Zaterdag komt broer Peter op bezoek met vriendin Dominica uit Ghana. We genieten van een lekker bakje soep en samen lunchen. In het zonnetje en het is heel warm.

Gelukkig liggen de tshirts van NL doet nog in de schuur. Dat helpt voor Dominica die een trui aan heeft. Een grappig souvenir straks naar Ghana. En het levert vrolijke foto's op. "Over een paar jaar is dit een paradijs".

 

Een plaatje toch?

We lopen rond op het Paradijsvogelbosje. We zien veel reeenvraat en dan ineens een "aanval" van beestjes op één struik (hazelaar?).

Wat zijn het voor beestjes? vliegende mieren? Reacties op facebook!

 

Vanavond spinazie met verse pasta gegeten van eigen oogst. Uit de platte kas. Door Roy geoogst met een sikkel die we daarmee hebben ingewijd.

Verser en malser kan je de spinazie niet krijgen. Natuurlijk hebben we de spinazie marginaal verwarmd zodat ie op z'n lekkerst blijft.

Als ik de foto zie loopt het water me opnieuw in de mond! SMULLEN!

 

 

We hebben een ruime maand geleden kikkerdril van buurman Cor in onze paddenpoel laten glijden. Die eitjes kwamen al spoedig uit en het wemelde van de kleine kikkervisjes.

Een week geleden viel mij op dat de hele oever van de paddenpoel vol stond met afdrukken van vogelpoten. Geen eendepoten, geen meeuwen. Kraaien lijken de meest logische kandidaat. En ook viel op dat het aantal kikkervisjes aanzienlijk gedecimeerd was. Blijkbaar hebben die slimme kraaien ontdekt, dat hier een kant en klare maaltijd beschikbaar was. Kikkervisjes zwemmen vaak naar de rand van de oever, omdat het water daar het warmste is. Tsja, maar daar staan ook die kraaiepoten.

Gelukkig blijken er nog een aantal kikkervisjes slim genoeg, om enige afstand te bewaren, zodat ze het overleefd hebben. Zo is de natuur.

Tweede pinksterdag is burendag.

En dus doen we ons best iedereen goed te kunnen ontvangen. Marien maakt nog een mooi houten randje aan het "glazen" dak, met een heuse wybert tegen de nok (recht boven het hartje). Maar ja dan staan de WC rollen op de grond.... Dus dan moet er nog een plankje opgehangen. 't Voelt een beetje als een housewarming merk ik. En dat is vooral een leuk gevoel. Nu kun je hier echt verblijven!

En ook in de keuken hangen we nog een plank op. Het is net echt.

 

 

 

En dan moet de man op jacht! Voor een vegetarische soep, dus zonder reebout.... Maar hier zijn oogst aan brandnetelblaadjes. Zo'n jager die met z'n blote handen de topjes plukt van de brandnetels is een held nietwaar?

En dan mogen ze in de keuken in de soep:

En dan komen ze: onze toekomstige buren! En ineens is mijn jager niet meer de enige stoere man ;-) !

Iedereen brengt iets lekkers mee, we eten wat we drinken wat en de kinderen hebben de grootste lol! De bruggetjes zijn leuk, maar ook het bosje van Staatsbosbeheer wordt gretig verkend.

En als het wat kouder wordt gaat de vuurkorf aan! Zou de brandweer zich realiseren dat pioniers van fikkie stoken houden? Of moet ik dan ook een sprinklerinstallatie in mijn moestuin (wat overigens geen kwaad kan met dit weer....)

Wij hebben genoten!

't Wordt wel wat dat buurtje op de Frederik van Eedenweg!

 

Al eerder schreven we over de uitbouw aan ons schuurtje. Hier lees je mee over het begin van het bouwen van het toilethuisje.

Deze week is Marien al behoorlijk gevorderd met het WC huisje. En hoewel we om andere redenen (droogte) graag wilden dat het zou regenen, was het voor de WC zonder dak best handig dat het niet regende. Vandaag moet de deur (beslag) vervolmaakt en moet het toilet een dak krijgen. Het dak wordt doorzichtig, omdat we dan tenminste overdag geen stroom en verlichting nodig hebben in het privaat. Da's handig omdat dit buiten toilet vooral overdag gebruikt zal worden.

Eigenlijk gaat het plaatsen van het dakje voorspoedig. Als je het maar met z'n tweeën doet. Niet omdat het niet alleen gaat, maar als je van de ladder af moet om de boormachine te pakken en je perspexplaat vliegt door de lucht.... blijft toch een beetje onhandig.

Hieronder zie het pleehokje min of meer af. En ook hoe mooi de binnenkant is geworden! Je gaat er bijna voor je lol zitten. 

   

 

We verhangen natuurlijk ook de instructie voor het gebruik van de WC,  waarover we al eerder publiceerden.

Maar het mooiste moest nog komen. Onze dochter had ons 's ochtends op het hart gedrukt dat nu toch echt het hartje in de deur van het toilet moest worden gemaakt.

Ik kon haar bovenstaande foto appen aan het einde van de dag. En de maker moest natuurlijk ook even op de foto.........

Dank je wel Marien!

En dank dochterlief en vriend dat we 's avonds bij de maaltijd konden aanschuiven!

Meer weten over het maken van een composttoilet: kijk dan op onze oude blog!

 

 

Het is de afgelopen weken natuurlijk fantastisch weer geweest. We hebben er optimaal van geprofiteerd door met Hemelvaart te kamperen in Friesland. En wat doet dit weer met de tuin?

Je merkt dat er bepaalde bomen zijn die profiteren van het warme weer. Zo zijn onze notenbomen binnen een paar dagen uit een lange winterslaap ontwaakt. Dat is een hele opluchting, want het leek wel alsof alle notenbomen het loodje gelegd hadden. Maar de meeste komen nu tot leven. De twee ge-ente notebomen die al eerder geplant waren, lopen duidelijk voor.

 Ook de Tamme Kastanje die we van Wilma gekregen hebben, begint nu echt uit te lopen met prachtig glanzend blad en fijne kartelrand.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En de Japanse Sierkwee die dit voorjaar nog geplant is durft het aan om volop in de bloei te gaan. Een feest voor het oog. Ik hoop dat de plant het aankan en niet aan deze overmoed bezwijkt.

Maar onze tuin is toch vooral nog een tuin met veel nieuwe aanplant, waarvan de wortels nog niet diep in de grond hebben kunnen doordringen. En dat kan je zien aan veel bomen en heesters die smachten naar een beetje vocht. Dat geldt met name voor de wilde rozen die we geplant hebben, en waarvan de helft goed aanslaat, en de andere helft nu met microscopisch kleine blaadjes probeert te laten zien dat ze nog tot het land der levenden behoren.

 

Dan zit er niets anders op dan te gaan sproeien. Dat doen we al iedere dag met de platte kas, waar nu de spinazie royaal opkomt, en de Pompoenbladeren de afmeting van schoteltjes beginnen aan te nemen.

Op zich is dat geen straf, behalve dat het behoorlijk bewerkelijk is in een tuin van bijna 7000 m2. En het is ook niet wenselijk om alleen met kraanwater te sproeien.

Dus hebben we de pomp tevoorschijn gehaald, die al tien jaar ongebruikt in onze schuur stond. Die kan nu eindelijk zijn dienst bewijzen.  En de plekken waar de pomp niet komt, blijft het sjouwen met emmers water. Vooral op de verhoogde stukken, waar het water immers nog eerder wegloopt.

We hebben ook het hele landje ingezaaid met wilde kruiden. Dat zaaigoed kiemt heel oppervlakkig en is dus gevoelig voor droogte. We hopen dus maar dat er komende week weer wat regenbuien langs Oosterwold zullen trekken.

 

 

Afgelopen dinsdag waren we uitgenodigd door de gemeente om van gedachten te wisselen over afvalverwerking en afvalophalen in Oosterwold. De gedachte is dat initiatiefnemers in Oosterwold bezig zijn met duurzaamheid en daarom zelf ook ideeën hebben over hoe om te gaan met Afval. Bovendien zijn de kavels in Oosterwold zo groot, dat de meeste mensen zelf hun groenafval kunnen verwerken op een composthoop. Redenen genoeg dus om met elkaar van gedachten te wisselen. We werden uitgenodigd bij het afvalinzamelingspunt Almere-Buiten. Een achttal initiatiefnemers waren gekomen, en van de gemeente waren Ivonne, Jeanet en drie medewerkers van de dienst afvalverwerking.

Een reeks onderwerpen zijn de revue gepasseerd.

Welke afval soorten kunnen als grondstoffen rendabel worden gerecycled? Kan dat ook door een kleine groep zoals een vereniging of bewoners van een straat in Oosterwold?

Volgens Ger zijn 75 procent van de containers die aan de straat worden gezet half leeg. Dat betekent dat de gemeente heel veel werk heeft aan relatief weinig afval. Het merkwaardige doet zich dus voor, dat als we steeds minder afval krijgen, de gemeente meer werk krijgt aan het verwerken van het afval.

Krijgen de bewoners van Oosterwold een container voor de deur, of moeten ze naar een brengparkje? Volgens de Annet heeft de gemeente de plicht om een container binnen 75 meter van een huis te plaatsen.

We hebben ook over kosten gesproken. Als Oosterwolders meer doen voor afvalvermindering of ook zelf weg brengen, levert dat dan ook wat op in de zin van lagere afvalstoffenheffing? Dat lijkt vooralsnog niet mogelijk. Anders dan vele andere gemeenten heeft Almere een zgn. solidariteitsheffing per huishouden. Dus of je nu veel of weinig afval produceert, je betaalt hetzelfde. In veel sectoren in de samenleving geldt inmiddels al het parool: "de vervuiler betaalt". Maar met afval in Almere gaat dat dus niet op.

Wij kunnen een vergelijking trekken met de gemeente Haarlemmermeer, waar we nu nog wonen. Die gemeente heeft brengparkjes voor papier, glas en plastic. En je kunt kiezen voor een grote of een kleine container. Als je een kleine container kiest, betaal je ook minder afvalstoffenheffing. Sinds het plastic apart wordt verwerkt, hebben wij een kleinere container en bezuinigen wij dus op onze afvalkosten. In Oosterwold zal de gemeente geen groenafval hoeven in te zamelen. Dan is het toch niet logisch dat wij evenveel betalen als mensen die iedere week een groenbak aan de straat zetten?

De gemeente ziet wel mogelijkheden voor een pilot studie. Bijvoorbeeld om alleen containers op te halen als ze vol zijn. Dat zou kunnen met een telefoon- of email-bericht. Ook zou de gemeente speciale afvalcontainers of een big-bag kunnen leveren wanneer bewoners veel piepschuim verwerken, bijvoorbeeld als apparatuur en keukens worden geleverd.

We kregen nog een rondleiding over het afvalbrengpark. Het is indrukwekkend hoeveel afval kan worden gescheiden. Medewerkers kunnen zelfs het restafval nog scheiden, en daarmee zichzelf min of meer terugverdienen. Ook nieuw voor mij was dat piepschuim zo'n gewilde grondstof is. De gemeente heeft een speciale pers waarmee het piepschuim wordt samengedrukt en daarna op pallets wordt verkocht aan de industrie.

Als je eenmaal rondloopt op zo'n afvalbrengpark, dan valt je al gauw op hoeveel spullen worden weggegooid, die nog waarde hebben. Van tuinstoelen tot versterkers, van tegeltjes tot nieuwe straatstenen.

Als ik een titel moet verzinnen voor vandaag, dan moet het over zon gaan en over allerlei onverwachte bezoekers.

De eersten kwamen vanochtend letterlijk binnenvliegen. En eigenlijk waren we ze al tegengekomen. Toen we op de Hollandse Brug de polder binnenreden zagen we 3 parachutisten die akelig precies manoeuvreerden. We grapten nog tegen elkaar: ze moeten wel zorgen dat ze niet in het water belanden. .... Toen we bij het Paradijsvogelbosje kwamen stonden op de passeerstrook drie auto's geparkeerd met een windvaan ernaast. We hadden geen idee... Maar toen had het al duidelijk moeten worden.

We drinken een kopje koffie in het goddelijke zonnetje en gaan aan de slag.

En dan kijken we omhoog: wat komt daar nou aanvliegen en wat maken ze een herrie:

 

 

 

   

 

Ze landen met het motortje dat ze hebben keurig op het land van Boer Henk aan de andere kant van de weg. Een mooi gezicht. Wel ben ik verbaasd. De heren dragen (terecht) gehoorbescherming ivm de herrie van hun motortjes, maar als ze geland zijn houden ze die dingen op en ze schreeuwen dus keihard naar elkaar ook als dat al lang niet meer nodig is.  Maar ja, meer dan verbazing is er niet.

Daarna wordt duidelijk dat we meer invliegers hebben (gehad). Onze tulpen zien eruit als kropjes sla.... Reeëpoten verraden de daders.....

De hele dag (het is natuurlijk een heerlijke dag om te fietsen) hebben we "aanloop" gehad van mensen die ons volgen, zelf onderzoeken of ze initiatiefnemer willen worden, misschien willen aansluiten of gewoon nieuwsgierig zijn.

De wat oudere meneer uit Huizen die Marien (die in zijn jeugd heel veel heeft gezeist) wel even uit zou leggen hoe hij moest zeisen was wel lief.

In de middag schoven Gerda en Ronald aan voor de thee. Gerda met mooie witte fietsschoentjes die voor het eerst een beetje vies werden en Ronald die de hele tijd wilde uit leggen wat er Freudiaans aan reeën was (of heb ik het toch niet goed begrepen Ronald? ;-)  )

 

 

 

Duidelijk is dat binnenkort in de tuin van Ronald en Gerda kruidenrad komt. Of toch maar niet. Jullie zijn toch geen trendvolgers?

Mijn kruidenrad is in ieder geval klaar! nu moeten natuurlijk de kruiden nog groeien.

Marien werkt verder aan het toilethok.

 

 

 

En dan het hoogtepunt van deze weken: We eten voor het eerst 's avonds warm in het Paradijsvogelbosje! Eet smakelijk!

 

 

   

Gisteren begon broer Mark te appen of we in Oosterwold waren en wie er zouden zijn. Bij een bezoek is de samenstelling van de delegatie nichtjes bepalend over wie aanwezig wil zijn. Logisch, maar moet altijd even afgestemd. Vanmorgen besluit Mark heel gezellig met één dochter te komen. (Wij zijn nl. zonder dochter)

Als we nog thuis zijn belt iemand aan.... Ik hoor door de deur: "Oh bakt u zelf brood, dat vind ik zo lekker!" Marien bakt inderdaad zelf brood en dat was net klaar. Marien zegt nog "heb je al ontbeten?"... Dus als Marien terugkomt heb ik geen idee waarmee hij komt. het is een pak met twee nieuwe overalls. Ik heb die van mij vandaag aangedaan, Marien dacht dat ie nog met vieze stoffen zou werken en trekt dus nog zijn oude overall aan. Het levert wel de gezellige foto links op.

Mark hoopt dat we binnenkort in Oosterwold kunnen koken (lees barbeknoeien) en brengt daarvoor attributen mee en heeft een grote zak sjalotjes om te planten mee gebracht. En wat heel fijn is: hij plant ze ook samen met nicht Eva-Lotta!

 

 

Maar ze willen nog meer doen... dus komen ze mij helpen bij het leggen van een kruidenrad: onze toekomstige kruidentuin. We leggen een cirkel met daarin een kleine cirkel en een aantal spaken. Met Mark en Eva-Lotta erbij schiet het hard op!

 

 

 

Als we vertrekken ziet het wiel er zo uit: Morgen nog twee spaken leggen, compost toevoegen en zaaien! 

 

 

 
 
 

De dagen zijn heel wisselend qua weer. En nu de bomen de grond in zijn hoeft niet alles even snel, dus als het slecht weer is gaan we niet altijd door en nemen soms ook tijd voor andere dingen (belastingaangifte bijvoorbeeld...)

Vandaag hadden we weer een dag waarbij ik op kantoor zat en Marien in het veld. En we zijn een aantal keren jaloers op elkaar geweest. Ik op Marien toen het buiten heerlijk zonnig was en ik wist dat je in de luwte van een schuurtje geweldig van de zon kunt genieten. En Marien op mij toen ik hoog en droog in mijn vergadertoren zag hoe het buiten goot en ik een berichtje kreeg "geweldig weer". Gelukkig kon ik op buienradar zien dat het een half uur later over zou zijn en niet meer zou gaan regenen ;-). Dat houdt de moed erin.

 

 

Na wat voorbereidende aankopen voor het WC huisje in centrum Almere ging Marien naar het Paradijsvogelbosje. Hierboven zie je in de deuropening van de schuur de aankoop die Marien niet kon laten liggen ;-),

De missie voor vandaag was het leggen van een terrasje voor de schuur, waar we als we doorwerken buiten kunnen eten en in de zon kunnen zitten. Marien legt een kunstig patroon van rozetten in het midden opgevuld met kinderkopjes die voor de kruidentuin bedoeld zijn, maar hiervoor ook goed bruikbaar zijn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 Als het terras klaar is, is ook het pad tussen de twee boomgaarden aan de beurt:

Eindelijk kan je met de kruiwagen ook hier een rondje lopen. Hoewel je op ons kleine bruggetje dan wel een evenwichtskunstenaar moet zijn.....

 

 

En bij vertrek gaat Marien nog even bij buurman Henk langs om wat zaken af te handelen en schiet dit geweldige plaatje! Hoe mooi is het koolzaad! 

 

 

Vaste bezoekers zullen zich al hebben verbaasd. Zo kaal als het Paradijsvogelbosje er in de kop van de site uitziet is het nu toch helemaal niet meer. En dat is helemaal waar.

Dus van:

Zijn we vanavond gegaan naar:

 

Zaterdag 23 april hebben wij als één van de pioniers van Oosterwold een Groene Speld gekregen van wethouder Tjeerd Herrema van Almere. De Groene Speld wordt uitgegeven door de Growing Green Cities. Zij hebben een wat verouderde website www.growingreencities.almere.nl
Niet alleen kregen de pioniers van Oosterwold zo'n speld. Heel veel ondernemers, stichtingen, initiatieven kregen een Groene Speld. Of zoals Tjeerd Herrema zei: "die verdienen een Dikke Speld".
Het is een hele opgave om voor al die genomineerden een verhaaltje te vertellen. Ik benijd de wethouder niet. Over de eerste pioniers van Oosterwold werd dan ook niet veel inhoudelijks verteld. En eigenlijk is dat wel jammer. Deze Groene Speld probeert initiatieven in Almere in het zonnetje te zetten, die in de aanloop naar de Floriade in 2022 Almere een groen gezicht geven.
En hoewel de Floriade en Growing Green Cities niet gespeend is van marketingdenken, zit er wel iets in, dat die Floriade moet passen bij Almere. Citaal van de website Floriade.almere.nl: "Maar de Almeerse Floriade gaat verder: kennis, producten en technologieën uit de tuinbouw worden ingezet om oplossingen te vinden voor urgente en mondiale verstedelijkingsvraagstukken op het gebied van voedsel, energie, water en gezondheid."
Ik zal niet op de plaats van de wethouder gaan staan, maar laat ik dan toch iets inhoudelijks over Oosterwold initiatieven schrijven in het licht van Growing Green Cities:
Die eerste initiatieven in Oosterwold beginnen nu inderdaad met bouwen en het inrichten van hun kavel. Al in de eerste visiestukken voor Almere kan je lezen, dat het de bedoeling is dat in Oosterwold zogenaamde Stadslandbouw zal worden bedreven. Dus we moeten Almere de eer gunnen dat zij dit groene idee Stadslandbouw hebben geplugd. En dat vraagt niet alleen landbouw in de nabijheid van een stad, maar juist dat mensen rondom hun woonomgeving kleinschalige landbouw gaan organiseren, die bovendien voor andere mensen en dieren waarde toevoegen aan het landschap.
Wel, daarmee willen we ons best vereenzelvigen. En op onze kavel Paradijsvogelbosje kan je de eerste tekenen van stadslandbouw al bespeuren. De beplanting gaat zelfs aan de bebouwing vooraf.
Ook is het best leuk om een aantal initiatiefnemers weer te zien, en van andere groene initiatieven te horen.

Als in 2022 al die Floriadebezoekers bij ons langs komen fietsen, dan kunnen ze bij het Paradijsvogelbosje hun hart ophalen.

We voelen ons vereerd met de speld. En het buffet was zeer groen verantwoord en lekker.

Dank aan Monique van der Plas voor het maken van de foto's

Hoe verzin je voor je blogjes steeds een pakkende titel? Is het me gelukt?

Vandaag verhaal ik over kraaien, kassen, keukens (K3) en een pad.

Bij aankomst in Oosterwold vanmorgen zat op het land van ERF (dat net omgeploegde land) een hele kolonie kraaien. Er was duidelijk wat te halen! Ik neem aan dat door het keren van de grond de wormen boven komen

Marien heeft afgelopen week de platte kas afgemaakt en wilde nu heel graag zaaien. Dat heeft ie gedaan! De hele platte kas is vol! Een lekker veldje spinazie en van veel rijtjes van andere groenten.

 

Zelf was ik vandaag bezig met het maken van een aanrecht in de schuur. Dat was lekker, want dan werd ik niet nat als het regende. Fijn dat Marien hielp bij het stellen van de kastjes en de deurtjes. Zelf kwam Marien bij regen naar binnen om twee eenvoudige houten kasten in elkaar te zetten. Nu kunnen we lekker uit de voeten in de ons schuurtje.

   

 Langs het hoofdpad zijn we verheugd dat het eerste zaaigoed opkomt. We hebben een mengsel gezaaid. Daarom heb ik geen idee wat er hier opkomt:

Wel mooi om te zien dat planten ook in dit stadium al van elkaar verschillen!

En dan last but not least: Gisteren (dus nadat we de spelden hadden gekregen) heeft Marien nog even met kruiwagens zand gebuffeld en hebben we samen het Hazelaarpad (parallel aan de Paradijsvogelweg) eindelijk tot het bruggetje af kunnen maken. Nu kun je echt een rondje lopen!

En dan kijken we op dat punt ook nog even naar hoe mooi (en vooral veel groener) het bos van staatsbosbeheer is. De haagbeuken zijn al helemaal groen. De essen beginnen uit te lopen.

Hoe zou het er volgend jaar bij ons uitzien?

 

De organisatie van Oosterwold laat regelmatig dronevluchten uitvoeren om de vorderingen te zien van de ontwikkelingen in Oosterwold.

Tot nog toe was het filmpje alleen via facebook zichtbaar. Eindelijk is het dan gelukt om het filmpje rechtstreeks om onze site te zetten! Hieronder dus voor het nageslacht!

Onze kavel is zichtbaar van 1.14 tot het einde (1.36)

Vandaag was geheel tegen de verwachtingen van buienradar in een prachtige dag in Oosterwold. Volgens buienradar zou er 0% kans op zon zijn, maar je kon prima verbranden vandaag! Ik heb een deel van de middag in mijn t-shirt gelopen.

Toen we vanochtend bij het Paradijsvogelbosje aankwamen zagen we dat nu niet Staatsbosbeheer als buur druk bezig was, maar ook de loonwerker die namens ERF de akker aan het omwerken was. In een mooie grote trekker was hij aan de slag. En omdat de banden van de trekker bijzonder waren hieronder een mooie grote foto:

Een super ingenieus systeem waarmee de druk op de grond van deze zware machine enorm wordt verdeeld en daarmee kleiner wordt. De grond blijft daarmee veel gezonder! Wel is sturen met zo'n machine geen koud kunstje. Bij het maken van een bocht moest de loonwerker wel drie keer heen en weer steken om naar een volgende baan te kunnen. En eigenlijk denk ik dat hij onze gekke scheve kavel maar wat onhandig vond. En ik denk dat ik dat in zijn plaats ook gevonden zou hebben. Maar hij was zeer kundig en is keurig langs de rand van de kavel gegaan.

Nu het land van ERF weer van alle onkruiden is ontdaan, kun je wel de vorm van de kavel goed zien!

Een groot deel van de zaden is gezaaid en we kunnen ze wel de grond uitkijken.... Dat het volgende week lekker gaat regenen is wat ons betreft waarschijnlijk wel groeizaam.

Een paar weken eerder hebben we de walnoten, eikels en walnoten die we vorig jaar hebben ingekuild gezaaid/in de grond gebracht. We telden vanmiddag zeker twintig kastanjes. En waarschijnlijk zien we ze nog niet allemaal. Bovenstaande was niet goed in de grond geraakt, maar desondanks gegroeid. Een mooie vorm vinden jullie ook niet.

En de verrassingen waren nog niet voorbij.  In een blog op 3 april vertelden we over buurman Cor en buurvrouw Nel uit hun sloot een emmer met kikkervisjes kwamen brengen. Het gaat goed met het kroost. Marien had ze eerder deze week al gezien, maar ik mocht vandaag de dikkopjes bewonderen. Cute toch?

En dan gaan we in de middag ook nog hout halen voor het bouwen van het WC huisje:

 

Subcategorieën

primi sui motori con e-max.it