Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 28 maart 2018

Omdat één van onze buren uiteindelijk een kleinere kavel wil/neemt/kan, is ineens toch nog een kavel in onze kavelweg vrij gekomen. Kavel M op de kaart van de gemeente.

En met zoveel leuke buren als we op de kaart (die buurman Jan heeft gemaakt) zien, wil iedereen hier toch wonen?

Op de site van de gemeente staat dat de kavel ruim 1500 m2 groot is, maar dat klopt niet, omdat de nieuwe (wel goedgekeurde) grenzen van de buren nog niet correct zijn ingetekend.

De kaart hieronder en naast zijn perfect noord zuid. De kavel heeft zo'n 25 meter langs de weg, is 63 tot 74 meter lang en aan de achterkant ruim 30 meter breed.

Totaal is het oppervlak daarmee 1828,8 m2. Je mag zo'n 228 m2 BVO realiseren.  

De buren om je heen zijn volop aan het ontwikkelen. Op 2 a 3 kavels na worden alle kavels naar verwachting nog dit jaar geleverd. Voor deze kavel moet je een geluidonderzoek doen. Er is al een geluidonderzoek gedaan, dat is goedgekeurd, dichter bij de weg. De kabels en leidingen voor dit tracé worden op dit moment in de weg gelegd. Je persoonlijke aansluiting moet je (natuurlijk en helaas) zelf nog regelen.

Omdat onze weg rechtstreeks aan de Paradijsvogelweg zit,  heb je alleen met onze kavelwegvereniging te maken. Wij zijn natuurlijk de gezelligste kavelweg van heel Oosterwold (vinden wij). Iedereen bouwt voor zichzelf of laat dat doen. Er zijn in onze wijk geen ontwikkelaars actief.  Regelmatig houden we een buurtborrel en kun je snel iedereen leren kennen.

Wanneer schuif jij aan?

Voor vragen kunnen via de contactpagina contact met ons opnemen. De kavel reserveren kan alleen bij team Oosterwold (nadat je bij een kennismakingsbijeenkomst bent geweest) Wij weten wel graag wie onze buur wordt, dus vinden we het fijn als je je ook bij ons meldt.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 27 maart 2018

Dit keer een visuele blog. De afgelopen maanden hebben we een aantal keer bijzondere luchten gezien. En een kleine hobby van mij is om panoramafoto's te maken. Een viertal mag tonen hoe mooi de luchten in Oosterwold zijn.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 27 maart 2018

Vorig jaar zijn twee groepen studenten van de Aeres Hogeschool begonnen met een inventarisatie van planten, insekten en vogels in en rond het Paradijsvogelbosje.

Het doel is om te onderzoeken, hoe planten en dieren zich vestigen en ontwikkelen in Oosterwold. Omdat we in 2016 zijn begonnen op een kale akker, is het nog een heel nieuw landschap. Ondanks dat we zelf veel invloed hebben uitgeoefend door grond te verzetten, vijvers te graven, bomen te planten en planten te zaaien, moet er toch een ecologisch evenwicht gaan ontstaan. En te verwachten is dat dat ecosysteem zich de komende jaren verder blijft ontwikkelen.

Vandaar dat dit jaar twee nieuwe groepen studenten de opdracht hebben gekregen om niet alleen te inventariseren, maar ook de resulten te vergelijken met vorig jaar.

Eind februari zijn alle studenten al eens wezen kennismaken.

Vandaag is de groep voor plantenonderzoek begonnen. De insektengroep start iets later. Het is ook nog iets te koud voor die koudbloedige beestjes. We hebben gezamenlijk weer een ronde gelopen. Langs de bosrand heb ik de Studenten ook een vraag gesteld: Er groeit een woekerend soort gras, dat hele zoden vormt, en waar ontelbaar muizenholletjes in zitten. Welke gras is dat? Wellicht dat we moeten wachten tot het gras bloeit, want dat is best lastig determineren. Hopelijk leer ik dan ook hoe we het gras iets meer in toom kunnen houden.

Hopelijk levert het onderzoek ook inzichten en adviezen op voor nieuwe initiatieven die zich de komende jaren gaan vestigen in Oosterwold. Ook kunnen we met de inzichten wellicht beter verbindingen maken tussen verschillende initiatieven en bestaande natuur, zoals de bosstroken van Staatsbosbeheer.

Ik ben benieuwd naar de bevindingen en resultaten. Die kunnen we aan het eind van de zomer voor het eerst verwachten. In de tussentijd zullen de studenten een aantal keer op het Paradijsvogelbosje aan de slag gaan. Leuk dat zo ook voor studenten een ontmoetingsplek kunnen bieden. Welkom Bo, Nathan, Max, Myrthe, Abram, Dennis, Stephan, Tiemen.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 26 maart 2018

In de grote woning hebben we de kozijnen voor de binnendeuren zelf gemaakt. Dat heeft als voordeel dat het precies past bij de afmetingen van de kamers.

Een nadeel is, dat je alles zelf percies pas moet zien te maken. En dat lukt altijd min of meer. We hebben standaard deurmaten gekocht. Maar de deur voor de badkamer konden we niet op de juiste maat krijgen, dus moesten we daar onder en boven twee centimeter hardhout aan vastzetten.

Ik heb de kozijnen zo precies gemaakt, dat ze toch wat te krap blijken. Er zit al gauw een paar millimeter werking in de kozijnen, dus moet er wat bijgeschaafd worden aan de deuren een een beetje aan de kozijnen. En dan moeten de scharnieren nog vastgezet. Niet helemaal mijn favoriete klusje. Ik heb ook geen bovenfrees, dus doe ik het handmatig met beitel en hamer, en een beetje hulp met de Multitool. En het komt heel nauw. Er mag eigenlijk niet meer dan een millimeter speling in zitten om de spleet tussen deur en kozijn goed te krijgen. Maar nu is ook deze klus geklaard.

En in de avonduurtjes hebben we ook nog een houten lijst gemaakt om de beide dakramen in de slaapkamer en badkamer.

Weer een klusje van het lijstje gestreept.

De foto's zijn gemaakt toen de deuren alleen gegrond waren. Marie-José heeft nu alle deuren ook nog mooi afgelakt.

Ondertussen heeft Marie-José ook nog een spannende kleur verf gekozen om het oude bed een nieuw leven te geven. Het klinkt gek, maar met de deuren erin voelt het toch alsof de ruimte in de kamers verandert. Het wordt een beetje een huis.

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 26 maart 2018

We hebben sinds de start van onze bouw twee jaar zonder afvalcontainers geleefd. Daarom moesten we uiteraard afval tijdens de bouw naar het Recycleperron brengen, en voor het gewone afval van met name papier, glas en plastic konden we terecht op het brengparkje bij Nobelhorst.
Maar dat is natuurlijk niet een permanente oplossing. Afgelopen maanden is een werkgroep Oosterwolders actief gaan zoeken naar een oplossing voor Afvaldiensten. Er zijn offertes opgevraagd bij particuliere dienstverleners, en we zijn ook met de gemeente in gesprek gekomen.
Onze wijk ligt direct aan de Paradijsvogelweg, en we de Vuilniswagens rijden al over de Paradijsvogelweg om het afval bij de woningen aan het einde op te halen. Dus daarom stelde de gemeente voor om bij initiatieven langs de bestaande wegen containers, ofwel kliko's te plaatsen.
Voor het Tureluurveld is het ingewikkelder, omdat de Containers dan waarschijnlijk op privé terrein moet worden opgehaald. En dat is nog niet een-twee-drie geregeld.
Buurvrouw Marjon heeft de werkgroep getrokken, en zij regelde ook een informatieavond afgelopen woensdag 22 maart in de Burgerzaal in het Stadhuis. Daar is voor iedereen toegelicht hoe ver het nu staat, en wat er te kiezen is voor individuele initiatieven en voor Verenigingen. Marjon, hulde, en bedankt.
Bij onze wijk moeten er nog wel opstelplaatsen worden gemaakt. Gelukkig biedt de gemeente aan om de opstelplaatsen te maken aansluitend op de afslag, met stelcon platen. Omdat er door de Nutsbedrijven ook leidingen langs de afslag worden aangelegd, kunnen we met de gemeente regelen, dat de opstelplaatsen aan de kant van de afrit komt als de leidingen.
Er is nu een flink pleintje gemaakt. Vanavond hebben we voor het eerst de container voor papier klaargezet. Ruimte genoeg, zo te zien. Aangelegd op de groei van de wijk. Fingers crossed, of ie ook geleegd wordt.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 13 maart 2018

De afgelopen week heb ik een lang uitgestelde klus opgepakt. Vorige week hadden we na maanden van nattigheid en daarna vorst eindelijk weer een paar mooie voorjaarsdagen.
Die kon ik goed gebruiken. Voor mijn dak dus.

Het dak van de grote woning is opgebouwd uit industriele dakplaten. Die zijn waterdicht, maar om daarop een groendak te realiseren, moeten de platen toch beschermd worden tegen de inwerking van grond, zuren en wortels.
Daarom hebben we twee grote lappen EPDM folie op het dak gelegd. Maar dat hebben we in het najaar niet helemaal vast kunnen zetten. En toen kwam de winter. De EPDM heb ik met stenen en opgerolde viltmatten zoveel mogelijk tegen de stormen vastgelegd. Je moet er niet aan denken dat honderd vierkante meter EPDM wind gaat vangen. Dan ligt mijn hele dak bij de A27. Ondanks dat we bij de stormen de stenen soms heen en weer hoorden waggelen is er geen schade ontstaan. Maar het dak was wel heel nat. Ook onder het EPDM. En met regen en met vorst kan je niet lijmen. Bovendien glibber je dan van je eigen dak.
Dus van de paar mooie dagen optimaal geprofiteerd, waarvan deze lichtelijk mislukte selfie met gevaar voor eigen leven op het dak gemaakt.

Het EPDM is overigens heel zwaar, dus het valt niet mee om dat recht te trekken op het dak. Zeker niet als het dak schuin is, en het damwandprofiel van de dakplaten maakt, dat het EPDM in golfjes moet liggen. Maar dat is uiteindelijk wel gelukt, en kon ik het EPDM vastplakken op de stalen nokplaten die ik eerder bevestigd had. De meest ingewikkelde operatie was misschien wel aan de oostzijde, waar het dak het laagste is en al het water blijft staan in de damwand richels. Dat heb ik eerst maar zo goed mogelijk schoon gemaakt, het water opgedweild, en daarna met een haarföhn opgewarmd totdat het water van het dak was verdampt. Daarna kon het EPDM over de boeidelen worden geplooid, en heb ik de boeidelen afgedekt met Cortenstaal platen die op maat waren gebogen. zodat ze passen om de houten boeidelen en gevouwen EPDM.

Een leuk voordeel van werken op het dak is, dat je mooi uitzicht hebt op de bouwactiviteiten van mijn buren: Ron die aan het heien is, en Bert en Beatrijs, die hun kozijnen aan het plaatsen zijn.

Wij hebben in onze grote woning een gevlinderde betonvloer laten aanleggen, en bij het drogen van het beton heeft de leverancier Viltmatten gebruikt. Die hadden we dus over, en die geven we een tweede leven als anti-worteldoek en vochtreguleringsmat.
Vervolgens moest er nog één onderdeel worden aangebracht voordat de grond kon worden opgebracht: een beregeningsslang die ervoor moet zorgen, dat als het straks droog is in de zomer, ik niet met gietertjes mijn dak moet bewateren: nu is het genoeg om de kraan open te draaien en krijgt mijn dak automatisch water. Overigens kan ik hiervoor ook water uit de vijver of regenwater opvang gebruiken als ik er een filter tussen zet. Zo'n beregeningsslang heeft iedere 50 cm een gaatje, waardoor water kan druppelen. Daarvan ligt 100 meter op het dak, met negen vertakkingen.
De laatste fase is vooral een kwestie van geduld en conditietraining: 12 kuub compost met kruiwagentjes op het dak rijden. Dat gaat dus niet in een paar dagen. Dat is iets van 5 kruiwagens per dag, en dan eerst weer andere klusjes verzinnen. Maar na een paar dagen begint het er toch een beetje als een dak met grond uit te zien. Binnenkort kunnen we hopelijk inzaaien met kruiden om er een groendak van te maken, en ervoor te zorgen, dat de wortels de grond vasthouden.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 04 maart 2018

De afgelopen twee jaar is het Waterschap een veelgeziene gast bij het Paradijsvogelbosje. Enerzijds om te kijken wat wij met water, hoogte en landschap doen. Anderzijds zijn de bestuurders van het Waterschap bij menig bestuurlijk bezoek aanwezig.

We hebben daarbij weleens laten vallen dat wij graag de fluctuatie in de waterstanden ook zelf in de gaten te kunnen houden. Daarbij hebben we weleens een houten paal in het water gezet, met een centimeter erop. Maar da's toch een beetje nep. Beheerder Jan van het Waterschap kwam begin januari kennismaken en kondigde aan dat zij graag een waterpeil in de grote vijver wilden zetten en een in de moestuin (niet in het water en tussen de drainage buizen). Half januari kwam een kraan de paal in het water zetten en de peilbuis in de moestuin plaatsen. 

Deze week (tijdens de vorst) stapte Jan opnieuw binnen. De schaal voor het waterpeil is binnen. En als je over het water naar de paal kan lopen is het natuurlijk veel eenvoudiger om de schaal op de paal te schroeven, dus neem je bij de vorst de gelegenheid te baat om de schaal op de paal te schroeven.

Maar als de schaal erop zit, vinden we de paal toch een beetje kaal. Met Sinterklaas heeft Marien een aantal cortenstaal dieren gekregen. De specht zit op ons informatiebord en vanaf nu zit er een vlinder op de waterpeil paal.

En dan loop ik al een paar dagen met het voornemen deze blog te maken en zie ik vanavond een mooi filmpje met een mooie maquette/spel van onze vriend de watermanager, Guido van Belle: beter bekend van belevenisonderwijs.

In het filmpje hieronder komt het model hiernaast voor..:

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 25 februari 2018

In ons grote huis hebben we al langer een toilet bij de tuinkamer. Bij onze slaapkamer hebben we ook een klein kamertje. Dat duurde wat langer omdat de machinekamer eerst afgerond moest worden. Daarom zitten in het toilet een aantal luiken om bij de installatiekamer te kunnen. Het toilet is inmiddels betegeld. Dan kan ook het toilet opgehangen. We hebben lang getwijfeld hoe we de wand met de luiken af zouden werken. Uiteindelijk hebben we de luiken NIET met tegels afgewerkt. Dat had wel gekund, maar dan waren de luiken heel zwaar geworden. Dus heb ik iets anders verzonnen. Oude wandelkaarten boden uitkomst. Ik heb een mozaiek van deze kaarten op de wand gemaakt. Door het met watervaste houtlijm te bewerken, kun je ook gewoon de wand nat afnemen en een dweil over de vloer halen. 

Marien loopt tegen een wc bril aan bij de LIDL, die precies de juiste kleur heeft. En vandaag lukt het ons (na een hele serie gedoe dingen, het was zo'n dag....) om het wasbakje op te hangen, de kraan aan te sluiten en de afvoer aan te sluiten. Het toilet heeft nog geen deur en er moet nog wat afgelakt, maar wij zijn niet langer de weg kwijt in het kleinste kamertje!

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 24 februari 2018

Afgelopen zondag hebben we in de Tuinkamer een groep van zes cursisten ontvangen met Johan Smits van de Stadsbomerij als cursusleider.

Het onderwerp was: zelf fruitbomen enten. Afgelopen week waren we druk met andere zaken zoals de bomenplantactie, dus vandaar nu pas deze blog.

Het past heel goed bij onze plannen om activiteiten zoals deze entcursus een plek te bieden in onze Tuinkamer en met onze Stichting Paradijsvogelbosje. We hopen immers dat dergelijke activiteiten bijdragen aan de ontwikkeling van het landschap van Oosterwold. En zelf je fruitbomen enten, dat vind ik bij uitstek Stadslandbouw in de praktijk.

Als tegenprestatie voor het gebruik van de Tuinkamer mocht ik deelnemen in de cursus.

Johan had de cursus fantastisch voorbereid met een boekje, en met oefenmateriaal om te leren snijden. En ook bossen met verschillende onderstammen en takken om op de onderstam te enten.

Er zijn verschillende soorten van enten, en wij hebben mogen oefenen op de zogenaamde 'verbeterde' plakent, of zoals het op internet genoemd wordt: Verbeterde plakgriffel.

Op de cursus konden we ook een speciaal zakmes kopen, waarmee je goed een schuine snede kunt maken in het plantgoed.

Doel van het enten is om een boom te laten groeien met de gewenste fruitkwaliteit op een onderstam met het gewenste groeivermogen.

Als Johan het voordoet ziet het er eenvoudig uit, maar het valt helemaal nog niet mee om een goede rechte snede te maken. Bovendien moet de tak die je wilt enten dezelfde dikte en snede hebben om te passen op de onderstam. Met een extra snede in de ent kan je de beide delen in elkaar haken zodat ze beter blijven vastzitten. Een rekbaar stukje buddytape zorgt ervoor dat de ent blijft zitten, en dat uitdrogen van het topje minimaal is.

Het was ook nog fantastisch weer, dus konden we de takken buiten uitstallen, en binnen in het zonnetje werken.

Nadat we geoefend hadden, mochten we zelf proberen om eigen boompjes te enten. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken, en vier boompjes geent. Nu maar hopen dat ze iets gaan doen. Omdat het gaat vriezen heb ik de boompjes in bloempotten geplant en laat ik ze overwinteren in het tuinschuurtje. Fingers crossed.

Volgende week komt Johan nog een keer de cursus geven met zes andere cursisten.

Een foto impressie

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 23 februari 2018

Vandaag hebben we de vierde levering van de boomplantactie voor Oosterwold van Stichting Heg en Landschap tot een goed einde gebracht.
En gisteren hebben we het grootst aantal bestellingen verwerkt. Gelukkkig hadden we fantastisch weer.
Een beetje koud, en het was van tevoren nog spannend of de levering door zou gaan. Als het te koud is, kan de kweker het plantgoed de bomen niet oogsten, en is transport ook niet mogelijk.
Gelukkig was het woensdag, donderdag en vrijdag overdag boven nul, zodat oogst, transport en afleveren lukt.
Wel is het belangrijk dat alle ontvangers hun plantgoed nog voor de nachtvorst inkuilen, zodat de wortels goed beschermd zijn. De inheemse bomen en struiken zelf zijn goed winterhard.
Donderdag hebben we de lading weer bij het Paradijsvogelbosje laten afleveren, en dat was maar goed ook, want er waren niet alleen ruim 9000 bomen en struiken, maar ook heel veel bestellingen met veel verschillende soorten.
En dat betekent dat we eerst alle bomen moeten uitsorteren op soort, en vervolgens alle bestellingen op hoopjes bij elkaar leggen.
Gelukkig hoefden we dat niet alleen te doen. Donderdag waren Sander en Stanford (met dochter en vriendinnen) er vanaf het begin bij. In de loop van de ochtend kwam er een grotere groep. En vandaag waren Mieke, Rikkert en Linda van grote hulp.
En tussendoor is er dan tijd om even samen koffie en thee te drinken met veel koekjes.
Omdat er gisteren zoveel bestellingen zijn, is het spannend of je alles kloppend krijgt. En dat gaat nooit in een keer goed. Een enkele keer wordt aan een bos een verkeerd label gehangen. En soms wordt een soort vergeten bij de bestelling. En soms denk je dat een bos 25 stuks heeft, en dan blijkt dat het er maar 10 zijn, omdat de planten groot zijn.

En de rozen, dat is weer een verhaal apart. Want dat zijn zulke onregelmatige struiken, dat we alle bossen uit elkaar hebben gehaald om de struikjes per bestelling uit te tellen. Maar dan lijken rozen soms zeer op elkaar, zoals de Bosroos, de Heggeroos, en beklierde Heggeroos. Ja sorry, ik heb het ook niet bedacht.

Vandaag was een grote bestelling met weinig soorten, maar die moesten wel op het land van Ecomeerhof worden ingekuild. Gelukkig lag er al zand klaar, en nadat wij het plantgoed op rijen hadden gelegd, konden de anderen alles inkuilen.
Dus nu hebben we nog een staartje nazorg, om de laatste correcties te doen, vooral mensen die nog iets moeten ophalen.
De kruisbessen waren deze week uitverkocht, dus hopelijk worden die binnenkort nog nageleverd.
We waren gisteren en vandaag ook nog bezig met deze laatste restjes. En je wilt het graag kloppend hebben. Het lijkt toch een beetje op het werk van een penningmeester, die zich suf piekert over een cijfer achter de komma.
Want van die 30.000 bomen en struiken dit jaar is er vooral heel veel goed gegaan.
En het geeft een heel goed gevoel, dat nu de ruim 60 of 75 deelnemers (verschillende bestellingen zijn voor meerdere kavels en woningen) aan de slag gaan om Oosterwold vol te planten. En ook een beetje genoegelijk als wij bedenken dat die grootscheepse plantactie voor onze kavel al twee jaar achter ons ligt. Niet dat er voor ons niets te doen is, want onze moestuin schreeuwt om aandacht.
Dank dus vooral iedereen die mee heeft gedaan en meegewerkt. Van dit soort evenementen krijgen wij energie. En we hebben veel gezellige mensen ontmoet en leuke gesprekken gevoerd. Sorry dat we soms wat streng waren, als we moesten vasthouden aan de administratie. We komen vast binnenkort nog eens langs om het plantgoed te zien groeien.
En een berichtje van de deelnemers met een paar foto's zijn ook zeer welkom. Die wil Stichting Heg en Landschap ook graag gebruiken om toe te lichten wat er van het plantgoed is terechtgekomen. Als de sponsor Yves Rocher Foundation ook enthousiast blijft, dan komt er wellicht volgend jaar weer een gelegenheid.

Gegevens

Geschreven door Marie-José

Gepubliceerd: 16 februari 2018

Vandaag was het zover! De eerste grote levering van de 30.000 bomen en struiken van dit jaar was vandaag! In december hadden we geoefend met zo'n 3000 boompjes, 10.000 is toch een extra maatje...

Het is prachtig weer. Ik kan zelfs zonder winterjas werken en heb het daarbij niet koud. Bij het begin van de dag hadden we  (naast natuurlijk Annemarie en Walter, die mee organiseren) Tjalf en Myra uitgenodigd. En dat was maar goed ook.... De bomen werden rond 9 uur gebracht door dezelfde chauffeur als in december. Hij dacht even snel met zijn kooi aap (een driewieler heftruck) uit te kunnen laden, maar nam de bocht een beetje kort. Gelukkig had Tjalf zijn "Rode hoekje terreinwagen" bij zich en kon (als Marien en ik het gewicht van de kooiaap naar voren brengen door op de vorken te gaan staan) de kooiaap los trekken. We lossen echt op de Frederik van Eedenweg. De pallets mogen tot in de middag blijven staan, zodat we rustig uit kunnen pakken. Dat levert natuurlijk de eerste komische plaatjes van de dag op!

We verspreiden de pallets over de oprit, want alle bomen op de pallets moeten eerst uitgesorteerd, waarna alle bestellingen (vandaag ruim 25) kunnen worden gesorteerd. Tegen de koffiepauze is het ons gelukt om de bomen te sorteren. Inmiddels is het dan een drukte van belang! Omroep Flevoland is gearriveerd, maar ook fotograaf Theo Baart die een fotoboek over de verschillende woonmilieus in de grote regio Amsterdam maakt, is inmiddels foto's aan het maken. 

Na starten we met het rapen van de bestellingen. Als dat op gang is, vraagt de verslaggever van Omroep Flevoland of hij mij mag interviewen.  Voor de camera is dat best spannend. Hiernaast een link naar het interview op Omroep Flevoland. Je kunt in beeld goed zien met hoeveel mensen we aan het werk zijn.

Of het rapen van de bestellingen goed gaat weet je altijd pas als er aan het eind niet van alles "kwijt" is of juist overblijft. Er zijn een paar kleine foutjes, maar die kunnen we prima herstellen. Goed gedaan dus alle vrijwilligers. En als het een uur of één is rijden de eerste bestellingen het terrein af.

Dan gaan de vrijwilligers weg en eten wij nog een broodje met AnneMarie en Walter. In de loop van de middag worden alle bestellingen opgehaald. Marien plant op ons talud heel snel kruisbessen tussen de fruitbomen.

Stiekem ben ik toch wel nieuwsgierig wat de verslaggever van Omroep Flevoland er nou van gemaakt heeft. Dus om 17 uur schiet ik toch even achter de tevee....

Ik verstuur het filmpje van omroep Flevoland trots aan een aantal vrienden, waarbij Franc terecht terugappt:"... en hoe gaaf... je staat aan de 'wortel' van groenstructuren die er over 100 jaar nog steeds zijn" en precies dat is wat ons motiveert.

En ik, ik zit inmiddels voldaan op de bank en denk dat ik mijn eerste verkleuring in mijn gezicht van dit jaar binnen heb. Het was een heerlijke dag! Veel succes met planten initiatiefnemers in Oosterwold. Ik droom nog even verder over hoe mooi het wordt.

Alle vrijwilligers: dank voor jullie inzet en gezelligheid!

Hieronder nog een aantal beelden

Gegevens

Geschreven door Marien en Marie-José

Gepubliceerd: 15 februari 2018

Gisteren hebben we een bijeenkomst in onze Tuinkamer gehad, waarbij besturen van Kavelwegverenigingen in Oosterwold bijelkaar kwamen.

Er spelen vele zaken in Oosterwold die niet alleen individuele initiatieven maar ook Verenigingen treffen, en veel problemen treffen vele, zo niet alle Verenigingen. In de afgelopen jaren zijn de Verenigingen een voor een opgericht. Vooral de laatste maanden groeit het aantal bewoners en bouwers hard.

Omdat het ons zinvol leek om met Verenigingen uit te wisselen, hebben we de afgelopen maand alle Verenigingen geprobeerd te benaderen. Dat viel nog niet mee. Zo is het lijstje met verenigingen op de website MaakOosterwold.nl alles behalve compleet. Daar staan acht Verenigingen. Uit onze inventarisatie kwamen er 22 boven water!

Gisteren zijn we niet diepgaand op onderwerpen ingegaan, maar hebben we kennisgemaakt, ervaringen uitgewisseld, en onderwerpen geïnventariseerd, die we de komende tijd willen bespreken en aanpakken.

• Dat gaat o.a. over:
• vertragingen bij vergunningen
• de extra bijgekomen geluidstoetsing met onduidelijkheid, ongelijkheid en vooral vertraging en kosten tot gevolg.
• De traagheid bij de nutsen, en gebrek aan afstemming.
• Afval ophalen en duurzaam verwerken

Dit overleg werd door alle aanwezigen zeer gewaardeerd. We hebben een aantal onderwerpen gekozen die worden voorbereid door een paar trekkers. Hierover zullen we binnen twee maanden een vervolgoverleg beleggen.

Ook zullen we gegevens inventariseren van alle aanwezige Verenigingen en vervolgens rondsturen. Verenigingen die nog niet betrokken zijn of nieuw worden opgericht kunnen zich ook aanmelden bij Marien.

Hoe noemen we dit 'Gremium'? Uit de groep kwam de prozaische naam: Verenigd Overleg Oosterwold. VOO voor intimi.

Na afloop hebben we nog een drankje aangeboden, waarbij de informele uitwisseling gewoon doorging.

Een vruchtbare avond en mooie start van dit Verenigd Overleg Oosterwold.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 12 februari 2018

Vorig jaar hebben al twee groepen studenten van de Aeres Hogeschool op het Paradijsvogelbosje onderzoek gedaan naar planten en dieren.

Dit jaar komen er weer twee groepen. Vier studenten richten zich op de inventarisatie van planten: Stephan, Tiemen, Dennis en Abram.

En vier andere studenten richten zich op vogels en insekten: Bo, Max, Myrthe en Nathan.

Deze groepen komen komend seizoen verschillende keren langs om onderzoeksgegevens te verzamelen.

Vandaag kwamen ze kennismaken en heb ik ze rondgeleid over de kavel. Gelukkig werkte het weer een beetje mee met zonnestralen tussen de hagelbuien door. Leuk om de beide groepen tegelijk te ontvangen, omdat we ook konden verkennen hoe de inventarisatie van planten en dieren samenhangt. Dat kunnen ze afstemmen door dezelfde biotopen te onderzoeken. Bijvoorbeeld de moerassige delen tegen de vijvers, of de hoger gelegen aardwal. Of de delen van de kavel die het dichts bij de bosrand liggen.

De reden om de studenten weer van harte uit te nodigen, is dat we verwachten, dat de vegetatie en aanwezigheid van vogels en insekten in de eerste jaren sinds de beplanting van de kavel gaat veranderen. De bomen gaan groeien, en planten gaan zich vestigen. Hoe ontwikkelt het landschap?

Hopelijk levert dat ook inzichten op die van belang zijn voor de verdere ontwikkeling van kavels in Oosterwold. En vooral: hoe verbinden we de vormgeving van individuele kavels tot een samenhangend geheel, dat ook een meerwaarde krijgt, gezien vanuit ecologie en biodiversiteit. We zijn benieuwd.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 07 februari 2018

Vandaag hadden we een bijzondere klus: compost verhuizen. Samen met mijn verre buurvrouw Margreet hebben we een deal gemaakt, dat zij vijftig kuub compost heeft geregeld. En wij nemen daarvan 12 kuub compost over.
Vijftig kuub is heel veel. Zo veel dat zo'n vrachtwagen dat niet zomaar in een tuin kan kieperen. Dus dat was in twee grote bergen bij Margreet voor het huis gedumpt.
Om het compost te verplaatsen zijn we te rade gegaan bij onze buurman Henk die als boer een uitgebreid machinepark heeft. Of hij ons niet kon helpen om 12 kuub compost te verplaatsen. Dat kon wel.

Dan zet hij zijn kraan in en een kiepwagen achter de trekker. En aangezien boer Henk maar één wagen tegelijk kan besturen, mocht ik in zijn trekker met reusachtige kiepwagen naar de Titus Brandsmaweg. Ik had als tiener wel eens op een oude trekker gereden, maar dit was wel een ervaring.
Uiteraard heb ik boer Henk de wagen laten keren, want draaien en achteruit draaien met zo'n gevaarte is aan mij niet besteed.
Vervolgens kon Henk met zijn kraan de kiepwagen vullen. Ondanks dat het gevroren heeft, blijft zo'n berg compost uit zichzelf warm, en terwijl Henk in de hoop schept, komen er flinke dampwolken vrij. Dat geeft wel een spectaculair schouwspel.

We hebben vooral de compost opgepakt die op de oprit lag, zodat er ook meer ruimte komt om te manoeuvreren.
Toen de 12 kuub was ingeladen, mocht ik de tractor weer naar het Paradijsvogelbosje rijden. Toch maar een foto'tje gemaakt vanuit de tractor cabine.

Maar toen begon de uitdaging eigenlijk pas goed. Want die tractor met bovenmatige kiepwagen moest achteruit over onze oprit naar de grote woning. De compost moet namelijk uiteindelijk belanden op het dak van onze grote woning.
Maar die tractor en kiepwagen zijn even breed als onze oprit, en dan zijn die bochtjes die erin zitten een hele toer.

Ik sta daar bij te kijken, en zie plotseling, dat een voorband van de trekker plat staat. Dan komt zo'n tractor niet meer voor of achteruit. We maakten ons zorgen dat er een reusachtige spijker of stuk staal door de band was gestoken, maar we konden niets vinden. Boer Henk moest naar huis om zijn tweede tractor te halen, waarmee hij perslucht kan regelen. Hij is niet voor één gat gevangen. En jawel, langzaam vulde de band zich weer. Blijkbaar zit die band, net als bij veel auto's tubeless om de velg, en als je een hele rare beweging maakt kan er lucht ontsnappen, en dan staat ie plat.

Maar na een kwartier modderen en pompen, konden we een hernieuwde poging doen. En ik moet zeggen dat ik diep respect heb voor de stuurmanskunsten van Henk.

Hij stuurde het gevaarte precies tussen de zeekcontainer en paaltjes en boompjes door, tot achter tegen het huis aan. Daar kon de lading gelost worden.Vervolgens mocht ik nog weer één van de tractors naar de boer toe rijden. En tenslotte de oprit bij Margreet schoon vegen. Mooie actie. Het volgende hoofdstuk is de uitdaging hoe we de compost op het dak krijgen. Maar de oplossing moeten we nog bedenken, dus dat houdt de spanning erin.

Gegevens

Geschreven door Marien

Gepubliceerd: 07 februari 2018

Vorige week hebben we nog bericht dat we met Stichting Buitengewoon Almere bieten hebben geoogst. Toen hebben we nog zorgvuldig alleen geoogst op de kavel van buurman Jeroen, omdat we bang waren de boer Stichting ERF te beroven. Die bieten hebben vorige week een goede bestemming gevonden bij diverse adressen waar ze worden bereid voor mensen die een steuntje kunnen gebruiken. En daarmee wordt verspilling van voedsel tegengegaan.
Vandaag moest ik helaas met lede ogen toezien, hoe een grote Tractor van Stichting ERF alle bieten over tientallen hectaren aan het verhakselen was. Blijkbaar zijn deze biologisch gekweekte bieten nu waardeloos, of althans niet meer verhandelbaar. Al die doorgehakte rode bieten roepen ook een bloederige associatie op. Het lijkt wel een slachtveld. Je zou er vegetariër van worden....

Ook de andere boeren in de omgeving hebben blijkbaar pech met hun oogst. Langs de Paradijsvogelweg liggen bergen met uien en aardappelen.
Vanwege de vorst zijn ze nu zeker niet meer consumeerbaar.
Misschien zouden we daar toch betere manieren voor moeten vinden om voedsel dat we produceren zo goed mogelijk te gebruiken en verspilling te vermijden.