

Stipt om kwart over een stapte het gezelschap weer in voor een overleg over de Floriade.
De Deltacommissaris heeft ook een eigen website met een filmpje waarin hij zelf het Deltaprogramma toelicht. www.deltacommissaris.nl.
Er is ook een filmpje over Ruimtelijke adaptatie. En het bericht van het bezoek aan Flevoland staat ook al op de website van de Deltacommissaris.  Hè, zijn ze sneller dan ik :-)

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 17 november 2017

Een paar weken terug heeft het Waterschap Zuiderzeeland watermonsters genomen voor het testen van de kwaliteit van de zuivering door onze helofytenfilter.

Toen merkte de bemonsteraar op dat de controleput niet helemaal aan de eisen van het Waterschap voldoet. Doordat de instroom in de controleput en de uitstroom naar de vijver teveel op dezelfde hoogte lagen, stroomde het water niet voldoende om het water uit de helofytenfilter direct op te vangen.

Deze medewerker van Zuiderzeeland heeft vervolgens contact opgenomen met Wetlandec. Wij waren in Oosterwold een van de eersten die een helofytenfilter van Wetlantec installeerden. Sindsdien zijn blijkbaar de technische eisen duidelijker geworden.

Afgelopen maandag stond Jonas en zijn collega voor de deur met een nieuwe put. Het was de afgelopen dagen best nat, dus ook het graven werd een kledderboel.

Ik was net door mijn rug gegaan dus moest het graven aan Wetlantec overlaten.

Toen de put op diepte was uitgegraven bleek de bodem zo zacht, dat we een kruiwagen zand erin moesten gooien om de grond te stabiliseren. Omdat de uitstroom van de put wat dieper ligt, moest de uitstroombuis ook dieper worden uitgegraven. Daarna alles weer dicht maken en er rest niets anders dan een buis met een deksel.

Een paar weken geleden is de vlotter van de pomp ook aangepast, zodat de pompput niet te ver wordt leeggepompt. Anders zou de tank kunnen gaan drijven.

Erg fijn dat het nu aan de eisen van het Waterschap voldoet.

En prima service van Wetlantec.

Ik ben wel benieuwd naar de uitkomsten van de watermonsters. Die laten nog even op zich wachten.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 16 november 2017

Gisteravond hebben we een informatieavond gehouden in de Tuinkamer van het Paradijsvogelbosje. Samen met Anne-Marie Tholen hebben we een oproep geplaatst voor een gezamenlijke bestelling voor de Boomplantactie van de Stichting Heg en Landschap voor initiatieven in Oosterwold. Het is zinvol om dit gezamenlijk te doen, omdat we daarmee kunnen regelen dat het plantgoed hier in Oosterwold wordt afgeleverd. Bovendien hebben we gezamenlijk een sterker verhaal waarom het planten van inheemse bomen en struiken bijdraagt aan een mooier landschap. En bovendien aan een leuke samenwerking.

De animo was veel groter dan we van tevoren verwachten. Dus gisteren kwamen bijna vijfig mensen op bezoek. Van tevoren hebben we iedereen gevraagd zoveel mogelijk met de fiets te komen of te carpoolen, en een klapstoeltje mee te nemen, want zoveel stoelen hebben we niet.

Eerst moesten we de Tuinkamer leegvegen. We zitten immers nog midden in de bouw, dus grote stapels hout verplaatsen, en vegen en stofzuigen.

Dan koffie en thee zetten en koekjes erbij. Zodra de mensen binnenkomen ontstaat meteen een leuke informele sfeer. Het is immers van en voor en door Oosterwolders en de uitwisseling begint meteen.
Anne-Marie heeft een mooie Powerpoint presentatie gemaakt met plaatjes van alle soorten gerangschikt naar kenmerken, zoals geschiktheid voor kleigrond, brandhout, bijen, vlinders, eetbare planten, besdragers. Die presentatie draait waar iedereen binnenkomt.

Anne-Marie opent de avond. Daarna lichten we de Boomplantactie toe, en wat de Heg en Landschap van ons verwacht.

Over het assortiment en hoeveel je kunt planten lichten we ook toe met bijdragen van Floris Moolenbeek en Marjolijn Adriaanse.

Bosplantsoen is de benaming van relatief jong plantgoed, dat door de kweker direct uit de grond wordt gehaald en zonder pot, dus met losse wortels, samengebonden in bundels van 25 stuks wordt aangeboden, tegen een lage prijs. Met de sponsoring van Yves Rocher kan Heg en Landschap deze kosten nog eens halveren, zodat dit plantgoed voor iedereen beschikbaar wordt gemaakt.

Omdat niet iedereen 25 stuks wil van één soort, organiseren we een uitruil mogelijkheid via de Facebook groep Marktplaats Oosterwold. Of eigenlijk organiseren de initiatiefnemers die uitruil dus zelf. Dat scheelt ons in de coördinatie en vooral in het uitleveren enorm veel werk.

Tenslotte bespreken we wat er komt kijken bij het planten, zoals inkuilen, het al dan niet mengen en verrijken van de grond om de plantgaten te vullen.

Voor de levering van het plantgoed mikken we op een levering medio in December en begin Februari. December gaat alleen door als er voldoende tijdige bestellingen zijn met die voorkeursdatum.

Komende week sturen we een verslag met aanvullende informatie aan allen die zich hebben aangemeld. En daarbij een aanmeld- en bestelformulier.

Als iedereen die zich aangemeld heeft de bestelling instuurt, en dat zijn er meer dan er gisteren aanwezig waren, dan wordt het nog een aardige operatie.

We zijn benieuwd.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 08 november 2017

Vanochtend kwam iemand in opdracht van het Waterschap Zuiderzeeland bij onze helofytenfilter watermonsters nemen.

Het was overigens wel grappig om te horen dat deze heer rondreed en tot zijn verrassing onze woning ontdekte, en toen maar eens poolshoogte ging nemen. Klinkt niet erg planmatig....

Maar al goed, wij wilden toch graag het water getest hebben, omdat we nieuwsgierig zijn naar de uitkomsten. Werkt onze helofytenfilter naar behoren? We wonen nu zo ongeveer een half jaar hier, en in de zomer is de rietbegroeiing van het helofytenfilter goed gegroeid tot een aardige dichte pluimage. Als de wortels in de bak even goed gegroeid zijn, dan zouden die toch een en ander aan voedsel uit het water moeten hebben opgenomen?

Maar eerst meten en dan weten.

Het bleek bij inspectie dat de controleput niet helemaal goed doorstroomt. Ook zat er wat plantentroep in het uiteinde van de afvloeibuis. Gelukkig kon de medewerker dit met de hand grotendeels vrijmaken. Toen kon er bemonsterd worden.

Puntje voor onderhoud dus.

Ik begrijp dat er op vijf waarden wordt getest. Nitriet, Nitraat, Niet oplosbare deeltjes, chemisch en biologisch zuurstofverbruik. Ik heb overigens test van Fosfaat niet horen noemen. Heb ik misschien gemist.

Met een speciaal soort pomp wordt het water uit het controleputje opgezogen, maar niet van de bodem, zoveel mogelijk aan de oppervlakte.

Het Nitraat en Nitriet wordt met een injectiespuit via een filter in kleine flesjes gespoten. De andere flesjes worden met een veredelde soeplepel gevuld.

Het bestelbusje van Zuiderzeeland lijkt wel wat op een rijdend laboratorium. En de koelkast waarschuwt dat je er geen eten in mag stoppen. Hè, geen kaas vandaag.

Ik ben benieuwd wat de uitslag is. Dat zou er met een week of twee moeten komen.

Wordt vervolgd.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 06 november 2017

Afgelopen zaterdag was het weer onze maandelijkse buurtborrel oftewel buurtbabbel voor ons wijkje, de Frederik van Eedenweg. En voor het eerst sinds ik me kan heugen deze keer niet met stralend weer, maar met een miezerbuitje. Dus zijn we deze keer naar binnen getrokken in onze tuinkamer. De houtstapels zoveel mogelijk aan de kant geschoven, en een broodnodige veegbeurt om de kilo's schuurstof te minimaliseren. De verrijdbare kast als barretje erbij, en voila, een buurthuisje waardig!

Hoewel gezellig bijpraten voorop staat, komen er ook zeker serieuze onderwerpen langs, die we als Vereniging moeten oppakken. Een greep uit de aandachtspunten:

• Aanvraag en aanleg water, electra en kabel door de nutsbedrijven.
• planning van individuele initiatieven en consequenties voor de aanleg van de weg.
• De bosrand met Staatsbosbeheer, essentaksterfte, hoe we de bosrand kunnen behouden en daaraan kunnen bijdragen als omwonende en vrijwilligers.
• Hoe we de weg het beste kunnen aanleggen: allemaal hetzelfde en ook met trilplaat vlak en stabiel gemaakt.

Het wordt tijd voor een heuse vergadering om ook als Vereniging voor de leden het beste te doen.

Om elkaar nog beter te leren kennen bereiden we een kaart van de wijk voor met alle namen en ook portretten van iedereen erbij.

Het Frederik van Eeden Smoelenboek in wording. Niet iedereen was er, dus wordt volgende keer vervolgd.

En de grote hamvraag waarover alle buren zich zorgen maken: Hebben we binnenkort nog een bosrand, of wordt er zo radikaal gekapt dat er weinig overblijft? Verdwijnt dit uitzicht? Hopelijk komen we er met Staatsbosbeheer, het Houthakkersgilde en andere partijen samen uit om de kwaliteit van het bos te behouden.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 31 oktober 2017

Gisteren hebben we al onze ervaringen gedeeld toen het merendeel van de zonnepanelen op onze grote woning zijn geplaatst.

Maar het werd gisteren te snel donker na een lange werkdag, dus vandaag kwamen Michael en Abel van de Zonnefabriek terug om de laatste zonnepanelen te bevestigen en te stellen. Omdat de panelen over de vijftien meter van het dak zo strak om de twee dakramen zitten, komt het stellen heel nauw. Dus gisterenmiddag constateerde Stefan, dat er een kleine twee centimeter verloop in de rij zat. Die moest zowel in de onderste als in de bovenste rij worden gecorrigeerd. Wat is ttwee centimeter, zou je je afvragen, maar zelfs op afstand is het verschil nu zichtbaar strakker.

De laatste panelen vragen ook nog wat acrobatische toeren, omdat er weinig plek meer op het dak is om je voeten neer te zetten. En dan is ineens het hele dakvlak gevuld!

Tenslotte worden binnen de kabels nog aan de omvormer verbonden, en kan de installatie stroom gaan leveren. Wel jammer dat er vandaag geen zonnetje te bespeuren was. Maar toch! Wij zijn er klaar voor!

Als we de omvormer met een internetkabel verbinden, kunnen we met een App de prestaties van de installatie bijhouden. Als we internet hebben.... Maar dat is een ander hoofdstuk.

En het eerstvolgende hoofdstuk wordt om de zonnepanelen te omlijsten met Cortenstaal gootstuk, boeidelen en nok. Maar voor nu ligt het er mooi bij. Dank dus aan Stefan, Michael, Abel en Rodrigo voor hun werk namens de Zonnefabriek.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 30 oktober 2017

Vandaag was een bijzondere dag, waar we naartoe geleefd hebben. Eigenlijk hadden we graag gewild dat onze zonnepanelen er anderhalve maand geleden al op het dak waren geplaatst. Helaas heb je in de bouw niet alles zelf in de hand.

Vanochtend vroeg stonden de drie monteurs van de Zonnefabriek dus op de stoep. Ons huis is eigenlijk om de zonnepanelen heen ontworpen. We wilden een vlak dak waarin de zonnepanelen zouden worden opgenomen. Een heel plat vlak. Daar moesten in verband met de ventilatie dakramen in.. Spannend, want die dakramen hebben we er maanden geleden met aannemer Gerard ingezet. En toen we dat deden... hebben we het tenminste vier keer aan de binnenkant en aan de buitenkant nagemeten. Vandaag moet blijken of dat goed is gegaan. Onwijs spannend!

Daarom begint het verhaal met een foto "voor" de zonnepanelen. Eigenlijk een beetje een raar dak met rare opstaande ramen.

Eén van de monteurs begint binnen in de meterkast. Want uiteindelijk moet alle stroom naar binnen komen!

In de detailfoto zien we de bevestiging van de rail waarop de zonnepanelen komen. Het klemmetje moest precies de juiste hoek zijn, voor het damwandprofiel van de dakplaat. 

De panelen passen keurig om de ramen heen. Goed voorbereid dus!

 Mooie samenwerking! Foto rechtsonder: het raam past precies tussen de klemmen!

Met buurman Simon (van oosterwolduitdelucht.blogspot.com) hebben we afgesproken dat als het een beetje zonder stress verloopt, hij aan het eind van de middag komt "drone" filmen... En de heftige stress blijft uit dus.... Simon komt langs.

Vol concentratie laat hij de drone vliegen. De mannen op het dak vinden het een beetje raar. Maar het levert vast mooie beelden op.

Hieronder het tussenresultaat. De mannen maken het dak af. En dan ineens lijkt het op het huis dat wij hebben bedacht!

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 29 oktober 2017

Twee bescheiden vorderingen dit weekend.

We hebben de verwarmingsinstallatie uitgebreid met twee thermostaten. Twee omdat we de Tuinkamer alias werkruimte of schuur apart willen kunnen instellen. En voor een electrische verwarmingsinstallatie met Hout-CV-kachel heb je een bijzondere thermostaat nodig, die 220 volt kan schakelen, en waarmee je de pompen van de installatie aan- en uitschakelt. Het was deze week uitproberen met de buffervaten, en één dag was het veel te heet. Dat is hopelijk nu achter de rug.

En Marie-José heeft twaalf lampjes gekocht met een zonnecel. Daarmee markeren we de oprit. Dat is met deze wintertijd geen overbodige luxe, want ik ben al menigmaal van mijn pad af geraakt. Letterlijk dan....

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 28 oktober 2017

Zomaar een zaterdagochtend impressie: De laatste dagen wordt onze vijver bewoond door een viertal wilde eenden.

Het is net of we er vier huisdieren bijhebben. Omdat er niet zoveel water is in Oosterwold, trekken de eenden natuurlijk naar de vijvers van initiatiefnemers. Ze zijn nog wel schuw. Als we de deur open doen, dobberen ze snel naar de andere kant van de vijver.

Overigens valt het niet mee om een foto te maken met alle koppen boven water. Ze eten vast niet al mijn waterplanten op.

We hebben alle plekjes op onze kavel een naam gegeven. Een deel van onze vijver noemen we Eendenkooi. Is dat dan ook Stadslandbouw? Flauw grapje, sorry...

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 25 oktober 2017

Afgelopen zondag zijn we even uit onze bouwperikelen gestapt en hebben we een wandeling gemaakt in het Cirkelbos. Dat ligt tussen Oosterwold en het Veluwemeer. Het bos is misschien niet heel bijzonder, maar toch is ieder bochtje weer anders, en met de herfst kleuren de bomen mooi op. We moesten een beetje tussen de regenbuitjes doorlopen, maar er was dan tussendoor ook weer zonneschijn. Dat levert mooi licht op door de bomen.

En weinig gelopen paadje levert een doorkijkje naar de dijk van het Veluwemeer.

Bij het Cirkelbos is ook een berg gecreëerd met een windend pad omhoog. Mooi om daar uit te kijken, en een leuke gelegenheid om een paar panorama's te schieten.

Deze keer dus een blog met alleen sfeer-impressies.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 23 oktober 2017

Vorige week verrastte toekomstig buurman (nou ja, met een paar buren ertussen) ons met een mailtje over zijn website. Hij vetoont hier de foto's en filmpjes die hij met zijn drone maakt. Leuk man! Zeker nu buren Albert en Janneke spectaculaire vooruitgang boeken met hun legostenen van stro...

Klik op het linker plaatje om naar de site van Simon te gaan oosterwolduitdelucht.blogspot.nl.

Met toestemming van de maker mocht ik hieronder in deze site ook het filmpje insluiten:

Het zijn nu al bijna historische beelden.... Albert en Janneke hebben hun dak (met zeilen) dicht. En wij krijgen (nou ja krijgen) eind van de maand zonnepanelen.... Dus ja: historie! Dank Simon!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 21 oktober 2017

Zaterdag toch weer een mijlpaal bereikt: We hebben een werkende verwarming in onze grote woning. Ik moet zeggen dat ik me daarover toch wel een beetje zorgen heb gemaakt.
Dat begon ermee dat ik de ruimte voor de installatie toch aan de kleine kant heb gemaakt. Dat wil zeggen dat een standaard CV er gemakkelijk in had gekund, maar dat is wat anders dan twee buffervaten van gezamenlijk 700 liter en een 120 liter warmwater boiler.
Niet alleen was de installatiekamer krap, maar ik wilde ook graag de WC en het halletje optimaal benutten.
En het plafond van de WC moet wel zo stevig zijn dat deze bijna 400 kilo water en installatie kan dragen.
Nu spreek ik over wat er op dat plafond staat. Maar staan is iets anders dan een buffervat van 200 liter bovenop dat hoge vloertje krijgen, langs een stalen profiel en draaien tegen een schuine dakplaat. Gelukkig kon buurman Bertel mij een handje helpen om het buffervat en de boiler samen op het vloertje te tillen. Waar kom je zonder buren!

Eenmaal op zijn plek moeten alle aansluitingen nog gemaakt worden. Met de Hout-CV kachel, de twee buffervaten met elkaar verbinden, de in- en uitgaande leidingen van de vloerverwarming(en) met de buffervaten, en het buffervat met de warmwaterboiler. En dan nog een extra pomp erbij om te zorgen dat het water door de buffervaten heen loopt. In de voorbereiding heb ik dan al een paar uur zitten puzzelen om alle verbindingsstukken, adapters en koppelingen bij elkaar te verzamelen, te bestellen en te laten bezorgen.

Bij de GAMMA heb ik twee buigtangen gehuurd. Dat zijn fantastische apparaten. Zo simpel als maar kan. Helemaal mechanisch. Je kunt er bochten mee buigen in buizen van koper of stalen CV-buizen. En omdat mijn waterleiding 15 mm buizen gebruikt en de CV 22 moet ik met twee tangen aan de slag.

En ook bij het aansluiten van buizen moet je niet alleen bekijken hoe de onderdelen moeten zitten, maar ook hoe je ze in de juiste opening krijgt. Want als het te krap zit krijg je zo'n buis niet op z'n plek. En als je een acht-tal buizen moet aansluiten, zitten die buizen elkaar ook nog in de weg als je niet oppast.

Als eerste heb ik de koud-water-leiding aangesloten, met een extra kraantje erbij voor het vullen van de CV.

En dan van het buffervat (als voorverwarming via een spiraal door het vat) naar de tapwater-boiler. Dan toch nog even controleren of alle warmwaterkranen in het huis dicht staan, om een waterballet te voorkomen, en dan de druk op het water en bidden.... Er moesten een paar knelkoppelingen worden aangedraaid, en dan is die horde genomen. Als ik het overdruk-ventiel van de boiler indruk, komt er een straaltje. Het bewijs is er.

Maar dan nog de verwarming. Daarvoor zijn ook nog zeven stopkontakten nodig op drie stoppen. Dat levert een aardige spagetti aan bedrading op, die ik eerst netjes in de kast moet bevestigen, en overtollige draden inkorten. Daarna nog eens alle koppelingen vastgedraaid. Dan maar de stoute schoenen aantrekken en de vulkraan opendraaien.
Eerst lijkt alles goed te gaan. Het eerste water stroomt natuurlijk naar de laagste punten toe. Plotseling begint er iets te lekken. Shit! En waar ik het niet verwachtte: een van de aansluitingen van de pomp, die met een rubber is afgesloten. Blijkbaar zit een rubber dubbel. Dat betekent dat al het water er weer uit moet! Dat betekent klooien met een emmer, die er natuurlijk niet onder past. Dan maar een verfbakje. En dweilen. Veel dweilen!

Toen de pomp maar weer opnieuw aangesloten, met een beetje vaseline op de rubberring. En afwachten. Yes, nu is deze koppeling wel dicht. Dan maar weer verder met vullen.
Nu gaat het beter. Er blijken nog een paar knelkoppelingen aangedraaid te moeten worden.
Het is een gesis van jewelste als die buffervaten gevuld worden, en die 700 liter lucht eruit moet om plaats te maken voor water.

Het bangst was ik eigenlijk voor de verbinding van de vloerverwarmingsbuizen met de verdeelblokken. Want de afvoerbuizen zitten voor de terugvoerbuizen, en als die terugvoerbuizen lekken, dan kan je er niet met een tang bij. Uiteindelijk blijkt alleen een afvoerbuis in de tuinkamer te druppen, en helpt het aandraaien voldoende.
En als de buffervaten gevuld zijn, is de volgende stap om de pompen aan te zetten. Dan pas worden alle vloerverwarmingsbuizen gevuld. Dat gaat overigens niet in een keer. Het duurt misschien wel een paar dagen voordat alle luchtbellen uit de 1200 meter buis is gepompt.
De laatste stap is het aansluiten van de verwarmingselementen en de tapwaterboiler. En zowaar, na een half uurtje begint de temperatuur in de buffervaten al op te lopen, en een uurtje later pompt het systeem lauw-warm water (niet te warm) door de vloerverwarming. We hebben verwarming! Voordat de winter toeslaat.
Overigens moeten er nog wel twee thermostaten worden verbonden, om de temperatuur preciezer te regelen. Nu doen we het met de thermostaten op de beide buffervaten, maar dat is moeilijk zodanig te regelen dat de kamertemperatuur klopt. Maar het trucje met de thermostaat heb ik ook in de kleine woning al gedaan, dus daar lig ik niet wakker van.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 21 oktober 2017

Vorig jaar (februari 2017) organiseerden we voor de tweede keer een bomen- en plantendag Oosterwold samen met de stichting Heg en Landschap. (zie de link voor het verslag van vorig jaar)

We zijn blij om te kunnen melden dat we dit jaar een dergelijke dag wederom (mede) kunnen organiseren. Op de facebookpagina Almere Oosterwold (besloten) heeft Anne-Marie Tholen al een aantal mensen enthousiast gemaakt om gezamenlijk een aanvraag bij Heg en Landschap te kunnen doen.

Het is (voor Oosterwolders of natuurprojecten in Almere) nog mogelijk om je aan te melden. De mensen die zich al hadden aangemeld bij ons of bij Anne-Marie hebben inmiddels onderstaande mail gehad. Op 15 november is bij Paradijsvogelbosje een informatie-avond.

Om het werk overzichtelijk te houden, vragen we je je alleen voor deelname aan te melden ALS JE JE NOG NIET HEBT OPGEGEVEN BIJ ANNE-MARIE! 

 Beste Oosterwolder, 

Je hebt aangegeven belangstelling te hebben om deel te nemen aan de Boomplantactie. We willen net als vorig jaar weer een gezamenlijke aanvraag opzetten voor initiatieven in Oosterwold. Hierbij ontvang je de eerste informatie met betrekking tot de Boomplantactie van Stichting Heg en landschap. De actie wordt gesponsord door Stichting Yves Rocher. 

De stichting Heg&Landschap heeft ook dit seizoen weer de mogelijkheid om plantgoed voor inheemse bomen en struiken te leveren. Particulieren, lokale groepen en organisaties kunnen tegen een minimale vergoeding plantgoed ontvangen. Dit wordt mogelijk gemaakt door een samenwerkingsovereenkomst tussen de stichting Heg&Landschap en de Fondation Yves Rocher. Deze Franse organisatie stimuleert wereldwijd het aanplanten van bomen (zie bijv. Ethiopië verslag) om de biodiversiteit te ondersteunen. Heg&Landschap organiseert het Plant-for-the-Planet programma van de Fondation in Nederland voor het 5e achtereenvolgende jaar. Dit jaar met een maximaal aantal planten van 50.000 stuks.Het gaat hier om inheems plantgoed, zoveel mogelijk van autochtone afkomst. Hoofddoelstelling van het programma is het verwerken van biodiversiteit door het planten van inheemse bomen en struiken. Men ondersteunt daarom vooral initiatieven die zich richten op: 

• aanleg voedselbossen, permacultuur en ecologische tuinderijen
• integratie van bomen in agrarische bedrijfsvoering
• aanleg ecologische wijken , in parken
• herstel cultuurlandschap

Zoals je begrijpt is een project als Oosterwold zeker geschikt voor deze actie, sterker nog: er zijn Oosterwolders die op zich ,met hun eigen kavelgrootte, al als losstaand project in aanmerking kunnen komen. De krachten bundelen is echter veel beter zodat we zoveel mogelijk mensen mee kunnen laten doen aan dit initiatief.
Stichting Heg en Landschap legt verantwoording af aan de Sponsor door de resultaten van de plantactie te rapporteren. Daarvoor hebben zij feedback nodig van deelnemers, bijvoorbeeld waar de bomen en struiken geplant zijn en of de planten aanslaan.
Daarom vinden wij het leuk ( en nodig) om deze informatie terug te geven aan hen. Denk hierbij aan foto’s, waar is een en ander geplant, hoe staat het er bij, en ook …..hoe hebben we een en ander opgestart. Als je deelneemt aan deze gezamenlijke actie verwachten we dus ook dat je deze feedback aanlevert. Wij zullen hierom vragen in een bericht, wanneer Heg en Landschap dit vraagt. In de afgelopen jaren is Oosterwold al voorzien van plantgoed van deze actie dus we hopen dit jaar weer ondersteuning te krijgen.
Het aanmelden bij de Stichting Heg en landschap loopt via ondergetekenden. Wij hopen binnen enkele weken van Heg en Landschap te horen of we als collectieve aanvraag mee kunnen doen met de Boomplantactie. Wanneer we mee kunnen doen, zullen we een bestellijst samenstellen en rondsturen in Excel waarop je kunt aangeven wat je wilt afnemen. (let op: we verzamelen alle orders en kijken dan hoe we iedereen kunnen voorzien, een aantal soorten gaan per 5 of 25 stuks).
Het einde van de bestelperiode ligt waarschijnlijk op 1 december 2018. Uitlevering van het plantgoed zal rond februari zijn verwachten we. (PS: vul niet de PDF van Stichting Heg en Landschap in, want dan moeten we alles handmatig verwerken).
We kunnen ons voorstellen dat er vragen zijn: hoeveel bomen en struiken moet ik planten? Welke struiken passen bij elkaar? Wat voor soort beplanting is het? Moet ik de grond verrijken? Er is veel kennis onder de Oosterwolders, en die delen we graag. Daarom organiseren we een voorlichtingsavond. We wisselen dan informatie en praktische tips uit. Ook zullen we aangeven wat er van ons allen aan verslaglegging terug verwacht wordt.

Deze informatieavond is op woensdag 15-11 aanstaande. Start 19.30uur.

Paradijsvogelbosje, Frederik van Eedenweg 6 Almere.

Deze informatieavond is (uiteraard) niet verplicht, maar vast heel leuk. Geef even aan in een email of je komt.
Hieronder nog een paar links voor wie zich in wil lezen.
Het boomplantprogramma van Heg en Landschap
Prijslijst en soortenoverzicht van te bestellen planten (let op meeste soorten verplicht 25 afnemen)
Toelichting op te bestellen soorten (locatie, grondsoort, bloeiwijze etc) (LET OP: prijslijst hiervan is niet van toepassing)

PS: let even op bij de onderste link kun je alle informatie gebruiken maar is de daar vermeldde prijslijst niet van toepassing.

Met vriendelijke groet
Marien Abspoel en Marie-José Deckers
Anne-Marie Tholen

Willen jullie bij een reactie altijd naar beide email-adressen antwoorden?
info(AT)paradijsvogelbosje.nl
walter.annemarie(AT)ziggo.nl

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 21 oktober 2017

Binnenkort wordt, georganiseerd door team Oosterwold integraal archeologisch onderzoek gedaan in onze wijk voor die kavels die dat nog niet zelf georganiseerd/gepland hadden.  Op de kaart kan je zien dat alleen de rode velden nog worden gedaan. Gelukkig zijn we één van de eerste velden en zijn we al 8 november aanstaande aan de beurt. Dan moet toch ook de uitkomst voor het einde van het jaar wel bekend zijn toch? Het zijn overigens maar een paar velden die gedaan hoeven te worden.

We zijn nieuwsgierig, naar hopelijk geen, uitkomsten.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 15 oktober 2017

Het was vandaag natuurlijk een fantastische dag, en het lijkt erop dat er miljoenen Lieveheersbeestjes deze kans benutten om uit te vliegen. Waarschijnlijk voelen ze instinctief dat ze een schuilplaats moeten zoeken voor de komende winter. Vorig jaar heb ik ook tientallen Lieveheersbeestjes onder de afdichtfolie geplakt.

Als ik het goed zie, zijn dit exemplaren van het Veelkleurig Aziatisch Lieveheersbeestje. Dat is feitelijk geïmporteerd voor de biologische bestrijding van bladluizen. Dus wellicht wel met de service van Stichting ERF?

Ik heb er vandaag ook een aantal in de vloeibare rubber geverfd, maar er zullen er zeker voldoende een schuilplekje vinden tot volgend jaar.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 15 oktober 2017

Afgelopen zaterdag hebben Bert en Beatrijs hun kavel ingewijd. Het verkrijgen van de kavel had nogal wat voeten in aarde gehad, ook omdat er een stuk weg moest worden geregeld, zodat ze bij hun kavel konden komen.

Volgens de wijktraditie in de Frederik van Eedenweg, hebben de buren een vlag geplant op de kavel.

Zodra de grond beschikbaar was heeft Bert door Gertjan Bon de weg laten aanleggen, dus er is nu al een aardige slinger door de wijk te zien. Je hebt wel een panorama foto nodig om het erop te krijgen.

Het was zaterdag heel zacht weer, en af en toe zelfs een zonnetje. De wijkbankjes die met burendag gemaakt zijn, deden goede dienst samen met de schraagtafel die Bert geimproviseerd had.

Bert en Beatrijs willen op hun kavel een stukje stenentuin maken, en aan dat idee hebben ze een ritueel verbonden. Iedereen mag een steen gooien. De grootste kei dient als werpplaat, en iedereen, van klein naar groot mag zijn steentje bijdragen. Dat wordt kracht bijgezet met een bord waar behalve het huisnummer ook de tekst Saxa Loquuntur op staat. Zoals Bert toelicht: "de stenen zullen het vertellen"

Wij hebben vorig jaar een flinke kei gevonden op onze kavel, dus dat is een echte authentieke archeologische vondst uit de Frederik van Eedenweg :-). Die doneren we graag aan de stenentuin van Bert en Beatrijs. 

 Bert heeft ook aan alle aanwezigen een demonstratie gegeven hoe het huis in elkaar komt te zitten.

 Met het zonnetje door de wolken wordt het tot het eind van de middag een sfeervolle samenkomst. Het wordt langzaamaan een echte wijk!

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 14 oktober 2017

We volgen op facebook in de Oosterwoldgroep ijverig waar wegen zich ontwikkelen, maar ook wij zijn regelmatig de weg kwijt of het spoor bijster. Bij een keer googlen en effectief verdwalen kom in terecht op een pagina, waar de Rijksoverheid! bijhoudt wie waar welke straat aanlegt. En wat schetst mijn verbazing.... Hierop staan heel veel ook heel recent aangelegde wegen.... Op basis van deze link heb ik onderstaande kaart samengesteld. Als je nl. op de kaart in de site inzoomt, verdwijnen alle straatnamen weer....

Daarom heb ik een avondje zitten knippen en plakken waarmee hieronder dan een actuele Oosterwoldwegenkaart. Ik plaats 'm in een resolutie dat je nog precies alles kunt lezen.

Op de kaart die we 5 oktober pubiceerden ontbraken twee straatnamen, die in het onderliggende systeem wel stonden, maar door ongeduld van de kaartenmaker niet zijn gekopieerd. We willen natuurlijk niemand voor het hoofd stoten. Daarom nu een kaart mét straatnamen!.

Speciaal voor de woonexpeditie hebben we 'm ook maar in ons informatiebord gehangen!

Hieronder een knop naar de website waar je zelf je eigen (recent bijgewerkte) straat kunt opzoeken:

 Wil je de kaart als pdf bekijken, kijk dan Hier

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 09 oktober 2017

Zondagochtend is het lekker weer. Marien is naar een repetitie en voordat ik gaatjes in een muur ga vullen, loop ik met Irene en een camera de tuin in en schiet plaatjes van de vele bloemen die er nog zijn. Wat een rijkdom en wat een verschil met de eentonige akker even verderop! Terecht lopen ook anderen in de loop van de zondag te genieten door de tuin.

Dus ik leg de tuin onder een vergrootglas als de druppels op de Oost indische kers de structuur van het blad vergroten!

 Hieronder een fotoverslag: 

 Mooi hè! En daar hoef je alleen voor naar buiten te lopen!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 08 oktober 2017

Zaterdag kwam Julian de Rooij om onze Hout-CV-kachel te installeren. Ik had hem met de aannemer Gerard nog op z'n plek gezet, en zelf de schoorsteen-buis opgebouwd en door het dak gevoerd. Klaar is Kees, zou je zeggen, maar zo werkt het niet bij een Hout-CV-kachel. Die wordt namelijk aangesloten op het Centrale Verwarmingssysteem. Dat gaat niet zomaar. Er loopt een waterspiraal door de kachel, die de warmte kan voeren naar een Buffervat. Daar hoort ook een pompunit bij, en een klep die opent als het water warm genoeg is voor het Buffervat.
Daarnaast is een van de belangrijkste elementen een oververhittingsbeveiliging. Als je lekker gaat stoken, en het water zou warmer worden dan 100 graden, dan zou het water gaan koken, en dat is gevaarlijk. Er kan dan een enorme druk ontstaan, omdat waterdamp veel meer ruimte inneemt en dus druk geeft dan het water. Daardoor kan de kachel en het CV-systeem ontploffen. Daarvoor zit er dus een beveiliging in, die koud water uit de kraan gaat bijmengen als er oververhitting dreigt, en er wordt overtollig water in de afvoer gegooid.

Is het nu klaar? Nee dus, want het buffervat is nog niet klaar. Er moet nog een horizontaal buffervat worden ge-installeerd boven de WC. Daarna kunnen alle leidingen worden verbonden. Dat hoop ik zonder specialistische hulp voor elkaar te krijgen. En dan moet het systeem gevuld worden met water. En dan heel hard duimen dat er geen lekjes her en der zich druppelend laten horen.

Ondertussen hebben we de afgelopen twee weken ook beplating gezet tegen de binnenwanden. De vertikale staanders van de houtskeletbouw zijn opgevuld met Rockwool, vooral als akoestische isolatie, en vervolgens MDF-platen met een witte papierlaag erop. Die kan je eenvoudig schilderen.

Marie-José heeft de duizend schroefgaatjes, die ik erin heb geboord, gevuld met houtvuller, zodat alles binnenkort kan worden gegrond en afgelakt.

En ik ben nog wel even bezig met mijn installatie-vlieringkje.

Wordt vervolgd.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 08 oktober 2017

Deze week was ik grotendeels ziek: in de lappenmand, en flink, zoals ik mezelf niet ken. Vandaar ook een meer persoonlijke blog dit keer.

Ook een beetje gedoe: Eerst een Gordelroos met antivirale pillen, daarna een Antibiotica tegen Streptokokken, en een week later ineens gevloerd met meer dan 39 graden koorts. Als een dweil voelde ik mij, en heb bijna drie dagen op bed gelegen. Plassen als een oude man, omdat er iets van blaasontsteking bij zat. Het valt dan niet mee om met energie naar je eigen werkplan te kijken. Alles is teveel. Ja dat is het ook. Je lijf dwingt je tot een pas op de plaats. Ik wil niet zeggen dat je beter wordt van ziek zijn, maar het voelt wel een beetje alsof de wal het schip keert. Na drie dagen zakte de koorts, en probeerde ik weer wat op te pakken. Dat was niet zo indrukwekkend, want je doet wel een jas uit in zo'n periode.
Vanochtend had ik een repetitie met het orkest de Philharmonie, waar ik met moeite mijn ogen open open kon houden.
Gelukkig was het vanmiddag mooi zacht en rustig weer. Ik heb een langliggende klus opgepakt om de EPDM-folie onder de ramen in de grote woning te kitten. De EPDM is wel met hechtlijm vastgeplakt, maar dat is niet waterdicht en zeker niet waterbestendig. De zwarte EPDM-kit is dat wel. Alle kieren en randen moeten dus ingekit. Een aardige kliederpartij, want dat zwarte spul kleeft overal aan.
Nadat de EPDM gekit was, kan de greppel tegen de fundering aan worden opgevuld. We hebben al puingranulaat laten komen, en vanmiddag heb ik samen met Marie-José zo'n vier kuub weggewerkt.

Als je het niet weet zie je het niet, maar het maakt een reuze verschil als je nu bijna gelijkvloers uit de woning naar je erf kijkt, en zonder noemenswaardige stap uit je deur naar buiten kunt lopen.
Van de week de zuid-zijde nog af maken. Nog een kuub of twee te gaan.
Maar de bottomline is, dat je jezelf na zo'n Working-out 's avonds lekker gezond moe voelt. Soms kan je het beste je eigen lijf tot de orde roepen, en de motor even flink laten draaien. En geweldig genieten, als je na een week lappenmand merkt dat je lijf het weer aankan!

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 07 oktober 2017

Na een bewogen week waarin we voor een crematie heen en weer gingen naar de Achterhoek, ontvang ik vrijdag mijn collega's Harry en Albert. Ze brengen oud-collega Ton mee. Ton heeft, zoals ie dat zelf zegt, wat "gedoe" meegemaakt. Ik ben heel blij om te zien en horen dat ie nu weer in staat is met onveranderde humor van de dagen te genieten. Met alle gedoe dat daarbij hoort. Voor Harry en Albert was het een jaar of een aantal maanden geleden dat ze bij ons waren geweest. Zelf zie je de voortgang niet altijd even hard meer. En dan is het goed als een ander je helpt herinneren dat er een jaar geleden alleen nog beginnende natuur was. Geen fundering, niks! En zelfs een paar maanden geleden toen de ramen in het grote huis nog niet definitief vast zaten en er nog geen enkele afwerking was.... Pepernoten etend komen we de middag gezellig door. Ton blijkt als oud-collega prima op de hoogte van hetgeen zich op de werkvloer afspeelt. Bijzonder!

Albert maakte tijdens et bezoek meer foto's dan wij zelf deden.

Hiernaast het fotoverslag dat Albert op facebook zette.

Terwijl wij binnen zaten te keuvelen ontving Marien buiten en in het andere huis een delegatie uit Culemborg! Het blijtt toch altijd een soort schoolreisje zo'n ontvangst. Een vertegenwoordiging uit Culemborg is toch bijzonder. De wijk Eva-Lanxmeer in Culemborg zal voor veel Oosterwolders net zo'n schoolreisjesplaats zijn geweest als Oosterwold nu is. Ook wij waren er om te kijken naar de kaswoningen die daar zijn gebouwd en hebben gesproken met een de architecten die daar heeft gebouwd. We zijn heel nieuwsgierig wat zij gaan doen met de kennis uit Oosterwold.

Beide gezelschappen vertrekken ongeveer gelijktijdig. We gaan maar weer eens aan het werk ;-)

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 05 oktober 2017

We volgen op facebook in de Oosterwoldgroep ijverig waar wegen zich ontwikkelen, maar ook wij zijn regelmatig de weg kwijt of het spoor bijster. Bij een keer googlen en effectief verdwalen kom in terecht op een pagina, waar de Rijksoverheid! bijhoudt wie waar welke straat aanlegt. En wat schetst mijn verbazing.... Hierop staan heel veel ook heel recent aangelegde wegen.... Op basis van deze link heb ik onderstaande kaart samengesteld. Als je nl. op de kaart in de site inzoomt, verdwijnen alle straatnamen weer....

Daarom heb ik een avondje zitten knippen en plakken waarmee hieronder dan een actuele Oosterwoldwegenkaart. Ik plaats 'm in een resolutie dat je nog precies alles kunt lezen.

Hieronder een knop naar de website waar je zelf je eigen (recent bijgewerkte) straat kunt opzoeken:

 Wil je de kaart als pdf bekijken, kijk dan Hier

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 30 september 2017

Gisteren bracht Gert-Jan Bon een nieuwe voorraad zand. Spectaculair reed hij achteruit de inrit in. Dat was spannend want aan het begin stonden allemaal bankjes en lagen de boomstammen die buurman Cor deze week bracht. Maar Gert-Jan gaf geen krimp, keek een keertje extra en gooide de berg zand bij ons op het erf.

Niet omdat het de belangrijkste klus is, maar omdat het een zware klus is, doen we steeds een stukje van het amfitheater. We kunnen inmiddels bijna rondom zitten. Er moet natuurlijk nog en extra rand gemaakt worden, maar langszaam maar zeker gaat het toch ergens op lijken.

Fijn dat je even wilde kijken voor foto, Marien!

--------------------------------------------------------------------

Update 1 oktober

En dan is het zondagochtend heerlijk weer en gaan we toch nog een stapje verder.... De foto's zijn geen nieuwe blog waard, maar ik ben toch heel trots en wil je laten zien....

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 30 september 2017

Vorig jaar april zijn de eerste acht initiatiefnemers in Oosterwold bij één van de eerste uitreikingen van de Groene spelden genomineerd. (zie blog van 24 april vorig jaar) Daarmee zijn we ambassadeurs van het groen groeien van de stad. Graag zetten we ook andere groene initiatieven in het zonnetje. Daarom hebben we een paar weken geleden een mail gestuurd naar de medewerkers van de Growing Green Speld om Hajo Witzel voorzitter van de imkervereniging Zuidelijk Flevoland te nomineren.

Wij kennen Hajo als buurman (aan de Paradijsvogelweg) en omdat zijn vrouw Daphne onze imker Marije coacht met haar volken in onze boomgaard. Dat was ook de grond voor onze motivatie die we naar de Growing Green organisatie stuurden: 

"Wij willen graag Hajo Witzel, voorzitter van de imkervereniging Zuidelijk Flevoland nomineren voor een growing green speld.

Zelf is hij actief in het letterlijk verspreiden van bijen in Almere. De imkers van de imkervereniging in Almere imkeren op zijn uitdrukkelijke initiatief niet langer alleen op de twee bijentuinen die zij beheren, maar juist ook in andere velden waar veel bloemen en kruiden staan. Zo brengt hij ook imkers naar Oosterwold, waar Marije van Laar in onze weides imkert. De vereniging ondersteunt dit beleid. Daarom willen wij met deze speld niet alleen Hajo eren, maar ook zijn bestuur en de hele vereniging.  

Een mooi plekje voor de imkervereniging op de Floriade zou daar helemaal bij passen. Toch?

Met vriendelijke groet,

Marien Abspoel en Marie-José Deckers

www.paradijsvogelbosje.nl "

Twee weken geleden kregen we bericht dat Hajo ook echt genomineerd zou worden en een groene speld zou krijgen. Wie en waarom hem had genomineerd was voor hem nog even geheim. Vandaag was de uitreiking van de spelden. Het Rio de Janeiroplein was erg waterig en het was jammer dat de geluidsinstallatie behalve heel dichtbij niet goed te horen was. Omdat de reden van de nominatie niet werd verteld, maar iedereen zelf iets moest vertellen over wat hij of zi deed, vermeldden we hierboven onze reden om Hajo te nomineren.

De grap is dat het nog spannend is waarvoor we genomineerd zijn.... voorlopig moeten we als ambassadeurs het groen in de stad uitdragen!

Om de nominatie te vieren drinken we koffie en thee bij Brownies en downieS.  We blijven werken aan een groene stad.  

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 28 september 2017

Als we vanavond terugrijden naar huis, rijden we nog even door om te kijken hoe het met de andere afslag staat. De aansluiting is gemaakt, maar klaar zijn ze nog lang niet... We toch even foto's om het vast te leggen.

De wijk wordt zo wel herkenbaar. Zo kijk je naar de Paradijsvogelweg.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 28 september 2017

Deze week gebeurde er een "ongelukje" met de website. Jullie hebben het niet gemerkt want de voorkant van de site bleef werken. Maar... wij konden er na een upgrade van Joomla (daar draaien wij op) helemaal niet meer in. Echt letterlijk een zwart scherm nadat je probeerde in te loggen.  Er was bij de installatie iets heel erg mis gegaan in de database die de site bestuurd. Da's als website bouwer ongeveer het ergst dat je kan gebeuren. We hebben inmiddels gezien uit hoeveel kleine databases zo'n site bestaat. Zoek dan maar eens uit waar het misgaat... En dan... ben je bang dat je je verhaal dat je in (bijna) 400 blogs hebt vastgelegd kwijt bent.

Gelukkig lukte het woensdag gezamenlijk om een workaround te vinden, waardoor we toch via een "fix" de database konden herstellen. En ineens werkte alles weer. Nog een paar kleine hik-ups herstellen, maar dan doet het het weer.

En daarom hebben we met deze 400ste blog sinds oktober 2014 een feestje te vieren. Zo'n 130 blogs per jaar. Elke drie dagen een blog. Gelukkig schrijven we met z'n tweeën!

En wat afgelopen week niet lukte: het plaatsen van onderstaande foto van ons gezamenlijke feestje afgelopen zaterdag! De bankjes zijn inmiddels 1 keer in de beits gezet (mag ook wel met deze regen). Op naar de volgende honderd blogs!

Wil je alle foto's van de burendag zien? Klik dan hier

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 27 september 2017

Ons wijkje krijgt een lusvormige kavelweg. Over enkele weken hopen de eerste initiatiefnemers aan de zuidzijde hun kavel te verwerven en te kunnen beginnen. Na overleg met de gemeente zou de tweede afslag van de Paradijsvogelweg naar de Frederik van Eedenweg in week 41 worden uitgevoerd. Wat schetst onze verbazing dat vanmiddag ineens een grote graafmachine begint. Tsja, ze konden op een andere locatie niet terecht, dus dan beginnen ze hier maar.

We hadden het idee dat er voor deze afslag ook twee bomen gerooid zouden moeten worden, maar volgens de medewerkers van Knipscheer en het uitgezette paaltje, kan de afslag precies tussen vier bomen door, omdat daar een iets wijdere doorgang is.

Leuk als de initiatieven daar ook kunnen beginnen! Met een panorama foto krijg je een aardig idee van de omvang van de wijk.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 25 september 2017

Zondag zijn we op excursie gegaan naar de Markerwadden. Georganiseerd door Natuurmonumenten. We hadden al twee kaartjes gekocht, toen we te horen kregen van de Natuur en Milieufederatie Flevoland dat ons project Paradijsvogelbosje in de prijzen was gevallen en dat we twee kaartjes voor het bezoek van de Markerwadden hadden gewonnen.
Hoe ze ons op het spoor zijn gekomen? Wellicht via onze website. We hebben er niet om gevraagd. Maar nu nemen we graag de gelegenheid om met onze kinderen Roy en Irene samen op bezoek te gaan.

De excursie begint bij de haven van Lelystad. Althans, begint? Het begint met een uur wachten, want in de ochtend is er zoveel mist dat de eerste boten vertraging oplopen. Een achterstand die de organisatoren blijkbaar de hele dag niet meer kunnen inlopen.

Gelukkig is het rond 11.30 uur al wel stralend weer. Dus met wat stijve benen kunnen we gelukkig 12.30 uur de boot in, want veel mensen moeten nog wachten op de volgende boot.
De boot vaart een flink eind van Lelystad naar de locatie waar Firma Boskalis met groot materieel bezig is om de MarkerWadden aan te leggen.

Het is de bedoeling dat hier een 600 hectare nieuw land ontstaat middels de aanleg van een aantal dijken, waarachter vanzelf een systeem van kreken moet ontstaan waar het slib uit het Markermeer kan neerslaan. Daarmee hoopt Natuurmonumenten en andere organisatoren een dubbel doel te bereiken: een nieuw ecologisch rustgebied voor vogels en meer helder water in het Markermeer, zodat daar meer planten en vissen kunnen gedijen.
Het eiland is nog niet klaar, maar al wel indrukwekkend in aanleg. Toch valt in eerste instantie het oog op de kolossale baggerwerktuigen, pijpleidingen, shovels, spuitende pompen.

Ik was uiteraard zeer geinteresseerd te zien hoe de pioniervegetatie zich vestigt in zo'n gebied. Eigenlijk is dat nog een beetje mondjesmaat, gegeven dat het eiland al zo'n jaar bestaat. Er zijn wel plukjes riet, en her en der wat planten maar het is bepaald nog geen groene oase. Blijkbaar heeft het zaad ook tijd nodig om via de lucht op zo'n vlakte in het water te komen. Zeker prachtig zijn de forse planten Moerasandijvie die met hun voeten in het water in hun element voelen.

Er waren veel mensen op de excursie afgekomen, niet alleen via het vervoer van Natuurmonumenten, want er lagen ook enkele tientallen plezierbootjes en zeilboten in de haven, en zelfs een paar driemasters. En lopen over de dijken had wel een hoog Kalverstraatgehalte.

We hebben weinig vogels gezien, hoewel een aantal fanatiekelingen met imponerende apparatuur vast meer gezien hebben dan wij.

 Het was natuurlijk prachtig weer, dus dat is genieten, zoals je ook een strandwandeling maakt. Toch is het qua natuur ook een verkenning naar de toekomst. Leuk om er nu geweest te zijn en over een jaar of twee jaar nog eens terug te komen en te zien hoe het zich ontwikkeld.

Een Hovercraft wordt gebruikt om riet te zaaien in het weke land. En een meneer die daar groot gebarend uitleg aan geeft.

In stukken gesneden rietwortels, die hier blijkbaar zijn gestrooid, maar die niet zijn aangeslagen.

Helaas was op de terugreis de achterstand nog niet ingelopen en moesten veel mensen nog een uur in de rij staan wachten. Niet erg comfortabel, maar we kunnen met z'n allen zeggen: we waren erbij. De komende tijd is de Markerwadden weer het exclusieve terrein van groteske baggeraars van Boskalis. En hopelijk van vogels die hebben geleerd die grote apparaten minder te schuwen dan die nieuwsgierige tweevoeters. 

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 25 september 2017

Afgelopen zaterdag was het burendag. Die gelegenheid hebben we aangegrepen om met onze toekomstige buren in de Frederik van Eedenweg gezamenlijk een klein feestje te bouwen. En niet alleen een feestje, er zijn ook zes bankjes gebouwd. Het Oranjefonds heeft onze aanvraag gehonoreerd voor materialen, waarmee we mooi Douglashout, schroeven, lijm en beits konden kopen.

Ook was er een pakket bezorgd met Douwe Egbertskoffie, vlaggetjes en bekers, een mooi begin om het feest aan te kleden.

Met Johan, Eduard, Jannie en Sietse hadden we vorige week al het hout gezaagd en geschuurd en een paar zijkanten van de bankjes gemonteerd.

In het begin van de middag hebben we alle onderdelen van de bankjes uitgespreid over de weg en onze oprit.

Zodoende konden we zaterdag in een paar groepjes alle banken in elkaar zetten. Buurman Bertel was druk bezig met het dak van zijn eigen huis, maar had wel tijd om een paar mooie overzichtsfoto's te maken van deze drukdoende menigte.

In het Burenpakket zat ook stoepkrijt, die bij gebrek aan een stoep door de kinderen zijn toegepast op onze container, die zo is omgetoverd in ware graphity streetart. De bankjes vinden hun plaats langs de weg en langs de bosrand. En als een nieuwe bewoner begint met bouwen, tillen we daar een bankje heen, zodat er al meteen een zitplekje en gelegenheid voor een sociaal onderonsje geschapen wordt.

Alle zes ontwerpen zijn verschillend, en er zijn ook twee kinderbankjes bij, die meteen gretig in gebruik zijn genomen.
Ook de volwassenen-bankjes uiteraard. Zeker toen we na het klussen gingen Barbecueen. Bert en Cindy hadden hun mooie Barbecues ter beschikking gesteld, en verder had iedereen eten en drinken mee.
We hoeven er niet aan te twijfelen dat dit een levendige buurt is, wordt en blijft.
Meer dan genoeg ook voor een vrolijk en uitgebreid fotoverslagje. Moeilijk om te kiezen. Daarom een beetje veel deze keer. Bij deze.

De bankjes zullen nu nog wat bijgeschuurd en twee keer gebeitst worden. Welke buurtjes hebben de komende week tijd en zin om ons te helpen met het Beitsen?

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 22 september 2017

Een goed plan heeft vele ouders! Of het er nou aan ligt dat als een plan een succes wordt er ineens vele ouders zijn of dat juist omdat er vele ouders zijn, een plan zo goed geworden is, laten we in het midden. Vandaag trok een grote groep ouders door Oosterwold, ze kwamen met een bus vol. 

En zonder gekheid. Als een aantal bestuurders, maar ook ambtenaren, niet het lef hadden gehad om dit (toch bijzondere) idee jarenlang te ondersteunen en uit te dragen was Oosterwold niet tot stand gekomen.

Vandaag zijn (oud-) vertegenwoordigers aanwezig van Ontwerpbureau MVRDV, de gemeenten Almere en Zeewolde en het Rijksvastgoedbedrijf. Alledrie de gebiedsregisseurs Willem, Esther en Ivonne zijn aanwezig.

En founding fathers en mothers zijn avontuurlijke types! Dus bij een rondleiding door de tuin moet natuurlijk de wapperbenenbank toegepast worden!

En natuurlijk wordt hartelijk bijgepraat. Sommige mensen zijn, hoewel ze intensief aan Oosterwold hebben gewerkt, toch nog nooit live in het gebied geweest.

Anderen zijn wel in het gebied geweest, maar hebben elkaar al lange tijd niet gezien. Voor al deze zaken is ruimte vanmiddag. 

Wij hebben onze tuinkamer beschikbaar gesteld voor deze delegatie. Natasja en Ellen komen de ruimte inrichten met extra tafeltjes en stoelen. Wij hebben alle zooi zo veel mogelijk uit de weg geruimd.

De groep luncht bij ons. Gelukkig heeft Maria van 'Maria kookt' deze lunch namens de organisatie verzorgd. Wij hebben ons druk gemaakt om de ergste bouwpuin op te ruimen én op uitdrukkelijk verzoek van Marie-José heb ik me druk gemaakt om een werkend toilet (met een deur!) in de ruimte te installeren. Je stelt soms bijzondere tussendoelen in een bouwproject..

Ivonne vertelt over de ontwikkelingen die het project heeft doorgemaakt. En dat zijn al best veel fasen!

Gemeenten, rijksvastgoedbedrijf, waterschap en provincie hebben hiervoor veel moeten regelen. Na de presentatie van Ivonne vult Marie-José haar aan met een toelichting over hoe initiatiefnemers elkaar vinden, versterken, soms bevechten, maar meestal tot gezamenlijke acties komen. Zo wordt al voor dat mensen in Oosterwold wonen een Community opgebouwd. Dit onttrekt zich grotendeels aan het zicht van de gebiedsregisseurs, ambtenaren en bestuurders van Oosterwold, maar is wat ons betreft een onlosmakelijk en onmistbaar onderdeel van de ontwikkeling Oosterwold.

Vervolgens heb ik aandacht gevraagd voor wederzijdse verwachtingen in Oosterwold en de noodzaak om hierover in gesprek te blijven. Dat gaat over mijzelf als ik mij afvraag of ik het goed doe, of over de wijk, of we goed afstemmen op elkaar. En het gaat ook over de verwachtingen van initiatiefnemers richting gemeente. Juist als iets niet makkelijk gaat (veel tijd kost, later wordt of anders gaat dan verwacht), dan is het risico groot dat gemeente en initiatiefnemers elkaar tijdens het wachten uit het oog verliezen. Grijp openheid aan, zodat wederzijdse verwachtingen helder zijn, voordat emoties en frustraties hoog oplopen. Het helpt bijvoorbeeld als een initiatiefnemers niet op de laatste dag te horen krijgt dat de vergunningsafhandeling zes weken wordt verlengd. Of kondig tijdig aan als een afspraak over levering van de grond niet haalbaar blijkt. Initiatiefnemers voelen zich heel direct en persoonlijk betrokken, en beleven belemmeringen of vertragingen vaak als een emotionele aanvaring. Die liggen daar wakker van en roepen "ik weet niet of ik in zo'n gemeente wil wonen".  Als een oplossingsrichting breng ik het idee van een Denktank met initiatiefnemers (eventueel samen met professionals, bouwers en aspirant bewoners) waarmee de gemeente spreekt om te horen wat er leeft en waar het proces kan worden verbeterd. We maken Oosterwold immers samen!

Na het onderhoud bij ons maakt het commitee nog een ronde met de bus door Oosterwold, dus wellicht hebben jullie ze ook gezien of gesproken.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 19 september 2017

Zondag hebben we een oproep gedaan voor hulp bij het voorbereiden van de bankjes die we komende zaterdag met burendag in elkaar willen zetten.

Vanmiddag kwam toekomstig buurman Johan helpen. Zondag hebben we alle benodigde delen gezaagd, dus nu moest het eerst allemaal geschuurd worden.

Dus hebben we buiten op de oprit twee tafels neergezet, en gezamenlijk een middagje staan schuren. We hebben nu al vijf van de zes bankjes alle onderdelen geschuurd. Misschien niet het meest dankbare werk, maar de zon maakte het werk wel een stuk aangenamer.

Overigens zien we de afgelopen dagen met het wisselvallige weer vaak mooie wolkenpartijen. Daarom voeg ik dit panorama van twee foto's graag toe.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 17 september 2017

Volgende week zaterdag is het Burendag, en we hebben bij het Oranjefonds 400 euro aangevraagd en gekregen om met onze buren van de Frederik van Eedenweg samen bankjes te gaan maken voor langs de weg en langs de bosrand. Volgende week hebben we maar een paar uur, dus moet het zagen voorbereid worden. Begin deze week ontvingen we via de post al een welkomspakket voor Burendag (gesponsord door Douwe-Egberts, dus de koffie zit erbij).

En vandaag is het fantastisch weer! Misschien wel de laatste zachte nazomerdag. Geen straf om dan op de oprit een paar schragen op te zetten en buiten alle houtdelen te zagen.

We hebben zes ontwerpen uitgekozen en tijdens de vorige burenborrel zijn de voorkeuren gedeeld. Dat worden dus vier volwassenenbankjes en er komen ook twee kinderbankjes.

Dan is het nog een heel uitgezoek om alle onderdelen uit de 16 Douglas planken te halen. Daarvoor heeft Marie-José een schema gemaakt. Alle ontwerpen zijn in hoesjes op de container geplakt, en de administratie van de planken hangt ernaast.

Marie-José houdt alle gezaagde delen bij en nummert alles met de krijtjes, die we vonden in het welkomspakket.

Aan het einde van de dag hebben we alle houtjes gezaagd en genummerd in stapels op de oprit liggen. Nu moet voor de burendag alles nog geschuurd worden en gaten voorgeboord.

Wie van de buurtjes heeft zin om komende week een paar uurtjes mee te werken aan deze voorbereiding?

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 13 september 2017

Het is in Nederland geen Irma geworden, maar wat een onrust stookt een najaarsstorm ook in Nederland. Althans zeker ook bij mij, als de wind in Oosterwold om je huisje heen giert. Afgelopen week heb ik een grote lap EPDM-folie uitgerold op het dak van de grote woning. Die moet op een later moment nog vastgemaakt worden aan de nok. Maar nu nog niet, dus moest de lap worden vastgelegd met stenen, rollen vilt en grond. Om te zorgen dat er geen wind onder kan komen. Want hoewel dat EPDM behoorlijk zwaar is (140 kilo voor een lap van 9 x 16 meter) stelt dat niets voor als de wind er onder komt en kans ziet om ruim honderd vierkante meter als een zeil vol te blazen.

Tijdens de storm hoorde ik af en toe wel stenen heen en weer schommelen. En tot drie keer toe is een dakraam helemaal ondersteboven gekanteld.

Toen vanmiddag de storm ging liggen, heb ik dus eerst maar even poolshoogte genomen op het dak. het ligt er nog goed bij. Het ligt niet strak, maar dat moet allemaal nog gebeuren. Geen noemenswaardige schade ook aan de bomen. Een paar scheefgewaaide wilgen, maar die snoeien we in januari wel weer bij.

Wel mooie luchten met grote cumulus wolken en goudgele stralen zon, en zelfs een klein stukje regenboog.

Het mag van mij weer wel een paar dagen rustig blijven.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 11 september 2017

Nu we met het grote huis verder gaan bouwen, wordt het tijd dat daar ook "verantwoorde" stroom is. En terwijl is ik dit zit te typen onweert het buiten. Dan ben je toch blij met de een goede aardpen. Het waterpeil is van het regenwater, niet het waterpeil. Binnen bouwt Sietse Zeeman de meterkast in de tussenwand op. Marien heeft zelf veel voorbereid en is blij met het compliment dat hij daarvoor krijgt (terecht!).     

En als Sietse s middags vertrekt ziet het er zo uit: 

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 07 september 2017

Afgelopen weekend hebben we onze beoogde ruimte voor een amfitheater aan de bosrand een kleine facelift gegeven.

Er is een dieper gelegen kuil gekomen, waar je kunt zitten, maar waar we ook een vuurkorf kunnen zetten.

En de eerste ring om op te zitten is tot de gewenste hoogte gebracht.

Nu moeten er nog twee ringen bij komen. Maar dat betekent ook dat er nog een aantal kuub grond bij moet. En daarvoor moeten we nog een plan maken.

En tenslotte hebben we een bescheiden oogst druiven van één van onze druiven bij het tuinhuisje gehaald. Klein maar lekker zoet.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 29 augustus 2017

Vanmiddag kwam een grote afvaardiging van het Waterschap Zuiderzeeland met het hele bestuur en de Dijkgraaf Hetty Klavers op bezoek. Ik heb al eerder met verschillende mensen van het Waterschap van gedachten gewisseld over Oosterwold, en zo kwam ter sprake dat het bestuur op bezoek wilde in Oosterwold en ook een ruimte zocht om met elkaar en met de wethouder Tjeerd Herrema van gedachten te wisselen.

Zo hebben we voorgesteld dat het Waterschap onze Tuinkamer van de grote woning kan uitproberen.

In tegenstelling tot de vorige keer, toen het pijpenstelen regende, was het vandaag natuurlijk schitterend en warm weer, dus kon ik de groep even over de kavel rondleiden. Ik heb geprobeerd een paar aspekten te laten zien, die voor het Waterschap relevant zijn, zoals het graven van de vijver en het verlagen van de oevers, zodat je aan de oever op grondwaterniveau kunt staan. En het helofytenfilter voor de zuivering van ons water. Na afloop kreeg ik nog een paar leuke foto's van Ivonne en Ellen via Twitter en de WhatsApp, met dank.

Het was goed dat ik de parasol had opgezet, want die bood schaduw om wat te drinken voordat wethouder Tjeerd Herrema aankwam.

Toen is de hele kring in onze Tuinkamer gegaan, en hield Tjeerd een bevlogen betoog over Oosterwold. Hij vertelde ook vol trots dat Almere genomineerd is voor een prestigieuze prijs van de Harvard University voor innovatieve stadsontwikkeling.

Daarna konden de Waterschappers nog vragen stellen, en ontstond er een levendig gesprek met de wethouder.

Ik vond het leuk dat we deze groep konden ontvangen, en hoop dat de locatie ook bijdraagt tot de betrokkenheid van iedereen bij de Oosterwold-zaak. Het wordt zo echt een multi-functionele ruimte.

Tenslotte nam Tjeerd Herrema nog de gelegenheid en tijd om kennis te maken met onze buren Marjon, Bertel en Albert.

Gebiedsregisseur Ivonne ontving vervolgens nog Omroep Flevoland, dus ons Wijkje is weer in the picture. 

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 29 augustus 2017

Ofwel: te water met roze broek.

Gisteren was Mick weer een dagje op het Paradijsvogelbosje, en dan kiezen we graag een klus in de tuin. Sinds vorig jaar zijn de Lisdoddes massaal gaan groeien, en belemmeren ze op sommige plekken het zicht op de vijver. Bovendien willen we ook andere oeverplanten een kans geven.

Dus gaan we de Lisdodde op een paar plekken uitdunnen. Maar omdat de planten merendeels in het water staan, moeten we zelf ook te water. Dan zijn zelfs kaplaarzen al gauw te laag. Vorig jaar hebben we al eens een waterdichte broek gekocht, die je over je schoenen aantrekt, en met elastiek over je schouders hooghout. Geheel in stijl is de kleur opvallend: roze. Laten we zeggen: stoer-roze! Het levert zeker sfeervolle plaatjes op die doen denken aan oude ambachten in de Biesbosch of andere Wetlands.

Gelukkig is Lisdodde makkelijker te verwijderen dan Riet. Het lijkt soms wel alsof de planten alleen met wortelstokken elkaar vasthouden en aan de oppervlakte drijven. Het groeit wel als kool, ofwel een soort Reuzenprei, die boven ons uittoornt. De Zeeuwen zeggen dan: Luctor et emergo: ik worstel en kom boven! Maar uiteindelijk moet de Lisdodde eraan geloven, en ligt er een berg van twee kuub planten op de wal.

Eerst hebben we in de grote vijver huis gehouden, en daarna in de Paddenpoel, die bijna helemaal dichtgegroeid was. Nu kunnen de andere planten zoals Krabbescheer, Watergentiaan, Lidsteng en Waterkers weer hun plekje terugveroveren. Als de Lisdodde tenminste niet te snel weer aangroeit.

Ondanks het water toch een warm klusje, dus we mochten van onszelf af en toe ook even op het terrasje een Radler drinken...

En genieten van het vernieuwde uitzicht. En toen stond ons nog een verrassing te wachten. Terwijl wij op het terrasje zaten, kwam er op de peilstok in het water zomaar een IJsvogeltje zitten. Hij schrok toen wel even van onze nabijheid (op vijf meter), en vloog toen als een blauwe vuurpijl over de vijver naar de overkant. Wow! Dat we die IJsvogel al een plekje kunnen bieden in Oosterwold! Helaas hadden we de fotocamera niet snel genoeg klaar. Hopelijk een volgende keer.

Verder zeggen plaatjes meer dan woorden, dus maken we er een beeldverslag van.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 27 augustus 2017

Gisteren, zaterdag was er weer onze maandelijkse bijeenkomst van de initiatieven aan de Frederik van Eedenweg, die in de volksmond al BuurtBabbel is gaan heten. En weer was het stralend weer.

Omdat onze buren Marjon en Bertel en Albert en Janneke nu druk bezig zijn met bouwen, hebben we de tafel en stoelen maar eens op de kavelweg gezet. Dan vult zich de tafel vanzelf met koffie, thee, limonade, zelfgebakken koekjes, hartige hapjes.

En er wordt geanimeerd gesproken over de vorderingen in de bouw van 4littledreams, en de grootse graafwerkzaamheden en heipalen bij Albert en Janneke.

Een afvaardiging heeft nog de nieuwe bank voor wapperbenen uitgeprobeerd. En ja, hij kan vier buren tegelijk herbergen!

En zelfs als de laatsten op de scooter zitten, komt er nog geen eind aan het gesprek. BuurtBabbel met recht.

Op naar de volgende maand, wanneer we Burendag op bijzondere wijze gaan vieren. We gaan gezamenlijk bankjes maken voor de wijk. En we hebben daarvoor een bijdrage ontvangen van het Oranjefonds, zodat we onze wijk kunnen uitbreiden met echte wijkbankjes! We voelen ons vereerd met deze toekenning. Deze middag kon iedereen al zijn voorkeur voor een ontwerp aangeven. Maar ja, alle ontwerpen zijn mooi.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 18 augustus 2017

Nu we in Oosterwold wonen is niet elke ontwikkeling even groot. Langzamerhand is het ook her en der een afwerkingskwestie. Voor je het weet vergeet je daarover te bloggen. Terwijl het effect in ons huis best heel groot is. Een van de dingen die Marien de afgelopen weken heeft gedaan, is het maken van deurtjes voor onze bovenkastjes in de keuken. En dat was best een klus, want de kastdeurtjes zijn schuin. Maar het resultaat is de moeite waard. En dan kan je je afvragen wat doe je dan in al die hoge kastjes? Nou je voorraad honing en bessenjam bijvoorbeeld.

En als je dan aan uit het grote huis tegen de oprit aankijkt, dan denk je... ik had een idylisch karrespoof in mijn hoofd. Dat ontstaat natuurlijk vanzelf want in het puin groeit middenop vanzelf gras en onkruid. Wij waren ongeduldig en nu er geen hele grote machines en kraanwagens meer over het pad hoeven, hebben we een handje geholpen door in te zaaien. En dan word ik heel blij van de prille grasspriejes die dan opkomen....

En in het grote huis gebeurd ook veel zichtbaar, maar ook onzichtbaar werk. Leidingen met stroom en water zijn doorverbonden en zorgen straks voor de eerste voorzieningen. Weer een bobbeltje verder....

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 14 augustus 2017

En dan is het eindelijk zover! We komen soms een beetje los van onze bouwactiviteiten en hervatten hobbies, maar gaan ook doen waarvoor we ons huis bouwen: muziek maken! Daarom gingen we zondagavond kwartetten! We zingen in de tuinkamer. En hoewel we lang niet hebben gerepeteerd, maakt de ruimte dat het allemaal heel aangenaam klinkt! Wat een heerlijke ruimte. En wat fijn om weer samen te zingen!

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 13 augustus 2017

Van het zetten van de betonnen muren waren een achttal dikke houten balken overgebleven, en ik heb al maanden zitten broeden op een idee om die te hergebruiken. Het begint met dat broeden vaak met een functionele gedachte, maar dan komen er vanzelf allerlei gedachten opborrelen. Het zijn forse balken van drie meter lang, dus het moest wel iets worden van enige afmeting.

Gelukkig was onze zoon Roy zaterdag ook bij ons, zodat we gezamenlijk de klus konden oppakken. Eerst een A-vormige stellage gemaakt. Dat was het moment dat Marie-José een bericht postte op Facebook, wat dit toch voor iets zou gaan worden. Dat heeft veel creatieve oplossingen opgeleverd.

En eerlijk is eerlijk, Noortje heeft gewonnen: "Een bank voor wapperbenen". Maar dat wil niet zeggen dat de andere ideeën niet waar zijn, want sommige van dat soort ideeën wordt uiteindelijk toch ook waar.

Een schildersezel, standaard voor de dorpsklok, schavot voor klokkeluiders, kattepult voor ongehoorzame facebook-leden, insektenhotel XXL, boomhut voor kinderen tot 65 jaar (waarom niet ouder???), De A- van Almere.....

Een bankje voor wapperbenen dus, en Noortje kan de prijs ( een potje zelfgemaakte jam van Vlier en Appelbes) in ontvangst nemen.

Vanmiddag kwamen Stefan en Rineke met hun twee zoons Emiel en Maarten op bezoek, en die hebben ook meteen laten zien, dat je dit gevaarte op meer dan één manier kunt beklimmen. En het kan zelfs als familiebank worden benut.

Vanuit het bankje kan je mooi uitkijken over de paddenpoel en de rest van het Paradijsvogelbosje. Het is ook grappig dat de punt bijna over de hele kavel te zien is, als een magisch teken.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 09 augustus 2017

En, hoe gaat het nu sinds we het Hoornaarnest half juli ontdekten, met onze zoemende vrienden? (zie blog: hoornaarnest)  Ik had vanavond de euvele moed om het deurtje van onze eco-toilet weer eens te openen. Het nest is gegroeid.

Er zijn een paar coulissen bijgekomen, en er vliegen ook zichtbaar meer Hoornaars rond op de kavel. Toch hebben we er nog geen last van, zolang we het hokje niet ingaan. Dus als wij ze met rust laten en zij zijn niet bijzonder in ons geinteresseerd, kunnen we wellicht een goede verstandhouding handhaven....

We hebben ook nog een ander wespennest gevonden, hangend aan een hazelaarstruik, maar dat is van een 'gewone' middelste wesp, dus niet van die grote ruimteschepen. Wel een kunstig bouwwerk, zo'n nest.