Aankomende zondag om 1500 uur is er een informele bijeenkomst voor initiatiefnemers. Dit is een prima gelegenheid om buren te leren kennen, zaken te bespreken zoals de gezamenlijk aan te leggen weg, hoe de EPC norm te halen, percentages uit de structuurvisie etc.

De informele bijeenkomst is georganiseerd door Cathelijne van den Bercken.

Wij zullen er ook zijn en hopen veel van onze buren te zien! 

De locatie is hieronder ingetekend. Er is genoeg parkeerplek, parkeren is gratis :)

locatie picknick oosterwold

De aanvraag eerste fase van de omgevingsvergunning hebben we 8 april al ingediend. Die ging over hoe de kavel er planologisch uit zou gaan zien.

Nu dienen we de feitelijke bouwaanvraag in. We doen dat in OLO.nl. Er moeten heul veul bijlagen bij, dus het is een hele klus.

De schetsen zien er als volgt uit:

Nu maar afwachten hoe de beoordelaars van de gemeente er naar kijken.

 

Gisteren (26 juni 2015) was er een bijeenkomst georganiseerd door Vereniging Buitenstad gewijd aan de ontwikkelingen in Oosterwold. Wij mochten ook in vijf minuten een pitch geven van ons initiatief. Genoeg te vertellen uiteraard, maar dik dat verhaal maar eens in tot vijf minuten. Ons initiatief Paradijsvogelbosje sluit immers eerder aan bij een barbecue op midzomernacht dan bij een elevator pitch. Maar toch een poging gewaagd.

Buitenstad richt zich op de kwaliteit van groen en ruimte in en rondom Almere. Als onze droom is: een landschap maken, dan gaat dat uiteraard over groen en ruimte.

Ons initiatief ligt geografisch wat noordelijker dan de meeste andere initiatieven in de buurt van het Kathedralenbos. Om precies te zijn, aan de Paradijsvogelweg, den zuiden van de kleine strook bos van Staatsbosbeheer. Maar als je vanuit de hoek van de weg en het bosje kijkt, dan zie je een vlak akkerland, waar nu alleen minuscule uienplantjes ontkiemen. Ook dat heeft zijn eigen schoonheid, maar voelt niet als een landschap om ‘in te zijn’. Alhoewel een groep reeën daar anders over schijnt te denken, en veelvuldig gesignaleerd wordt in de buurt.

Wij zijn, gefascineerd door de bosrand en de mooie dubbele rij iepen begonnen om een kavel te schetsen met veel water en bomen, kruidenweiden. Vooral veel afwisseling van biotopen, gestuurd door zon, schaduw, hoog, droog en laag, nat.

Onze kavel is wat groter dan een standaardkavel. Wij hebben een combinatie gemaakt van een landbouw en een landschapskavel, omdat wij wat meer ruimte wilden gebruiken voor de landbouw activiteiten, en omdat wij graag een natuurlijk landschap vorm willen geven, dat niet afgesloten is, maar juist uitnodigt voor buurtbewoners en andere bezoekers om er te komen, mee te werken, rond te kijken, of zelfs een openluchtconcertje bij te wonen.
Een kerngedachte van Oosterwold zou kunnen (en moeten) zijn, dat initiatiefnemers in hun omgeving een meerwaarde creëren in het landschap. Een meerwaarde die er nu nog niet is. Sterker nog, Oosterwold biedt ruimte om meerwaarde te creëren waaraan we nu nog helemaal niet denken. Die ook de gemeente ons niet voorschrijft, en die geen planoloog in zijn sterrenkijker voorziet.
Onze verwachting is dat we op onze kavel een zeer kleinschalig gevarieerd landschap maken, dat een combinatie wordt van landbouw, natuur, recreatie, cultuur, en wonen.

 Maar we hebben ook al verder gedacht dan onze eigen kavel. Want je moet als initiatiefnemer deelnemen aan de opbouw van een wijk, met een gemeenschappelijke toegangsweg en wandelpaden. Daarvoor hebben we een plan met een contour van de toegangsweg, die aan toekomstige buren veel ruimte biedt om zelf hun kavel te bepalen, maar toch ook de structuur van de wijk vastlegt, zodat iedereen die er gaat wonen kan inschatten waarmee je te maken krijgt. De weg en gedeelde wandelpaden moeten immers ook gezamenlijk worden onderhouden.
Eigenlijk is voor de bijeenkomst van Buitenstad die wijk een interessant aandachtspunt. Want uiteraard moet er een weg worden aangelegd, die liefst efficiënt alle kavels verbindt. Maar wat doet dat met de kwaliteit van de ruimte? Als er vanaf de start een halfverharde weg wordt aangelegd, dan krijgt dat vanzelf een landelijke sfeer. Bijkomend voordeel is dat bezoekers geen 80 km per uur gaan crossen op die weg, waar hopelijk straks ook kinderen spelen.

Een van mijn stokpaardjes is dat water een belangrijke kwaliteit toevoegt aan de ruimte. En in grote delen van Oosterwold, zo ook in onze wijk, ligt al het water opgesloten in drainagebuizen onder de grond. Dat gaat veranderen. Er staat ook iets over in de regels van Oosterwold, maar dat verplicht ieder initiatief alleen tot een soort postzegel vijver die de wateropvang van het bebouwde oppervlak compenseert. Omdat onze kavel vrij groot is, kunnen we alleen al op onze kavel een flinke plas water aanleggen, die overigens grotendeels uit ondiep moeras zal bestaan. Ook komt er een smal slootje dat voor afwatering dienst doet. En als er straks buren komen, kunnen we meerwaarde aan die watertjes geven, door sloten en vijvers met elkaar te verbinden. Dan kunnen vissen en andere waterdieren zich gemakkelijk verspreiden. Het zou toch een kroon op Oosterwold zijn, als er zich over een paar jaar ringslangen zouden gaan vestigen?
Wij maken twee woningen. Een pionierwoning, ongeveer zo groot als een Landal-huisje. En een grotere woning, die overigens voor de helft uit een agrarische schuur bestaat. Met name die grote woning krijgt een bijzondere plek in het landschap, omdat deze aan twee zijden aansluit op een langgerekte aardwal, die overgaat in een begroeid kruidendak. Vanuit de Paradijsvogelweg zal je dus vooral een oplopende groene helling zien die de woning grotendeels aan het zicht onttrekt. Tegelijk zal die helling een contrast vormen met het verder zo vlakke landschap van Oosterwold. Een contrast dat zich ook voortzet, omdat de verhoogde aardwal en het dak zich lenen voor een afwijkende beplanting met een vegetatie die past bij een droger en voedselarmer biotoop.

Regels en hindernissen

Op de bijeenkomst van Buitenstad heb ik ook een paar opmerkingen gemaakt over de regels van Oosterwold en de vergunningsaanvraag waar wij nu middenin zitten. Dat levert voor ons nu een aantal hindernissen op, die we hopelijk spoedig achter ons kunnen laten.  
Er blijkt nogal wat discrepantie te zijn tussen de manier waarop de regels voor Oosterwold in de Anterieure Overeenkomst zijn terecht gekomen, en waarop ze nu bij de vergunningsaanvraag worden getoetst. Daaraan wil ik graag een stelling wagen, namelijk dat het een misvatting is om de toewijzing van de vergunning te gebruiken om de regels van Oosterwold te handhaven. Dat dreigt nu wel te gebeuren, omdat Vergunningen minutieus wil toetsen of iedere meter wel de juiste bestemming krijgt, en voldoet aan de percentages die zouden moeten gelden voor Oosterwold. Terwijl het onderscheid tussen verschillende invullingen veelal arbitrair is. Of je iets nu stadslandbouw, landschappelijk groen, verspreid groen, of (recreatief) water. Wat doet dat ertoe? En nog erger: waar blijft de vrijheid en ruimte voor initiatieven, als je iedere tegel van je terras in je bestemmingsplan moet vastleggen?
Ik denk dat het veel beter is, om de regels over percentages en functies op de kavel alleen globaal  te toetsen in de vergunning, en meer precies in verhoudingen vast te leggen in de koopovereenkomst van de grond. Dan kan vervolgens een Vereniging van eigenaren de taak op zich nemen, om met name die belangrijke functies van toegankelijkheid en begaanbaarheid zelf ter hand te nemen, zonder dat de gemeente Almere als een politieagent moet toezien en handhaven. Dat lijkt daarom een zinvolle zienswijze op het nieuwe ontwikkelplan, en misschien ga ik dat wel indienen ook. Dat kan nog tot 27 juli, en het plan is te vinden op http://www.ruimtelijkeplannen.nl/documents/NL.IMRO.0034.OP5alg01-on01/b_NL.IMRO.0034.OP5alg01-on01_tb.html (de link op de website van Almere werkt niet).
Ook andere partijen dan de gemeente leveren een bijdrage aan het hindernisparcours. Zo blijft het erg moeizaam om met de leveranciers van stroom, water en kabel afspraken te maken. Die kijken liever de kat uit de boom, en lijken daarmee erg op de vertraging en weerstand te koersen.
Ook merken we dat Staatsbosbeheer weinig coöperatief is. Zo kregen we een bericht dat ze alleen willen overleggen met Stichtingen of Verenigingen en niet met ‘individuele’ buren, hoewel zij ons met 110 aangrenzende meters toch als een relevante gesprekspartner kunnen beschouwen. Ook staan zij afwijzen tegen het idee van een pad door het bos, omdat ze daarmee aansprakelijk zouden kunnen worden voor schade of letsel van wandelaars. Kortom, daar is nog een en andere te overwinnen om die zo begeerde kwaliteit van groen en ruimte voor de bewoners van Oosterwold verder vorm te geven.
Ik heb mijn pitch gisteren beeindigd met de vraag: gaat het lukken? We denken van wel, maar het zou ontzettend helpen als we een paar hindernissen soepel zouden kunnen wegnemen. De onduidelijke planning van het vergunningstraject is daar één van. Maar een veel belangrijkere stap is wanneer wij in onze buurt buren kunnen verwelkomen, en samen die plannen kunnen afstemmen, om de wijk vorm te geven.
In de discussie na afloop van de pitches kwam in verschillende vragen en opmerkingen naar voren, dat er buiten de initiatieven en marginale invulling van wijken en toegangswegen, weinig of geen visie of plan lijkt te zijn, hoe die initiatieven en wijken onderling zouden moeten en kunnen samenhangen om zodoende tot die ‘kwaliteit van groen en ruimte’ bij te dragen, die we allemaal zo graag tot grote bloei willen doen komen in Oosterwold. Hopelijk krijgt die nodige samenhang meer aandacht op de conferentie die de Vereniging Buitenstad op 14 oktober hoopt te organiseren.
Ik was mijn ingestudeerde laatste zin vergeten, dus die haal ik graag hier nog in: Vorige week kocht ik voor Marie-José een boek: De tuinbaas en zijn buitenplaats. Nu in boekhandels in de aanbieding, met fantastische verhalen vanuit de beleving van die tuinbazen. Ik hoop dat er over 25 jaar, als wij oude knarren zijn, een nieuwe editie zal verschijnen, waarin tenminste één of twee buitenplaatsen in Oosterwold worden bezongen door hun tuinbazen, jong en oud. 

Onze collega blogger "Bouwen in Oosterwold" uit in zijn blog de gemiste kansen in het nieuwe ontwikkelplan Oosterwold. Waar blijft de vrijheid en het beeld dat initiatiefnemers zo veel mogelijk onderling moeten regelen. Door het projectontwikkelaars moeilijk te maken, wordt het ook groepen initiatiefnemers moeilijker gemaakt. Iets met "kind en badwater"? Op basis van zienswijzen kan dit natuurlijk nog veranderen!

Op facebook lezen we dat er veel mensen zijn die zich zorgen maken en het idee hebben dat hun (gezamenlijke) plan of idee wellicht niet mogelijk is. Daar worden we verdrietig van.

Een paar weken geleden hebben wij gemeld dat we aan het stoeien waren met hoe we een en ander in installaties moesten gieten.

Vandaag zijn de EPC berekeningen binnen gekomen:

Beide woningen scoren daarmee binnen de norm van bouwbesluit 2015, namelijk 0.4.

De optimalisaties die voortvloeiend uit de isolerende werking van de aardwal is daarbij niet meegenomen. Dat geldt ook voor de isolerende en tenminste verkoelende werking van het grasdak.

Onze onverwarmde schuur isoleert ons woonhuis enorm, maar ook dat hebben we niet door laten rekenen. Doordat we nu al onder de norm zitten hoeven deze maatregelen (waar de waarde lastiger aantoonbaar is en veel discussie vergt) niet in de bouwaanvraag verwerkt te worden. Eén discussiepuntje minder.... Jaja, we worden risicomijders.....

 

 

De belangstelling voor Oosterwold groeit. Ook in ons hoekje komen langzaam maar zeker nieuwe initiatieven in zicht.

Komen jullie ook allemaal op de picknick van 12 juli? Wij zouden het leuk vinden jullie daar te treffen.

En eindelijk is het zover!

Het definitief ontwerp voor beide woningen is klaar!

Wij zijn tevreden. Nu op weg naar alle technische uitwerkingen zodat we rond 1 juli de vergunningaanvraag tweede fase in kunnen dienen.

Hiermee zijn we bij het grote huis begonnen:

En zo ziet het er nu uit:

 

En voor het kleine huis begonnen we zo:

En komen we nu zo uit:

Wij zijn blij! Nu nog even zorgen dat de gemeente het met ons eens is......

Gisteren gingen we op bezoek bij collega voedselbosbouwer Myriam Prent in Bergen (NH). Op facebook volgden we elkaars verhaal en nu waren we dichtbij voor een verjaardag van vrienden, die mooie paardenkastanjebomen voor ons klaar hebben staan in Koedijk. Een uitstapje naar Bergen, was ineens niet zo ver om. Dus wilde ik haar tuin wel eens zien en kijken waar zij tegenaan gelopen is en was.

Myriam is een vrouw met veel ervaring en wijsheid. Dit project is als heel veel permacultuurprojecten heel erg IN een gemeenschap ontstaan, waar wij eigenlijk heel erg op de tekentafel starten. Liefst willen ook wij natuurlijk gewoon starten en in de grond wroeten. Anderzijds is het ook heel fijn dat wij straks (als de vergunning er eenmaal is) voor het landschap niet eindeloos met andere partijen hoeven te overleggen, maar gewoon kunnen beslissen. Anderzijds, bij ons gaat niet VANZELF een gemeenschap om het project te dragen ontstaan. Hoewel, daar moet Myriam ook heel hard voor werken.

Onderwerpen die naar voren komen om te onderzoeken richting de toekomst:

  • ERF heeft het gebied met biologische landbouw in hoge mate "schoon" weten te houden. Dat is een kwaliteit die wij waarderen. Hoe gaan we voorkomen dat een toekomstige buurman of buurvrouw gezellig met Roundup of iets anders vies in de rondte gaat spuiten. Dan is de bijzondere kwaliteit van het gebied zomaar weg.
  • Onze buurman Staatsbosbeheer, kan op zijn grond doen en laten wat ie wil (terecht), hoe gaan onze landschappen goed aansluiten?
  • Hoe organiseren we de gemeenschap die de natuur op het Paradijsvogelbosje gaat "dragen"? En welke gemeenschap gaat zich door het Paradijsvogelbosje laten dragen?

We zitten lang te praten en gaan ieder met onze eigen vragen weer uit elkaar. 't Is vast niet onze laatste ontmoeting!

Dank Myriam voor de ontvangst, je boeiende verhaal en je mooie tuin.

Blijf ons vooral verblijden met je verwonderde facebookposts of wat je in de natuur aantreft!

 


Oosterwold groeit snel. In ieder geval het aantal enthousiastelingen. Het leuke is wie enthousiast wordt ook meteen zo heerlijk en volledig enthousiast is. 

Op facebook verschijnen ineens allemaal nieuwe kaarten. En onze toekomstige buurvrouw heeft een intentieovereenkomst getekend. En moeten nog een of meer enthousiastelingen tussen anders kunnen we de weg niet realiseren, maar dat komt vanzelf. En er blijkt nog een groene stip te staan. Wie is die groene stip op nummer 047? We leren je graag kennen!

Maar ook in de omliggende velden komen langzaam maar zeker stippen te staan. 

 

Hieronder de niet ingezoomde kaart. 

 

Wij gaan op onze grote woning een grasdak aanleggen. We zijn nieuwsgierig af we in Oosterwold meer van dit soort daken zullen zien.

Omdat wij voor een doorgaande groene vlakte vanaf de heuvel willen kiezen wij voor een matig intensief grasdak aanleggen.

Hieronder wat informatie over verschillende soorten groene daken:

 

Een filmpje over sedumdaken:

 

 

Groene daken isoleren niet in de winter, maar (hoe dikker het dak is) wel verkoelend in de zomer. Je dak gaat zo'n twee keer zo lang mee, omdat het in de zon niet licht te "blaken", maar keurig koel blijft.

In de onderstaande video worden ook de verschillen tussen de verschillende daken uitgelegd.

De subsidie die in Amsterdam wordt gegeven, wordt (helaas) in Almere niet gegeven.

 

 

 

Bij het Aardehuis in Olst Wijhe maken ze een dak zoals wij dat waarschijnlijk ook gaan doen.

Je kunt hiervoor kijken op de website van Aardehuis. Op de dianage en wortelwerende laag leggen zij verteerbare uienzakken gevuld met compost. Daarop leggen ze aarde waarin de zaden kunnen wortelen. Na twee weken is de grond zaaiklaar en worden gras en kruiden ingezaaid.

 

In gesprek met de architect (die we daarop niet hadden uitgezocht, dus hem treft hierin geen blaam) blijken de verschillen met gewone bouw. Hij spreekt over het water zo snel mogelijk van het dak hebben (minder belasting) terwijl wij het water zo lang mogelijk vast willen houden (anders verdrogen immers de plantjes....). We komen er samen wel uit. Hij weet de juiste dingen en wij ook. We vullen elkaar aan en zullen er wel komen.

Volg onze website als je wilt volgen hoe we verder gaan met dit dak, of het ons lukt etc.

 

 

In onze vriendenkring gaat het Paradijsvogelbosje ook steeds meer leven. Hoe we dat merken?

Nou, her en der vandaan worden ons stekken aangeboden. Stekken die anders als onkruid of in de weg staand weggehaald worden, worden nu met zorg opgekweekt. Zo kwamen G en A vanochtend langs: We hebben een kastanje in een pot staan en die is al 1,20 m. hoog. Die mogen jullie volgend jaar hebben, als ie op een mooi plekje komt te staan. I houdt in Haarlem zijn esdoornstekken apart.

Onze kinderen hebben M. voor Vaderdag vorig jaar een zaaibak met corsicaanse dennen gegeven. Het zijn de zaden uit de dennenappel voor ons huis. En die is weer een opgekweekte boom uit een dennenappel die R met M samen in de zomervakantie van 1999 op Schiermonnikoog hebben meegenomen en opgekweekt. De dochters van G en A Dus over 15 jaar aan de Paradijsvogelweg......

En dan hebben we nog de pot met een hazelaar uit de tuin van M. en C. in Amstelveen staan.

Verder staan langs onze schutting nog 8 struik en klimrozen. Aan het eind van de winter heb ik 22 stekken uitgezet, 8 daarvan hebben nu nieuwe blaadjes. Aan de andere schutting staan er nog 2 of drie van de klimroos.

En zelf kan ik nergens meer rondlopen zonder op "restplaatsen" nieuwe stekken van vanalles te zien. Het liefst zou ik met een kruiwagen rondlopen en al die stekjes ophalen. Maar ja, ik heb geen plek om een en ander kwijt te raken.

De bramen laten we dit jaar lekker verwilderen. Zo hebben we aan het eind van de zomer veel takken voor september stekken.

Elke plant die gesnoeid moet in de tuin wordt ook door mij gestekt. Zo was gisteren de forsythia aan de beurt. Ruim twintig stekken staan nu in de potten. Ik ben benieuwd of ze het gaan redden. Voor snoeien moest het nl nu, maar voor stekken eigenlijk een beetje later. Als het nou niet te hard vriest. ......

En dan hebben we natuurlijk nog de sloten bij de boerderij van A en R in Eibergen, waar ongemerkt van alles in de sloot staat. A. haalt deze planten normaal weg, dit jaar blijven ze staan zodat wij ze in het najaar of volgend voorjaar mee kunnen nemen.

Iedereen denkt en kweekt dus met ons mee. En dan nog heb ik geenzins het idee dat er in het najaar en voorjaar nog een heleboel planten en zaden bij moeten. Wat mag er van jou in ons Paradijsvogelbosje staan?

 

Bij het begin van de besluitvorming rondom Oosterwold (2013) zijn een aantal interviews gehouden die de verwachtingen van verschillende mensen bij Oosterwold schetsen. Casla verzorgde de tentoonstelling U & Oosterwold. Ook in Oosterwold kennen we geschiedenis (zelfs nu er nog geen huizen worden gebouwd.)

Hieronder een aantal van de filmpjes die de verwachtingen schetsten. Leuk om te kijken. Leuke filmpjes, hoewel ik bij het derde filmpje het geluid uit heb gezet......

Een  architect:

 

 

 

Zorgverleners 

 

 

Fruittelers

 

 

Een initiatiefnemer

 

 

De stadsboeren: Tom en Tineke

 

 

Een rondrit door Oosterwold

 

 

Dank aan de polderpionier (facebook) voor de attentie op een aantal van deze filmpjes.

 

Eén van de moeilijkste dingen rondom het ontwerpen van een huis (naast de kosten in de klauwen houden) vind ik persoonlijk het kiezen van de verschillende systemen voor installaties in huis. En dat je iedere installateur weer uit moet leggen hoe anders het gaat in Oosterwold.

Voor riool lijkt het allemaal het meest duidelijk: we werken met een helofytenfilter en een bezinktank. Vooralsnog met gescheiden systemen voor de twee huizen, maar misschien met één filter en twee tanks.

Voor electriciteit gebruiken we het net als mega batterij en leggen we een groot aantal zonnepanelen op het dak. (Ze worden zelfs het dak! Dat vinden we mooi)

Ook voor het water lijkt het allemaal helder: gewoon op het net. Stiekem wil ik eigenlijk ook nog wel m'n wc met grijswater spoelen, maar dat lijkt niet zo haalbaar. (kleine ruimtes, onhandige wateropvang bij grasdak).

Maar dan: verwarming en warm water!

Iedereen wil ons aan de aardwarmte hebben, maar dat mag niet in verband met de diepte ( en de ondiepe systemen lijken vooralsnog te onrendabel).

Zonnecollectoren en zonneboiler kunnen evt in het grote huis, maar dan is wel voorwaarde dat ze kwa maat bij de zonnepanelen passen.

We willen zelf graag een betaalbare houtkachel, die eventueel ook de vloer verwarmt. De vloer van de schuur (grote huis) moet aan- en uitschakelbaar zijn, want die wordt niet altijd verwarmd.  En wanneer hebben we dan genoeg? Moet er nog een electrische boiler bij? En kan dat wel hout en zonneboiler en electrisch verwarmen?

Ik kan met geen mogelijkheid voorspellen hoeveel we gemiddeld en bij pieken nodig hebben. Kortom er moet nodig een expert bijkomen, maar wie is goed in dit soort dingen? Ik vind het maar bar ingewikkeld, maar ook hier gaan we op enig moment uitkomen. (hoop ik)

 

Waar begin april de ene beslissing over de andere heen buitelde en er van alles te bloggen was, is het nu op dat front wat rustiger. De bevestigingen van de aanvragen eerste fase bouwvergunning en waterverguning zijn binnen. En het is angstvallig stil. Beetje weird eigenlijk.

Er zijn twee mensen die een intentieovereenkomst hebben getekend in onze hoek, maar de wensen liggen niet allemaal tegen elkaar aan. We wachten even af en gaan op enig moment met elkaar om tafel.

 

 

 

 

Nu nog in Hoofddorp, en met ons hoofd al veel in Oosterwold.

Maar als het zoals nu een week mooi weer is knalt het groen uit de grond en springen de fruitbomen in bloei.

Ja daaraan merk je dat de bomen hier in Hoofddorp al ruim tien jaar de kans hebben gehad om te groeien.

Maar met een beetje goede wil planten we dit najaar de eerste boompjes in Oosterwold. Dat zal dan volgendjaar nog geen appels, pruimen of walnoten opleveren, maar dat is slechts een kwestie van laten groeien.

Het is heerlijk wanneer zulk mooi weer je het idee geeft dat je in de natuur kunt leven. En van de natuur kunt leven.

Dat je met verwondering naar het openen van de knoppen van de ginko blijft kijken, en de rode Acer.

En hommels die de kersenbloesem bevruchten. Helaas niet voor ons. Want de kersen zijn allemaal voor de kauwtjes, de houtduiven en de eksters. Die zullen straks niet rusten voordat alle kersen genuttigd zijn. Gelukkig is er nu eerst bloesem.

En als we eenmaal in Oosterwold wonen, komt er vast net zo'n tijger bij ons wonen, als deze buurpoes Luki. Kan die woelmuizen vangen.

Terwijl we deze week nog mijmerden over hoeveel nieuwe mensen we hadden leren kennen, doordat we in Oosterwold een plannetje hebben, rijpt bij één van de andere initiatiefnemers het idee dat Zonne op de foto hiernaast ze aan de hand deed: ze willen buren worden!

En hoewel we altijd met de verwachting hebben geleefd dat zich op enig moment mensen gingen aansluiten wordt dat nu toch werkelijkheid. En daar worden we toch best een beetje opgewonden van. Uiteindelijk tellen mensen in je buurtje toch nog net effe meer dan een mooi huis,  bomen, struiken en zelfs hangbuikzwijntjes.

En ze willen ook muziekmaken! En grappig, want waar wij juist dachten: we gaan naar buiten, wij hebben geen (kleine) kinderen meer, willen zij (en ze zijn niet de enige belangstellenden die zo denken) juist met hun kinderen naar buiten. Lekker in de modder spelen, hutten bouwen.

De initiatiefnemers melden hun keuze bij Esther. We gaan rustig in gesprek en kijken waar we uitkomen. Maar andere belangstellenden blijven natuurlijk van harte welkom!

 

Subcategorieën

primi sui motori con e-max.it