De winter is de tijd om wilgen te knotten. En ook om wilgenstaken te planten, zodat ze het volgend seizoen uitgroeien tot een nieuwe boom. Dat gaat heel gemakkelijk bij wilgen. Eigenlijk hebben ze alleen een beetje natte voeten nodig bij het wortelen. Wilgen hebben stoffen in hun bast, die werken als een soort stekpoeder. Zelfs andere planten gaan met deze stoffen beter wortelen. Maar wilgen zeker. Het is heerlijk dat je op nieuwe kavels met flinke wilgenstaken een begin kunt maken, zodat er nog hetzelfde jaar een pruik van zo'n anderhalve meter groeit op een nieuw geplante wilgenstaak.

Vanwege Coronatijd organiseren we niet een wilgenknot werkdag, omdat teveel mensen niet verantwoord is. Wel maken we met liefhebbers individuele afspraken om te helpen met knotten en wilgenstaken mee te nemen.

We waren deze winter al wat eerder dan gebruikelijk begonnen. Stagiaire Micha, onze zoon Roy en vriendin Anouk hebben even voor de kerst al een begin gemaakt.

En onze buurman aan de andere kant van de wijk, Joost kon de wilgen goed gebruiken om zijn grote kavel met nieuwe doorwaadbare zone aan te kleden.

Joris heeft twee keer een lading wilgen gesnoeid en meegenomen om een levende Wilgenhut te bouwen. De tweede keer hielpen zoons Lian en Tim dapper mee. Alle wilgenstaken passen natuurlijk niet in de auto, dus die moest Joris met een stevig elastiek vastbinden, zodat de takken net niet over de weg slepen. Niet helemaal volgens de verkeerswet, maar hemelsbreed 500 meter over een polderweg moet kunnen! De tweede keer mochten Lian en Tim op de wilgen zitten, dat is al weer een spannend avontuur. En 's middags krijg ik een foto toegestuurd van de hut met de nieuwe takken geplant en samengebonden. Die hut ziet er indrukwekkend uit!

Ook hebben we vijf flinke takken gesnoeid van de drie kronkelwilgen die we hebben staan. Die hebben we via Marktplaats Oosterwold aan een andere eigenaar geholpen. Het is heel leuk als deze kronkelwilgen kunnen uitgroeien tot nieuwe bomen.

 We hebben nog heel wat wilgen te gaan. Vanmiddag heb ik weer een nieuwe lichting geknot, en ligt de hele parkeerplaats weer vol met wilgentakken. Uiteindelijk wordt alles hergebruikt. Wat niet wordt meegenomen, hakken we klein voor de houtkachel, of versnipperen we op de paden, of leggen we als natuurlijke beschutting en composteren op een grote houtril op onze heuvel naar de aardwal van ons huis.

Als er dan aan het einde van de middag nog sneeuw valt, dan is het zeker de moeite om nog een paar plaatjes te schieten voor een fotoverslag.

Als er nog belangstellenden zijn voor wat wilgenstaken, kunnen we daarover de komende week nog afpraakjes maken.