en enthousiast. Vooral toekomstige buren die tijdens werkzaamheden of bezoeken zouden willen plassen of poepen waren enthousiast. Toen de zeecontainer op het Paradijsvogelbosje werd geplaatst, hebben we daarin ook het composttoilet geplaatst. En wat was ik blij dat als het koud was of regende ik lekker binnen gaan zitten. En een toilet zo groot als een zeecontainer is natuurlijk best groot..... En het uitzicht....
Vorige week waren er al bomen geplant door Staatsbosbeheer in het verder gelegen veld achter 'ons' bosje. Toen had ik de tractor alleen op grote afstand kunnen zien.
Vanmiddag zag ik dat Staatsbosbeheer bezig was om het opengekapte veld midden in het bosje langs de Paradijsvogelweg te beplanten. Daar ben ik maar even nieuwsgierig op afgestapt, en ik trof zowel de opzichter van Staatsbosbeheer als ook de uitvoerder Zweverink Bosbouw. Ik mocht ook een paar plaatjes schieten. 
Ze planten hier vooral beuken met af en toe een linde ertussen. Terwijl wij alle boompjes met spade handmatig in de kleverige klei hebben gepoot, gebruikt Zweverink een ingenieus apparaat achter de tractor, die een sleuf in de grond maakt, waar iemand uit een bak boompjes in plant. Een metalen rol achteraan het apparaat duwt de sleuf daarna weer dicht, zodat de boom geplant is. Zo doen ze op een middag wel zo'n 2300 boompjes. Daar kunnen wij niet tegenop. Het is leuk om te zien, dat het wel mechanisch gebeurt, maar er toch heel ambachtelijk uitziet.
hebben we een lading zakken mest opgehaald bij de Simpliade. Dat is het koosnaampje voor een initiatief in het wijkje bij de Noorderplassen dat De Eenvoud heet. Daar is met ondersteuning van de gemeente een (tijdelijk) geitenweitje ingericht op een lege kavel, met een leuk ingericht stalletje, vier geiten en vier bijzondere schapen, en drie kippen. Ze zou het een simpele versie van de Floriade kunnen noemen. De beesten produceren met elkaar mest dat eens in de zes weken moet worden uitgeruimd. In plaats van dat de verzorgers het naar de vuilstort brengen, nemen wij graag deze mest mee. Een mooie aanvulling van het organisch materiaal op onze kavel. We zullen het gebruiken om de moestuin te bemesten en te mulchen. Dat mulchen voorkomt onkruidgroei, door de grond af te dekken, zodat onkruidzaden zich niet in het zonlicht kunnen ontwikkelen. Ondertussen k
Vorig najaar heeft Staatsbosbeheer de verspreide bomen in de bosstrook honderd meter westelijk van onze kavel allemaal gekapt. We waren benieuwd wat er met deze kale grond zou gaan gebeuren. Afgelopen donderdag en vrijdag heeft Staatsbosbeheer daar nieuwe boompjes aangeplant. We zijn ze even gaan bewonderen.
Vrijdag hebben we de verjaardag van Marie-José gevierd in Oosterwold. Met taart en koffie in ons tuinschuurtje. De ouders van Marie-José, Arie en Ria hebben bessenstruiken en vlinderstruiken meegenomen, die we vorig jaar als winterstek bij hun hebben uitgezet in de Achterhoek.Nu kunnen ze hier opnieuw aarden.En als bonus een verzameling overmatige Dahliaknollen, die Arie zelf gekweekt heeft. Die groeien in de Achterhoekse zandgrond uit tot knollen van bijna tien centimeter. Ik ben benieuwd of die zich in de Almeerse klei net zo thuisvoelen. Een beetje zand en compost toevoegen lijkt een goed devies.
Wilma en Kees kwamen ook weer twee keer een lading planten uit hun natuurtuin brengen en inplanten. Wilma heeft nu zo ongeveer haar eigen laantje, dat zij zelf helemaal heeft ingericht. En Kees heeft een begin gemaakt voor de platte kas die we in de moestuin inrichten, om kwetsbare gewassen voor te kweken, en vraat door herten, konijnen, slakken en vogels te voorkomen.
Het is altijd spannend om op afstand de reeën over de akker en langs de bosrand te zien lopen. Maar het is niet altijd op afstand. Afgelopen week werden we opgeschrikt omdat zeven herten met luid gekraak van brekende takken langs onze kavel wegrenden. En de eerste schade aan onze vertroetelde boompjes tekent zich af. Van een wilde kers (kriek) is de bast afgevreten is door een plaatselijke vandaal: lees hert. Zo ziet dat er dus uit. 
Als in het voorjaar in deze boompjes de sapstroom op gangkomt, dan is dat blijkbaar een delicatesse voor herten, met bijzondere voedingstoffen. Ik hoop dat ze van onze fruitbomen afblijven, maar die hebben we nu wel met anti-worteldoek omwikkeld. We zullen zien of het ook anti-vraat-doek mag heten.
Vanochtend begon de dag in Oosterwold met een optimistisch zonnetje. Nadat ik een gietvloer in ons tuinhuisje had gemaakt, ben ik gaan zaaien. Ondertussen betrok de lucht en begon het te donderen. Toen vielen er plotseling knikker-grote hagelstenen naar beneden. Eerst als verdwaalde vogelpoepjes, maar vervolgens als een hoosbui. 
De eerste bui duurde maar kort, en daarna kon ik weer verder zaaien.
Beste toekomstige bewoners van Oosterwold,
Met het prachtige weer van zondag hebben we de blokhut na de desastreuze storm van tweede paasdag weer opgebouwd. Althans, de muren staan weer en de balken zitten tot in de nok.
Maar vanochtend belde onze buurman in Almere Oosterwold, dat we schade hadden en dat het dak eraf was, en dat de wanden van de blokhut stonden te klapperen. Tsja, wat ga je dan doen? Wat kan je doen als de storm nog met windkracht tien om je oren waait?
We waren vrijdag op de regendag bij Wilma en Kees om twee mooie vlieren en een forse Hazelaar op te halen met de aanhanger.
En een paar honderd boorgaten voor wilgentakken. Vorige week nog heeft Roy onze wilgen in Hoofddorp gesnoeid. Die zijn terechtgekomen in de Wilgenhut van Irene, en in de Eendenkooi van Marie-José.
Nu kan alles gaan uitlopen. Dat doet mij denken, dat wij vroeger onze kinderen voorlazen uit Kikker en Pad. Pad heeft zaadjes gekregen van Kikker en stopt ze in de grond. Maar hij is ongeduldig.
Dit weekend hebben we in het Paradijsvogelbosje grote slagen gemaakt. Langzaam maar zeker krijgen we het grootste deel van de planten toch in de grond. Nog een kleine honderd planten te gaan. We lijken ons doel: bomen en struiken de grond in voor eind maart te halen! Dan kunnen we langzaam schakelen naar het grote zaaien. Nog een klein stukje pad en ook daarmee zijn we dan op streek.
Woensdag heb ik een lading bomen en struiken opgehaald bij Ten Hoven in Apeldoorn. Ten Hoven heeft een enorm terrein tot zijn beschikking om de bomen te kweken en de ruime sortering voor te bereiden voor de verkoop. Wij kwamen alleen kleine boompjes halen, maar je kunt ook joekels met een kluit van een kubieke meter krijgen. Indrukwekkend om te zien.Natuurlijk hebben we al veel bomen geregeld via Stichting Heg en Landschap, maar onze wensenlijst was nog groter. Het is zo leuk om op een grote kavel een diversiteit aan bomen en struiken te planten!
Een greep uit de nieuwe oogst: Aalbessen, kruisbessen, frambozen, wilde notenboom-zaailingen, japanse sierkwee, appelbessen (Aronia, een Amerikaanse bes van de rozenfamilie), honingbes, duindoorn, erwtenstruik, gagelkruid, krenteboompje, rode beuk, acacia. 
Als je zo'n doos opensnijdt, lijkt het wel alsof je een mummi gaat ontleden! Veelbelovend is het zeker. En fijn dat het allemaal klaar staat voor de vrijwilligersdag NL Doet.
Vrijdag komt er een groep jongeren van ROC Groenhorst bij ons op bezoek in het kader van NO doet 2016. Ze gaan ons helpen met het planten van de fruitbomen en struiken in de boomgaarden. Daar zijn we heel blij mee. Dan moeten we een aantal huishoudelijke zaken natuurlijk wel op orde hebben. Voorlopig staat ons composttoilet nog in de zeecontainer (hele grote plee dus), maar werkt wel. Daarvoor maak ik vandaag een instructie. Ik denk dat 18 jarigen mij hier namelijk geen uitleg over komen vragen ;-)
Hij doet op facebook verslag:
Waarop Henk reageert:
Afgelopen zaterdagnacht had het voor een keertje flink gevroren. In de container waren alle waterflessen hard. Toen de zon aan het einde van de ochtend door de mistflarden brak, was er een mooi schouwspel te vinden van bevroren plassen, waar het ijs als kristallen een lijnenspel in de zon toont. En ook de paddenpoel lag helemaal dicht. Niet om over te lopen natuurlijk, maar het straalde wel een serene rust uit. 's Middags dooit alles weer weg, en 's zondags is het zo zacht dat er geen ijs te bekennen is. Zo is het Nederlandse klimaat. Maar hoe mooi laat zich dat alles bekijken in Oosterwold!
Van mijn orkest de Philharmonie had ik bij mijn bestuursafscheid een cadeaubon gekregen voor twee walnotenbomen.
En tenslotte verkocht de buurman nog een aantal niet eetbare heesters. Dat leverde twee Magnolia's op, een Sering en een Osmanthus Burkwoodii of Schijnhulst, die hopelijk al over een paar weken lekker gaat ruiken, als de bloemen uitkomen.
Wilma en Kees waren wezen helpen met het planten van bomen en planten. Het was niet helemaal droog, en van de vorige dagen lagen er nog plassen op het terrein.
we hebben stroom en water op onze kavel! Weliswaar met een tijdelijke aansluiting, maar toch! Nadat de afspraken via mijnaansluiting.nl een paar keer waren misgelopen, waren ze gisteren gaan graven.
Ze zetten een klem op de kabel en draaien 
contacten in de juiste kabels. Dan een verbandje eromheen, en volgespoten met hars is alles weer klaar. Kan het gat dicht, en is alles alsof er niets gebeurd is.
De Walk of Fame Almere is een kunstwerk dat de geschiedenis van Almere vertelt. Het is een cadeau van Rabobank Almere aan de gemeente Almere ter gelegenheid van het 35-jarig jubileum van de bank. Tot en met 2043 schenkt de Rabobank elk jaar een nieuwe tegel.
Het werk bestaat tot nu toe uit 41 tegels, één voor elk jaar dat de stad bestaat. Elke tegel verbeeldt een gebeurtenis, een ontwikkeling of persoon die betekenisvol is geweest voor dat jaar. De 41 tegels liggen als een lint door het centrum van Almere. Via QR-codes op de tegels is meer achtergrondinformatie over het onderwerp te lezen.
Welk onderwerp verdient een tegel?
De Walk of Fame wordt dit jaar uitgebreid met tegel nummer 42. Deze tegel heeft betrekking op het jaar 2015. Voor het onderwerp van de tegel kunt u suggesties aandragen. Heeft er afgelopen jaar een gebeurtenis plaatsgevonden waar u trots op bent? Kent u een persoon die in 2015 van betekenis is geweest voor Almere? Of is er een ontwikkeling die volgens u echt een tegel in de Walk of Fame verdient? Geef dit dan door op walkoffamealmere.nl.
Wie weet selecteert de commissie uw suggestie en kunnen Almeerders er vervolgens op stemmen. Krijgt uw suggestie de meeste stemmen? Dan wordt het onderwerp vereeuwigd op een Walk of Fame-tegel. U kunt uw idee tot 15 maart 2016 aandragen.
Iedereen heeft belangstelling voor die malle mensen die een wild plan in Oosterwold doen. We kijken eigenlijk al niet meer op als een auto ineens wat langzamer gaat rijden en uitgebreid kijkt. Wat gebeurt er nou als er niet alleen boeren op de akker zijn, maar ook mensen die echt water aan de oppervlakte hebben. Vandaag kwamen twee heren van het waterschap Zuiderzeeland op bezoek om het waterpeil te meten. Afgelopen vrijdag was hun collega Koen ook al langs geweest, om na een vergadering met ambtenaren even het veld in te gaan. Eigenlijk is het best spannend hoe hoog het water gaat komen. Deze landmeters hadden een GPS-apparaat bij zich waarmee ze precies de hoogte konden meten. Dat gaat ook makkelijk als er een klein laagje ijs ligt, zodat de punt van de stok precies op het ijs kan worden geprikt.
In de buurt worden we met veel belangstelling gevolgd en aan alle kanten van harte welkom geheten!
Vrijdag hadden we weer geweldig veel hulp van zus Wilma en zwager Kees. Zij hebben zelf veel ervaring in hun eigen natuurtuin De Punt in Arkel, en ze hebben veel planten gekweekt, en wilgenstaken bewaard voor de plant in onze kavel. 
Wilma leeft zich uit in de aankleding van het eerste wandelpad vanaf de oprit. Kees rijdt veel zand en compost, met de motorkruiwagen. Zo hou je het met z'n allen leuk. Zeker als er tussendoor tijd is voor een praatje, een boterham met gebakken ei en kaas en koffie. Wilma gaat door tot de laatste zonnestraal. 
Rozig van een lang weekend op het land, kijken we terug op een weekend waarin we de aanvang hebben gemaakt met het aankleden van het landschap. Landschapskunstenaar Dennis was tot en met vrijdag druk bezig met het vormgeven van de basisonderdelen van het landschap: de bergen, de vijver, de paddenpoel, de moerasdiepte en het aanleggen van de weg en de oprijlaan.
In de eerste dagen na de kerstvakantie werd ik door een van mijn facebookvrienden gewezen op een actie van Van Akker naar Bos.
Na 2 weken kregen we van Lex (bestuurslid bij Heg en Landschap) bericht dat de bestelling doorgang kon vinden. Deze week kregen we een nog mooier bericht: Jullie levering is zo omvangrijk, zullen we die bij jullie komen afleveren? Dan zeg je geen nee toch?
Gisterochtend kwam de chauffeur dan ook 1500 planten brengen, die liefst zsm de grond in moeten, want boven de grond zijn de wortels zo bloot. Daarom hadden we vandaag met vrijwilligers een plantdag georganiseerd. En eerlijk is eerlijk, we krijgen ze niet in één dag in de grond. Morgen gaan we lekker door. Fijn dat Roy zo ijverig het begin van de wandelpaden heeft gemaakt. Zou het lukken om ze morgen af te maken?
Vrijdagmiddag was het ijzig koud op ons landje. Toch hebben we toen een lijn om de contouren van ons landschap gezet.
Het was vooral bijzonder dat wij van de Notaris moesten vernemen, dat wij niet de kosten van één levering, maar van twee leveringen moesten betalen. Niet alleen de levering aan ons, maar ook die van het rijk, die voor een splitsecond de kavel doorverkoopt aan de gemeente.
Ik ben afgelopen week wilgen wezen knotten bij een kennis. Wim Sterk heeft een tuincentrum in Arkel: 
Bij zus Wilma en zwager Kees heb ik gelukkig twee bossen takken in de paddenpoel kunnen stallen. Want zo kon ik met nog steeds een volle auto naar huis.
We hebben een blokhutje gekocht, om een snelle start te kunnen maken op ons landje.
Vandaag werden wij verrast door een pakketje. Dit keer geen 3,8 kilogram vergunning. Het was een lichter, maar groter pakketje.
Er was een pakketje bezorgd bij de buren. Het paste niet door de brievenbus. Niet één maar twee dikke enveloppen van de gemeente Almere: De vergunning is binnen! De inzagetermijn is afgelopen zonder dat er zienswijzen tegen ons plan zijn ingediend. Jippie! Wat ons betreft had dat in een kort briefje gekund, maar nee, alle documenten die bij de vergunning horen worden uitgeprint en meegestuurd. Inclusief de Intergemeentelijke Structuurvisie Oosterwold. Kortom, er is een hele boom geveld om al dit papier uit te draaien. Gewogen: 3800 gram schoon aan de haak. Het was een zware bevalling. Nu moet de boorteling nog zes weken in de couveuse. Dat is de periode dat er formeel nog bezwaar kan worden aangetekend. Aangezien er geen zienswijzes zijn ingediend, verwachten we die bezwaren niet. Het ligt ook meer voor de hand dat mensen met bezwaren tegen Oosterwold die kenbaar maken als bezwaar tegen het algemene bestemmingsplan, en niet tegen ons initiatief. Als alles nu goed verloopt kan de acte van levering passeren op 29 januari.
Gisteren ben ik op bezoek geweest bij mijn zwager Kees en zus Wilma. Behalve het knutselen aan computerperikelen, hadden we ook nog tijd om langs te gaan bij een kennis, die naast een tuincentrum ook een hobby tuin heeft met veel soorten wilgen en andere inheemse bomen. Waarschijnlijk kan ik daar de komende maand wel een dagje helpen wilgen knotten, en dan gesnoeide takken meenemen voor ons landje.
Hier schrijven we vooral over de nieuwe plannen van Oosterwold. Deze week moesten we in de straat bij ons huidige huis meemaken waarom wij graag in eigen beheer een landschap ontwikkelen. Er staat - er stond een prachtige grote els langs het fietspad dat grens aan ons huis. Elzen worden vaak als houtsingel geplant langs het water, en worden dan regelmatig gesnoeid, en worden niet groter dan een meter of acht. Deze had de gelegenheid gehad om uit te groeien tot een forse hoogte en een dikke stam gekregen van ruim zestig centimeter. 
Als ik wilde dat bomen blijven staan, dan kon ik het beste twee keer per jaar de bomenrooilijst bekijken. Geen idee waar ik zoiets zou kunnen vinden. Maar het is toch te zot voor woorden, dat je als bewoner van een straat op een gemeentelijke bomenrooilijst moet kijken om bezwaar te kunnen aantekenen en te voorkomen dat een boom voor je deur wordt omgehakt? 
(op de melodie van: De zak van sinterklaas)
Wie was Robert Fruin?
Afgelopen weekend waren we bij mijn schoonouders in de Achterhoek. Mijn schoonvader Arie had een verrassing voor mij: twee oude boekjes uit zijn studietijd met fruitrassen die hij allemaal moest leren, als handelaar in fruit.En een boekje met aardappelrassen. Tegenwoordig eten we alleen aardappels uit de supermarkt waarbij er niet veel meer op staat dan vast of kruimig. Maar vroeger adverteerde de groenteboer met speciale aardappelen, met bijzondere smaak of een vroege nieuwe oogst.In beide boekjes staat voorin: 'niet in de handel' omdat ze alleen voor studiedoeleinden werden verspreid door de Stichting Vakonderwijs voor de Detailhandel in Aardappelen, Groenten en Fruit, 's-Gravenhage.
De genoemde Eric Luiten beëindigde zijn 'college' met twee doembeelden over de toekomst van Oosterwold. 
De ene, dat Oosterwold vol komt te hangen met bordjes Verboden Toegang, en de andere dat er in het geheel geen collectieve voorzieningen komen. Met twee pregnante iconische plaatjes erbij. Ik deel die zorg niet. Deze doembeelden geven vooral blijk van een extern gezichtspunt, dat wellicht een klassiek voorbeeld levert van de ouderwetse overheid. Passend in de filosofie van Oosterwold is dat de collectieve voorzieningen niet alleen volgend zijn op de ontwikkelingen, maar dat initiatiefnemers zelf vanuit collectieve samenwerking de eerste stappen nemen voor deze voorzieningen. Dat zie je nu al aan plannen over gezamenlijke kinderopvang of school. Maar het is natuurlijk breder. Collectieve voorzieningen zijn altijd een uitwerking van zorgen voor je omgeving. En er is niets dat de toekomstige Oosterwolders liever willen dan: zelf zorgen voor je omgeving. Voor mensen, voor het landschap, voor water, voor ecodiversiteit. Om gebiedsregisseur Esther Geuting te citeren: het zit in het DNA van deze mensen, en dat brengen we naar Oosterwold.
Jahoe! Donderdag is de watervergunning binnengekomen. Een dag eerder dan door de ambtenaar beloofd.
Inmiddels hebben we zakkenvol met dit soort grote en kleine zaden. 
Met overweldigende opkomst. 
!!. 
Regelmatig worden picknicks georganiseerd, waarbij initiatiefnemers met elkaar kunnen uitwisselen hoe het gaat. Ideaal om tips te krijgen, andere iniatiefnemers te leren kennen. Op 
In voorbereiding voor het Paradijsvogelbosje verzamelen wij een heleboel zaadjes. Dat moet goed gaan op zo'n vruchtbaar land! Maar natuurlijk moeten wij ook een en ander kortwieken. Daarvoor hebben we inmiddels twee zeisen (één voor kanten en één voor vlaktes). Marien laat ze hier vol trots zien. Hij heeft vroeger bij de boer gewerkt en daar ook leren zeisen. Een ideale manier om wilde velden op het juiste moment enigszins in toom te houden. Tussen alle perikelen over of het met vergunningen wel en niet lukt, danwel of het wel en niet tijdig lukt, verheugen wij ons maar met dit soort genot.
